Ola,
Eindelijk schrijf ik weer eens wat op de pagina. Heb wel bijna dagelijks van alles gelezen maar eigenlijk al een tijdje niet meer gereageerd. maar bij deze dus een speciaaltje voor Daantje.
Ik heb met ongeveer 8 weken zwangerschap een goede echo gehad. Met 9,5 week kreeg ik last van bruine afscheiding maar ook de 2e echo was prima in orde. De bruine afscheiding bleef. Een week later ben ik op zaterdagavond enorm gaan vloeien, rood bloed. Het leek wel alsof ik in 1 keer voor 12 maanden ongesteld was zoveel helder rood bloed. Volgende ochtend wat minder totdat rond het middaguur er een flubber uitkwam. Ik dacht dat dit het vruchtje was dus iuk heb het opgevangen, maar ik kon er weinig van een kindje in ontdekken. Vloeien werd wel minder, maar verdween niet geheel. De gehele tijd heb ik geen last gehad van kramoen of iets dergelijks, ik vloeide alleen. Kerel in paniek van wintersport terug gekomen met de gedachte dat het voor de tweede keer mis was (ook ik had de 1e een leeg vruchtzakje). Maandagochtend naar de vk geweest voor een echo, Flubber meegenomen, maar vk zei dat dit alleen een bloedstolsel was. Echo- apparaat op mijn buik en tadaaaaaa, daar was ons minimens nog levend en wel te zien! Dit hadden we totaal niet meer gehoopt, we dachten dat het voorbij was. Hoe kon dit nu na al dit vloeien etc??? Dat was toch niet normaal.
De verklaring van de vk voor het vloeien was dat er in de rand van de placenta een bloeding is ontstaan. Maar omdat dit aan de rand van de placenta was heeft het kindje er geen last van gehad. Ze zei ook dat er meestal geen sprake is van een miskraam als je geen krampen hebt. Maar dat zegt ook niet altijd alles.
Of het een hematoom is geweest weet ik niet, bovenstaande is wat de vk zei. Ze kon het verer ook niet echt verklaren. Soms gebeuren er vreemde dingen terwijl er niets aan de hand is.
De bruine afscheiding heeft nog een aantal weken aangehouden, maar stopte tussendoor ook wel eens een dag of soms een paar dagen. Dus net als bij jou. Dit was bij mij omdat er nog een klein restje van de bloeding bij de placenta te zien was. Het was niet veel, maar genoeg om dagelijks een inlegkruisje te gebruiken. Als het dan weer even weg was, was ik dolblij maar als het even later weer terug kwam schrok ik diret weer en sloeg de twijfel meteen weer toe of alles nog wel goed was met het kindje.
Met 12,5 week hebben we nog de normale echo gehad, ook deze was goed. Volgens mij is de afscheiding gestopt rond een week of 14/15. Toen met 18,5 week hartje geluisterd, met 21 weken een pretecho, en nog een met 27,5 week. En nu inmiddels zijn we 29 weken en 5 dagen zwanger. Het bewijs dat het dus met bloedingen en al toch tot zover goed kan gaan!!!
Ik kan je natuurlijk nooit 100% gerust stellen, maar denk dat je voor jezelf moet bedenken dat er niets aan de hand is zolang je geen last van rood bloed hebt met krampen. Je weet het natuurlijk nooit zeker of alles goed gaat, maar je moet ook proberen te genieten van de tijd. Dit heb ik tot een week of 16 ook niet gedaan omdat ik zo onzeker was ivm de bloedingen. Als je eenmaal je kindje voelt bewegen is het een ander verhaal, dan kun je het zelf een beetje in de gaten houden en heb je echt contact. Tot die tijd (en dan duurt elke dag heel erg lang dat weet ik maar al te goed) moet je vertrouwen op je eigen lichaam. Ook dat is niet altijd even makkelijk, maar is wel het enige advies wat ik je kan geven. Het is een wondertje dat je eigen lichaam een nieuw leven kan maken.
Daantje, vertrouw op je eigen lichaam en probeer ervan te genieten!
Sterkte ermee en ik lees zeker nog mee met je verhalen!
Liefs van Sammy
29 wk en 5 dg
Eindelijk schrijf ik weer eens wat op de pagina. Heb wel bijna dagelijks van alles gelezen maar eigenlijk al een tijdje niet meer gereageerd. maar bij deze dus een speciaaltje voor Daantje.
Ik heb met ongeveer 8 weken zwangerschap een goede echo gehad. Met 9,5 week kreeg ik last van bruine afscheiding maar ook de 2e echo was prima in orde. De bruine afscheiding bleef. Een week later ben ik op zaterdagavond enorm gaan vloeien, rood bloed. Het leek wel alsof ik in 1 keer voor 12 maanden ongesteld was zoveel helder rood bloed. Volgende ochtend wat minder totdat rond het middaguur er een flubber uitkwam. Ik dacht dat dit het vruchtje was dus iuk heb het opgevangen, maar ik kon er weinig van een kindje in ontdekken. Vloeien werd wel minder, maar verdween niet geheel. De gehele tijd heb ik geen last gehad van kramoen of iets dergelijks, ik vloeide alleen. Kerel in paniek van wintersport terug gekomen met de gedachte dat het voor de tweede keer mis was (ook ik had de 1e een leeg vruchtzakje). Maandagochtend naar de vk geweest voor een echo, Flubber meegenomen, maar vk zei dat dit alleen een bloedstolsel was. Echo- apparaat op mijn buik en tadaaaaaa, daar was ons minimens nog levend en wel te zien! Dit hadden we totaal niet meer gehoopt, we dachten dat het voorbij was. Hoe kon dit nu na al dit vloeien etc??? Dat was toch niet normaal.
De verklaring van de vk voor het vloeien was dat er in de rand van de placenta een bloeding is ontstaan. Maar omdat dit aan de rand van de placenta was heeft het kindje er geen last van gehad. Ze zei ook dat er meestal geen sprake is van een miskraam als je geen krampen hebt. Maar dat zegt ook niet altijd alles.
Of het een hematoom is geweest weet ik niet, bovenstaande is wat de vk zei. Ze kon het verer ook niet echt verklaren. Soms gebeuren er vreemde dingen terwijl er niets aan de hand is.
De bruine afscheiding heeft nog een aantal weken aangehouden, maar stopte tussendoor ook wel eens een dag of soms een paar dagen. Dus net als bij jou. Dit was bij mij omdat er nog een klein restje van de bloeding bij de placenta te zien was. Het was niet veel, maar genoeg om dagelijks een inlegkruisje te gebruiken. Als het dan weer even weg was, was ik dolblij maar als het even later weer terug kwam schrok ik diret weer en sloeg de twijfel meteen weer toe of alles nog wel goed was met het kindje.
Met 12,5 week hebben we nog de normale echo gehad, ook deze was goed. Volgens mij is de afscheiding gestopt rond een week of 14/15. Toen met 18,5 week hartje geluisterd, met 21 weken een pretecho, en nog een met 27,5 week. En nu inmiddels zijn we 29 weken en 5 dagen zwanger. Het bewijs dat het dus met bloedingen en al toch tot zover goed kan gaan!!!
Ik kan je natuurlijk nooit 100% gerust stellen, maar denk dat je voor jezelf moet bedenken dat er niets aan de hand is zolang je geen last van rood bloed hebt met krampen. Je weet het natuurlijk nooit zeker of alles goed gaat, maar je moet ook proberen te genieten van de tijd. Dit heb ik tot een week of 16 ook niet gedaan omdat ik zo onzeker was ivm de bloedingen. Als je eenmaal je kindje voelt bewegen is het een ander verhaal, dan kun je het zelf een beetje in de gaten houden en heb je echt contact. Tot die tijd (en dan duurt elke dag heel erg lang dat weet ik maar al te goed) moet je vertrouwen op je eigen lichaam. Ook dat is niet altijd even makkelijk, maar is wel het enige advies wat ik je kan geven. Het is een wondertje dat je eigen lichaam een nieuw leven kan maken.
Daantje, vertrouw op je eigen lichaam en probeer ervan te genieten!
Sterkte ermee en ik lees zeker nog mee met je verhalen!
Liefs van Sammy
29 wk en 5 dg