Voogdij

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,
Dit is een issue die ik eigenlijk niet kwijt bij de andere onderwerpen. Het is een naar onderwerp maar het moet wel geregeld zijn. Ik wil graag van jullie horen hoe jullie de voogdij van jullie kind(jes) hebben geregeld, mocht het zo zijn dat beide ouders iets overkomt. Wij zitten in de situatie dat beide ooms van onze zoon Pieter geen relatie hebben (dus geen optie hen te vragen). Ook de opa's en oma's zijn al wat ouder. Wij hebben het liefst dat als ons iets is overkomt dat onze zoon in een liefdevolle gezinssituatie opgroeit. Nu hebben wij bevriende stellen maar hoe vraag je die. Het is nogal wat! Graag hoor ik jullie ervaringen.

Groetjes Melien
 
ha melien,

Jullie moeten echt heel goed nadenken wie je vraagt . Hoe ze over opvoeden denken , over eventueel geloof en er goede afspraken over maken.

Jullie kunnen ze by. vragen als jullie ze zien en ze bij jullie thuis uitnodigen en voorzichtig vragen hoe ze denken over de voogdij van jullie zoon . Geef ze bedenktijd van bv. een maand.

Als jullie afspraken op papier staan moeten jullie als je het officieel willen maken bij de notaris vastleggen.

Wij hebben pas aan een vriend en zijn vriendin gevraagd en ze bedenk tijd gegeven zolang ze het nodig hebben of ze de voogdij willen van onze dochter..
tzt komen ze een keer om de tafel zitten om onze ideeen van opvoeden te horen en te praten over het geloof en hoe we dat graag zien

Ik hoop dat je genoeg info hebt

gr.


Al
 
hoi Melien,

Ik ben Thaiza, 21 jaar en 39+5 weken zwanger van mijn eerste kind.

Ten eerste wil ik even vragen waarom die alleenstaande ooms geen optie zijn?
Als jij van ze houdt en zij van je kind en ze zijn verantwoordelijk genoeg, zie ik daar geen probleem in. Maar goed, je eigen keus.

Wij hebben het al eerder in de zwangerschap vastgesteld.
Wij hebben een heel mooi kaartje gestuurd namens de bebie aan mijn vriends broer.
Hij was zeer vereerd, wilde het heel graag! Al zei hij er wel bij dat 'ie natuurlijk hoopte dat het niet nodig zou zijn.

We hebben het meteen bij de notaris vast laten leggen. Dat was trouwens in 10 minuten gebeurd!
De tweede voogdijer is zijn ex, waar we nog steeds goed contanct mee hebben.
Haar heb ik het gewoon gevraagd.
Zo van, hij is voogdijer nr.1
wil jij nr.2 zijn?
Maar al te graag, zei ze.

Dus, sorrie Al. maar ik vind jou verhaal nogal overdreven, met geloof enzo....maar ieder zijn meug.

Succes ermee en niet te moeilijk denken!
 
Hoi Melien,

wij hebben de wederzijdse mijn ouders gevraagd en mochten die er niet meer zijn of het op dat moment toch niet kunnen opbrengen dan hebben wij mijn zwager en schoonzus. Wij hebben dit ook bij de notaris vast laten leggen en toen dit ter sprake kwam hebben we het er met ze overgehad en zijn we er later zelf op terug gekomen.

Hoi Thaiza,

het is inderdaad ieder zijn meug maar ik vind dat wat Al. aankaart wel zaken zijn waar je over na moet kunnen denken, je wilt toch dat jouw kindje zoveel mogelijk naar jouw normen en waarden wordt opgevoed, het is dan wel prettig wanneer je weet dat dit dan ook gebeurt.
Ik zou namelijk mijn kind geen voogd "geven" die erg met het geloof bezig is en dit wil overdragen aan mijn kind want wij doen er ook niets mee, ik denk dus wel dat dit iets is om bij stil te staan...
Zoals Melien al verteld wil ze haar zoontje in een liefdevol GEZIN laten opgroeien en dat is wat lastig bij een alleenstaand iemand, ook al houdt die nog zoveel van je kind, alleen is geen gezinssituatie...

gr.
saskia
 
Ongeveer een maand geleden vroeg ik aan mijn moeder hoe zij het had geregeld bij ons. Toen stelde ze zelf voor dat ze bij deze kleine zelf de voogdij graag wilde nemen, maar gezien de leeftijd, vroeg ze of we dan bij de volgende een nieuw plan kunnnen maken. Het belangrijkste vind ik ook hoe hun manier van opvoeden is en of ze van je kind zullen houden. Mijn eerste gedachte was vroeger dat mijn kleintjes naar één van mijn twee zussen zou gaan, maar die zijn op dit moment nog niet klaar voor een kind. Financieel niet, maar ook qua leefomgeving niet. Dat vond ik wel belangrijk. Dat ze in een stabiele leefomgeving komen. Aan vrienden zou ik het ook gewoon vragen. En ze inderdaad wel ruim de tijd geven om erover na te denken.
groetjes
 
Hallo Melien,

Het allerbelangrijkste van de voogdij is het vastelggen van jouw wensen in jouw testament. Ik heb bijvoorbeeld geregeld dat mijn broer de eerste voogd is en mijn schoonzuster(zijn vrouw) de 2de keuze. Daarnaast heb ik mijn broer en schoonzuster het bewind over het vermogen van mijn dochtertje gegeven voor de leeftijd van 18 tot 21 jaar. In de tussentijd mag mijn dochter wel rente-inkomsten e.d. opmaken maar nog niet het gehele vermogen. Zo leert ze spelenderwijs verstandig met het geld om te gaan.
Als je dit soort zaken regelt, HOEF JE HET NIET AAN DE BETROKKENEN TE VERTELLEN. Mensen praten veel en graag en zo kan het zijn dat je de 'niet-gekozenen'onbewust kwetst. De kans dat jullie beiden komen te overlijden is statistisch niet zo groot. Verder kun je thuis, in een handgeschreven brief (gedateerd en ondertekend is het gauw een codicil) de benoemde voogden uitleggen waarom je hun hebt gekozen en wat jullie specifieke wensen zijn m.b.t. b.v. de opvoeding. Voogden kunnen altijd weigeren, dus je kunt ook aangeven dat als ze niet willen wie jullie dan graag als kandidaat zien. Afijn, om het verhaal kort te maken. Maak een afspraak met de notaris, laat je goed voorlichten, bespreek de zaken thuis en leg dan alles goed vast. En denk erover na of je derden wel wilt informeren. Voogden kunnen altijd in het testament veranderd worden en dat gaat gemakkelijker zonderd dat je dan weer mensen moet informeren dat het veranderd is.

Succes met alles, Silvia
 
Nou sorry hoor Silvia, maar ik ben zelf van mening dat je niet een voogd kunt benoemen zonder dat aan de persoon in kwestie te vragen. Verder hoef je het uiteraard niet aan de grote klok te hangen als je dat niet wilt, maar je moet toch wel weten hoe mensen er tegenover staan voor je hun de verantwoordelijkheid voor je kind wilt geven. Misschien hebben ze wel hele goede redenen om het liever niet te willen. Als je dat nooit vraagt en je komt toch te overlijden en het is jouw laatste wens, dan dring je hun dus echt een kind op en dat voor ca. 21 jaar lang. Heel onbeschoft vind ik dit.
En natuurlijk kan een voogd ten alle tijden altijd nog weigeren, maar als je nooit wat hebt gevraagd en er stilzwijgend vanuit gaat dat het wel goed is, dan denk ik dat je mensen nog meer ellende geeft dan ze al te verduren hebben.
 
Wij hebben de voogdij wederzijds met mijn zus en zwager geregeld en vastgelegd in ons testament. Dus het omgekeerde geldt ook, dat als er iets met zowel mijn zus als zwager gebeurt dat wij hun zoons verder zullen opvoeden.

Het lijkt mij absoluut ook belangrijk dat je een goed beeld hebt bij wat voor opvoeding die voogd zou geven en ik kan me voorstellen dat je eerste keus niet op de vrijgezelle ooms valt. Het is voor hen ook nogal wat om hun 'single-leven' om te gooien en opeens voor een kind te moeten gaan zorgen. Om die reden hebben mijn zus en zwager ook pas hun testament laten aanpassen nu wij zelf ook een kind hebben.

Als je vrienden wilt vragen, zou ik ze zeker enige bedenktijd geven. Het is heel leuk als ze direct zeggen "natuurlijk, dat doen we" maar beseffen ze dan wel goed genoeg wat dat inhoudt? Een vriendin van mij staat als voogd genoemd voor maar liefst 4 of 5 andere vriendinnen; in totaal voor meer dan 10 kinderen. Natuurlijk is de kans heel klein dat er daadwerkelijk een beroep op haar gedaan zal worden, zeker in al die gevallen tegelijk, maar ik vind zelf dat je daar toch vanuit moet gaan als je akkoord gaat met zo'n verzoek. Laat je vrienden er dus gewoon even een tijdje over nadenken en kom er later nog eens op terug.

Succes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan