Hoi Chili,
Jouw verhaal is helemaal het mijne! (Heb ik kennelijk toch niet goed geteld, dan, als jij al in je 4e ronde zit?) Dat is wel helemaal toevallig, zeg. Heb jij er al 'spijt' van dat je niet meteen aan de slag bent gegaan? Ik had 2 overwegingen. Ten eerste wilde ik mijn lichaam ontdoen van alle pil-hormonen. Maar ik had ook stiekem een soort planning in mijn hoofd. Van mijn zoontje ben ik in mei bevallen, en dat vond ik zo'n mooie periode. November, december leek me niet zo geweldig. Dus dacht ik: als we maar weer naar de lente toegaan... Ik weet het, het is hoogmoed, een kind laat zich niet plannen...
Chili, ik kan je vraagje over die misselijkheid niet meer terugvinden. Wat ik wel weet: van mijn zoontje werd ik, achteraf gezien, een week na de conceptie misselijk. Dat had ik in mijn eerste cyclus voor het echie ook, dus ik dacht: kat in het bakkie. Niet dus, maar ik was wel 2 dagen overtijd toen en mijn menstruatie was ook wat heviger, dus misschien toch even zwanger geweest. Vorige maand was ik de dag voor de ongi heel erg misselijk. Kortom, het kan vriezen, het kan dooien. Nog een paar dagen, dan zullen we het weten.
Wat spannend, zwanger van je eerste worden. Als het eenmaal zover is, moet je daar heel goed van genieten hoor, want het komt nooit meer terug. Je kunt je aandacht helemaal op dat ene wonder richten en dat is heel bijzonder.
Liefs, Inge
Jouw verhaal is helemaal het mijne! (Heb ik kennelijk toch niet goed geteld, dan, als jij al in je 4e ronde zit?) Dat is wel helemaal toevallig, zeg. Heb jij er al 'spijt' van dat je niet meteen aan de slag bent gegaan? Ik had 2 overwegingen. Ten eerste wilde ik mijn lichaam ontdoen van alle pil-hormonen. Maar ik had ook stiekem een soort planning in mijn hoofd. Van mijn zoontje ben ik in mei bevallen, en dat vond ik zo'n mooie periode. November, december leek me niet zo geweldig. Dus dacht ik: als we maar weer naar de lente toegaan... Ik weet het, het is hoogmoed, een kind laat zich niet plannen...
Chili, ik kan je vraagje over die misselijkheid niet meer terugvinden. Wat ik wel weet: van mijn zoontje werd ik, achteraf gezien, een week na de conceptie misselijk. Dat had ik in mijn eerste cyclus voor het echie ook, dus ik dacht: kat in het bakkie. Niet dus, maar ik was wel 2 dagen overtijd toen en mijn menstruatie was ook wat heviger, dus misschien toch even zwanger geweest. Vorige maand was ik de dag voor de ongi heel erg misselijk. Kortom, het kan vriezen, het kan dooien. Nog een paar dagen, dan zullen we het weten.
Wat spannend, zwanger van je eerste worden. Als het eenmaal zover is, moet je daar heel goed van genieten hoor, want het komt nooit meer terug. Je kunt je aandacht helemaal op dat ene wonder richten en dat is heel bijzonder.
Liefs, Inge