voor annemieke

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

Hoe gaat het met jou? Met mij moet ik zeggen gaat het al stukken beter. Het is nog vers maar ben blij dat ik niet gecuriteerd hoef te worden. Het zag er goed uit en helemaal schoon. Ben ik wel blij om hoor. Ik wil geen enge dingen in mijn lijf.

Ik heb al eerder een onderzoek gehad. Ik heb namelijk bijna twee jaar geleden een spiraal laten zetten (de mirena) daar had ik onwijs veel last van. Ik voelde me niet meer me zelf en ik had continu cistes in mijn eierstok. Doodeng vond ik dat. Ik was zo bang dat ik beschadigd was. En daarom ook bang dat ik geen kindjes kon krijgen.
Gelukkig heb ik nu gezien dat ik zwanger kan raken dat is mijn lichtpuntje nu.
Ze hebben toen een binnenwaardseecho gemaakt om tekijken of alles nog in tact was. En gelukkig wel.

Na ruim een jaar heb ik mijn spiraal eruit laten halen. Ik voelde me niet goed en was helemaal niet me zelf meer. Daarom had ik ook besloten om geen pil, hormoonspiraal of wat voor een hormoon meer te nemen. Volgens mij kan het ook niet goed voor je zijn. Ik was al 14 jaar aan die zooi. We wilde toch kijken of we kinderen konden krijgen dus kon die hormonen partij lekker mijn lijf uit voordat we gingen beginnen.

Nu ik die miskraam heb gehad. Voel ik me leeg en een beetje verlaten. Ik weet dat ik een goede moeder kan zijn. Maar dat ga ik zeker nog waarmaken. Ik ben nog jong maar hoop snel te kunnen zeggen dat ik weer zwanger ben.

Wat lichamelijk betreft. De bloeding begint nu wat minder te worden. Gelukkig want dat was eng veel. Nu heb ik wel last als ik ga zitten een soort drukkend gevoel in mijn onderbuik.

Laat even weten hoe het met jou is. Het is van mij een lang verhaal. Maar dan weet je mijn geschiedenis een beetje.

Heel veel sterkte meid en ik denk aan je.

liefs maddox

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi hoi,

gelukkig gaat het beter met je! en super dat je niet gecurateerd hoefd te worden! ik zag er ook huizen hoog tegen op!!
ik heb ook een dikke week na gebloed.. en met (sorry) veel stolsels.. niet echt lekker!
en ik kon ook geen tampon in doen! heb ik aan het eind geprobeerd en dat deed toch zeer.. AUU!!

Hier gaat alles ook stuk beter... ik voel me ook verlaten en vind het allemaal heel onwerkelijk! eerst wennen aan het idee dat ik zwanger was en nu weer wennen aan het niet zijn... soms denk ik dat het allemaal niet waar was..
kreeg net een telefoontje van het ziekenhuis. We gaan woensdag naar het ziekenhuis om onderzoek te doen waarom ik miskraam heb gehad. dwz.. ik ga een onderzoek krijg over een paar maanden.. wachttijden!
woensdag gaan ze ego maken en wat dingen bespreken.
waarom ik dit laat doen.. mijn moeder heeft 7 late miskramen gehad en mij met heel veel moeite op deze wereld gezet. Bij het idee dat het bij mij ook zo lang moet gaan duren wordt ik nu al gek!!! en daarnaast ben ik dus stewardess en wie weet is dat ook wel niet super goed! Hou je zeker op de hoogte over wat ze doen!

Zo genoeg over de zakelijke dingen!
voel jij ook alsof je gefaald hebt? ik voel me zo mega achterlijk! er zijn zoveel vrouwen die de enne na het andere kind op de wereld zetten en ik die het echt al JAREN super graag wil kan het dus ff niet!
SNIKKKKKK

Wanneer willen jullie aan iets nieuws beginnen?
mijn vriend wil ff wachten.. omdat we de eerste totaal niet hadden gepland! en we nu pas bezig zijn om te gaan samen wonen. We willen huis eerst beetje gaan verbouwen! maar ik zelf wil niet zo lang wachten! om je eerlijk te zeggen zou ik nu al weer willen proberen! maar ik hou het maar op ong 2 a 3maanden...

Hoe oud ben jij?
ik net 35jr geworden. zag dat je ook nog kijkt op het juni forum.
ik probeer er niet te kijken want volgens mijn vriendje is dat soort van zelf kwelling!
Maar ik wilde het zo giga graag..
hoelang waren jullie het aan het proberen?
waar woon je ong..
ben je al weer aan het werk?
ik moet donderdag weer heb echt NUL zin...

had zo graag met dikke buik gelopen! snik snikkkkk

laat gauw weer keer iets van je horen!
hele dikke kus en knuffels

tot snel annemieke

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Haai meis,

Ik krijg helemaal kippenvel van je.

Ik zal me even op een normale manier voorstellen. Ik heet eigenlijk Helmie ik ben 25 jaar en ik werk voor 35 uur bij een uitgeverij. Ik doe daar eigenlijk van alles. Ik woon in Zoetermeer en werk in Leiden.

Ik was vorig weekend met mijn fam. en vriend naar barcelona geweest. En kwam dinsdag nacht thuis. Toen werd ik woensdag ochtend wakker en liep naar de wc met drang om te poepen. hihi vieze praatjes. En toen kreeg ik een schok van hier tot tokio. Ik zat helemaal onder het bloed. Vreselijk. Ik zag zelfs het vruchtje zitten. Wat nog heel klein was. Ik denk van 4 weken oud zeg maar. Dat klopte uiteindelijk wel.
Woensdag was ik gelukkig nog vrij. En donderdag ben ik gaan werken en aan het einde van de dag naar huis gegaan. Ik trok het niet meer.

Eigenlijk heb ik vrijdag avond alles eruit gegooid. Ik was zo verdrietig maar probeerde heel sterk te zijn. Ik had mijn lievelingsbroek (nog duur ook en maar een paar weken oud) verpest. Helemaal roze is ie nu geworden. Mijn vriend stond tegenover mij. Ik begon te huilen en zei dat ik alles verpeste. Sloeg mezelf heel hard op mijn benen ( heb nu helemaal mijn handen op mijn benen staan helemaal blauw) toen ben ik naar beneden gerend en heb ik me heel hard op de grond laten vallen. Ik heb gehuild tot ik niet meer kon. Mijn vriend heeft me vast gehouden en eigenlijk alleen maar gesust. Ik voelde me zo'n mislukkeling.
Dat was zo'n opluchting. Heerlijk gevoel. Sinds die avond gaat het zoveel beter.

Ik weet dat ik er helemaal niks aan kan doen. Want het heeft gewoon te maken gehad met de celdeling. Maar toch heb je wel dat gevoel. Dat heb ik echt van me af geschreven. Daar kan jij ook niks aan doen. Het is zo vroeg gebeurd. Het blijft kut maar probeer je zelf niet aan te praten dat jij er wat aan kan doen. Wat dat kan je echt niet.

Ik ben in januari gestopt met mijn spiraaltje. En eigenlijk hadden we zoiets van we zien wel wat er gebeurt. En ik heb al eerder een miskraam gehad maar ik wist niet dat ik zwanger was dus dat was geen schok. Dat kwam niet op de juiste tijd. We waren druk bezig met ons nieuwe huis.
Ik moet wachten met "proberen" tot de volgende menstruatie en dan gaan we er echt weer voor. Uiteindelijk hebben we er allebei van geproeft en dat vonden we heel erg leuk.

He meis, een voorstel: zullen we mailen? mijn adres is menhartifex@zonnet.nl

Ik heb nog geen computer thuis maar ik lees elke dag mijn mail op mijn werk. Dus als je het leuk lijkt kan je me mailen. Het lijkt mij heel fijn.

Maak je niet druk. Alles komt echt op zijn tijd. Dat weet ik zeker. Je kan zwanger worden dat is al 1 ding wat zeker is. En als je wilt huilen gewoon doen.

Dikke kus helmie