voogdij

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Wij hebben laatst de voogdij geregeld. Wel raar hoor, het is aan de ene kant een heel emotioneel proces, en aan de andere kant super nuchter. Ben wel een beetje nieuwsgierig, hoe is dat bij jullie gegaan?

Wij zaten in Rome en hebben toen al onze wensen naast elkaar gelegd. Het was een kwestie van afstrepen, zo zijn onze ouders te oud om in aanmerking te komen, is een vrijgezelle broer ook niet handig als voogd. Toen hadden we nog twee kandidaten over en ook hier was het echt een kwestie van alles op een rijtje zetten en wie komt er als beste kandidaat uit de bus. Heel bizar om zo nuchter met zo'n emotioneel onderwerp bezig te zijn!

KT
 
Pfffft...ja wij hebben er al heel veel over gepraat, maar we zijn er echt nog niet uit.
Ik vind het zo moeilijk.
Bij ons is er gewoon niemand in de familie die in aanmerking zou kunnen komen.
Er blijven dan nog wel vrienden over, maar die hebben al kinderen en hun gezin is compleet zeggen ze, tja...wil je ze dit dan aan doen...

Moeilijk!
 
Ohh, heel erg, maar we hebben het nog steeds niet officieel vast laten leggen.
We hebben het wel op een rijtje en de desbetreffende personen ook gevraagd, maar het is er nog niet van gekomen om het op papier te zetten.
Ik ga morgen bellen!
Hier komen mijn ouders overigens wel in aanmerking, met de afspraak dat zij zelf heel goed zullen aangeven als ze het niet zien zitten op dat moment. ( kan morgen gebeuren, maar natuurlijk ook veel later. Liefst natuurlijk helemaal niet..)
Verder is het mijn zus met haar vriend, die zelf al een heel stabiel gezinnetje hebben.
Sil
 
Wij hebben het ook nog niet geregeld. Maar hebben helaas ook niet een supergeschikt persoon om dan voor Elsa te zorgen. Ouders komen niet in aanmerking, daarbij zou ik toch wel heel graag willen dat het iemand van mijn familie is, maar ik heb maar 1 echte broer. Die wel een vriendin heeft en ook samenwoont, maar er nog niet aan toe zijn om een gezin te hebben. Er is 1 broer van mijn vriend, die eventueel wel zou kunnen, maar zijn andere broer en zus zijn nog altijd vrijgezel. En dan is het lijstje op .
Vind het een moeilijke keuze en wil er eigenlijk helemaal niet bij stilstaan, maar we zullen het wel een keer moeten regelen.
 
Hallo

Wij vonden en vinden dit dus een heel belangrijk onderwerp. En we hebben dit bij de notaris geregeld nog voor Stijn geboren werd. Inderdaad best raar om zo nuchter met zo'n onderwerp bezig te zijn. maar ik ben echt blij dat we het geregeld hebben. Stel dat ons iets gebeurt ( alsjeblieft niet) dan weten we tenminste dat de kinderen goed worden opgevangen door mensen die nu al van ze houden. Wij hebben de broer van mijn man gevraagd en hij wil het graag doen samen met zijn vrouw. Wij zijn de voogden van hun kinderen als hun wat gebeurt. Bij ons was de keuze eigenlijk relatief simpel. Ik vind het heel belangrijk om het in de familie te houden, omdat dat mensen zijn die het kindje al kennen en er al van houden. Bovendien is door het in de familie te houden de kans het grootste dat ze hun opa's en oma's en oom en tantes kunnen blijven zien.

Onze ouders vinden we inderdaad te oud en bovendien wilden we niet kiezen, voor ons zijn beide ouders heel belangrijk en met beide hebben we een hele goede band. Mijn broertje is 7 jaar jonger dan ik ben, dus net 20 jaar, op het moment dat we gingen kiezen had hij nog geen vriendin, dus daarmee viel hij voor ons af. Nu heeft hij trouwens wel een vriendin, maar ik zie hun voorlopig nog niet met kinderen, een dagje oppassen vertrouw ik al niet. Mijn zus heeft inmiddels zelf een kindje, maar nog niet toen wij hiermee bezig waren. Eerlijk gezegd heb ik haar nooit als moeder gezien. Is wel veranderd nu ze zelf een kindje heeft, maar ik had echt verwacht dat het niet bij hun levensstijl zou passen. Toch zou ze nog steeds niet in aanmerking komen, zij woont met haar gezin in het buitenland en door hun voogd te maken, zou ons kindje dus ook naar het buitenland moeten verhuizen. Hierbij wordt het dus weggenomen bij alles wat vertrouwd is, zoals onder andere opa's en oma's.

De broer van mijn man met zijn vrouw, passen juist heel goed. Ze hebben zelf twee kinderen, 1 van 4 jaar en 1 van een half jaar. Dus ja het zou zeker druk worden als die van ons er bij zouden komen, maar ik weet zeker dat ze met heel veel liefde opgenomen zouden worden. Bovendien bevalt ons de manier van opvoeden van hen ons erg, op de meeste punten liggen we op 1 lijn, ook niet onbelangrijk.

Maar ik hoop dat we er nooit gebruik van hoeven te maken

Carina
 
Wij hoeven nu alleen nog maar naar de notaris, vorige week hebben we het aan mijn broer en zijn vriending gevraagd en ik zei erbij van je moet er wel goed over nadenken. Maar mijn broer zei meteen, ik hoef er niet over na te denken, misschien mijn vriendin, maar ik niet. Hij vond het een grote eer en voelde zich ook erg vereerd. En zijn vriendin dacht er hetzelfde over. Dus dat is dan mooi geregeld.
 
Dom, dom, dom, we hebben het nog steeds niet geregeld.
Ik weet ook echt niet wat we moeten doen.
Onze ouders zijn in de leeftijd van 52 tot 58 jaar. Valt dus nog te overwegen vind ik.
Alleen mijn moeder heeft al jaren kanker en mijn vader zit thuis vanwege psychische klachten. De toekomst is erg onzeker.
Mijn schoonouders zijn op zch wel geschikte ''kandidaten''. Ik heb er wat moeite mee, maar dat hoort als schoondochter denk ik

Maar onze ouders wonen 45 km uit elkaar.  en kunnen niet heel erg goed met elkaar opschieten.  Mijn moeder durft niet auto te rijden en mijn vader heeft geen rijbewijs. Ik krijg visioenen van: wij dood, dochter bij schoonouders en mijn ouders die kleinkind nooit meer te zien krijgen.

Mijn broer is nog te jong en woont in Zweden.

Zou je bij de notaris ook niet een soort bezoekregeling voor de niet-voogd-opa en-oma kunnen vastleggen???
Laten we hopen dat het nooit nodig is natuurlijk.

groeten Elke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan