voor de mama's van twee of meer kindjes..

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hey mama's

Ik ben erg benieuwd wat jullie destijds bij jullie tweede (of derde of vierde) bevalling met je andere kindje(s) hebt gedaan? Weggebracht/ laten slapen/ erbij betrokken? Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen! Ik wil zelf niet mijn (schoon) ouders inschakelen omdat ik niet wil dat ze weten dat ik 'bezig'ben. Bovendien wil ik heel graag dat onze kleine meid net na de bevalling (natuurlijk als alles 'opgerui'md'is) als eerste haar broertje of zusje kan bewonderen en niet samen met opa en oma als ze haar komen terugbrengen. Wat dat betreft heb ik haar het liefste dicht in de buurt, dus laten slapen? Of kan ik dan niet rustig bevallen? Ik denk er nu aan om de buurvrouw 'standby'te   laten zijn om haar evt op te halen.

Hoop dat jullie 'ervaringsverhalen' voor me hebben!
Alvast bedankt!
Liefs, Marcia mv Puck en 32 w zwanger
 
Hoi,

Spannend was dat! Jouw vraag hield mij ook bezig van tevoren. Mijn tweede bevalling begon rond 01.00 uur 's nachts dus toen sliep de oudste. Ik was bang dat hij vroeg wakker zou worden omdat de verloskundige en kraamhulp door het huis scharrelden... maar dit gebeurde gelukkig niet.
Toen het tegen 05.30 uur liep (en de bevalling al bijna op zijn eind liep) hebben we mijn schoonouders gebeld. Onze oudste is namelijk altijd heel vroeg wakker en ik wilde wel oppas hebben als hij wakker werd. Leek me niet echt prettig.... een klein kind aan mijn bed haha.
Mijn vriend heeft Skip naar beneden gebracht toen hij wakker werd.... hij was blij verrast, opa en oma waren op bezoek, dat is gek als je net uit bed komt haha.
Om 06.21 uur is Bo geboren, thuis. Helaas moest ik na de bevalling naar het ziekenhuis, dus ik was erg blij dat mijn schoonouders er waren. Zij hebben de uren daarna op Skip gepast. Ik kan me je gedachte voorstellen dat je liever niet wil dat zij weten dat je bezig bent.... had ik ook wel een beetje. Maar ik vond het wel belangrijk dat er iemand thuis kwam die een goede band heeft met mijn oudste.... het was voor hem namelijk nogal spannend allemaal. Zeker toen ik met een brancard werd weggereden.... en papa en de baby ook nog eens meegingen.
Het ligt natuurlijk ook helemaal aan het tijdstip van bevallen.... misschien beval je wel precies tijdens de nacht, maar dat weet je uiteraard niet van tevoren.
Ik zou er wel aan denken dat je iemand vindt die alle tijd heeft voor je oudste...en die ze goed kent,  maar dat is mijn mening en ervaring. Je weet nooit hoe lang je bevalling duurt en je weet ook nooit hoe je oudste zich voelt tijdens zo'n moment.
Succes! Het is super mama te zijn van twee kindjes ;)
Groetjes, Noor mv Skip en Bo
 
Ik vond het inderdaad ook niet leuk om mijn moeder als oppas te vragen, omdat ik liever niet wilde dat ze wist dat ik aan het bevallen was. Maar goed, de kans dat je 's nachts bevalt als je dat het liefste wilt, is natuurlijk niet zo groot. Mijn moeder was de enige hier in de buurt die 24 uur per dag beschikbaar was (vriendinnen en zus werken allemaal nog een paar dagen in de week). Dus uiteindelijk toch mijn moeder maar gevraagd.
Ik heb haar pas gebeld toen ik een tijdje bezig was en de verloskundige was geweest. Wieteke ging naar bed en de verloskundige zag dat ik goed bezig was en ik had een paar centimeter ontsluiting. Toen heb ik mijn moeder gebeld of ze in de buurt wilde blijven omdat Wieteke opgehaald moest worden als ze uit bed kwam. Uiteindelijk was ze om 14.45 uur wakker, om 15.00 uur was mijn moeder er, om 15.15 uur de verloskundige en om 15.38 uur Freek. Dat ging dus mooi vlot. Wij wilden ook graag dat Wieteke als eerste haar broertje zou zien en dat is ook gewoon gebeurt. Mijn moeder is even beneden gebleven (boodschappen opruimen) en heel even boven geweest later. Maar 's avonds zijn de opa's & oma's samen gekomen, dus toen is Freek uitgebreid bewonderd.
Ik moet je eerlijk zeggen dat ik er ook enorm tegenop zag, maar tijdens de bevalling komt alles in een ander perspectief. En ik vond het heerlijk dat Wieteke nog gewoon thuis was tijdens de eerste fase. Ze was heel lief voor me (had wel degelijk in de gaten dat mama weinig kon) en ik vond het daardoor veel sneller gaan. Je hebt je aandacht ook bij het kind en niet alleen bij de weeën.

Heel veel succes in ieder geval.
Groetjes,
Geeske.
 
Ha Marcia

Wat schiet het alweer op zeg bij jullie.... En ja, dan komen ook de praktische zaken om de hoek kijken, zoals wat je met je oudste gaat doen als de bevalling begint. Mooi is dat he, was je bij de eerste vooral met jezelf bezig, nu is het vooral belangrijk dat je oudste goed verzorgd is als jij bezig bent met het brusje!

Anyway, wat hebben wij gedaan (met ouders en schoonouders op 2 uur rijden afstand). Wij hebben aan een vriendin in de buurt gevraagd of we haar mochten bellen als de bevalling overdag zou beginnen. Dat was dus geregeld. Voor de nacht hadden we bedacht dat we Gijs gewoon zouden laten slapen. Met mijn moeder heb ik een hele goede band en ik zei zou zowieso hiernaartoe rijden als de bevalling begon. Rondom de uitgerekende datum stonden mijn schoonouders hier op de camping (het was zomer), dus opvang genoeg.

De bevalling begon tegen 12 uur, Gijs lag dus gewoon in bed en tegen de tijd dat ik doorhad dat het dit keer écht snel zou gaan (de VK constateerde 6 cm ontsluiting toen ze kwam kijken), kon mijn moeder nooit meer op tijd hier zijn. Om 04.30 uur is Sophie geboren en Gijs heeft níks gehoord. Tegen de tijd dat hij wakker werd, waren zowel mijn moeder als schoonouders hier en die hebben hem opgevangen toen ik alsnog naar het ziekenhuis moest. Vond dat erg fijn, net als Noor, aangezien ik met een brancard werd weggereden en papa en Sophie ook meegingen.

Wat ik je als tip wil meegegeven: zorg áltijd voor opvang achter de hand, ook als het 's nachts gebeurt. Je weet nooit hoe het loopt en als je onverwacht naar het ziekenhuis moet, is het wel erg fijn dat je iemand kan bellen. Mijn moeder wist dat ik bezig was, maar moest nog 2 uur rijden voor ze hier was, mijn schoonouders heb ik gebeld toen ze geboren was, maar bij nood had ik hen zeker gebeld om de opvang voor Gijs zeker te stellen. Net als Noor vond ik het heel belangrijk dat hij bij mensen was waar hij zich helemaal bij op zijn gemak voelde.

En als je (schoon)ouders Puck opvangen, kun je misschien van te voren aangeven dat je het héél belangrijk vind dat je dochter als eerste kennis maakt met je haar brusje (ónvergetelijk moment!!). Dit soort momenten kun je nooit meer over doen, dus dat kun je best bespreekbaar maken, toch?

Gaat het goed verder met je zwangerschap?

Liefs
Susan
 
hoi

Wij hadden ook goed geregeld wie we gingen vragen als de bevalling ging beginnen.
Mijn zussen hebben allemaal zelf kinderen en werk en moesten dus heel veel regelen om hier te komen bij de start vd bevalling.
Ik ben als jongste in ons gezin wel altijd degene geweest die bij hun geboortes overdag of 's nachts kwam. Ik ving de kinderen op of zelfs het babietjes toen mijn zus naar het ziekenhuis moest.
Dus ik dacht dat regel ik met hun, maar dat was gewoon niet praktisch.

Ik wilde eerst ook niet dat mijn moeder het dan wist...maar uiteindelijk is dat toch mijn keus geworden. Zij was het flexibelste en ook voor Sam en later voor Sam en Mick het meest vertrouwd en dat is echt heel belangrijk.

Ik belde op het moment dat ik merkte dat ik alle aandacht voor mezelf nodig had en   wist dat het ging opschieten. Sterke weeen en totale concentratie.
Mijn  2e en 3e bevalling  begonnen  allebei 's nachts.

Bij de geboorte van Mick was mijn moeder er heel vroeg in de ochtend.
Ze heeft een tijdje bij mij gezeten en zachtjes gekeken hoe het ging en toen Sam wakker werd is ze beneden met hem een broodje gaan eten en aankleden. Mijn man ging af en toe beneden kijken bij ze.
Sam vond het allemaal prima. Was net 2 geworden, maar accepteerde het prima met mijn moeder.
Mijn moeder zou naar haar eigen huis gaan, maar toen ze weg wilde gaan begon ik met persen. We hebben haar gevraagd om beneden te blijven, omdat ik wilde dat Sam als eerste bij de baby kon kijken.
Uiteindelijk is mijn moeder met Sam als eerste naar boven gekomen.
Dit vond ik geweldig. Sam klom direct op bed en kuste Mick.. Hey Baby zei hij...
Mickey...riep hij.

Toen kwam mijn moeder bij mij...en dat vond ik heerlijk. Even die armen van mijn Mama om mij heen, effe samen dikke tranen en het was goed zo.

Bij de geboorte van chris was de dokter nogal eigenwijs. Wilde niet komen terwijl ik zei dat het te snel ging, Hij vond het nog niet nodig...
wat was ik blij dat mijn moeder in huis was...die was bij die twee grote jongens en mijn man en ik hadden onze handen vol aan de bevalling, die we dus samen moesten doen.
had er niet aan moeten denken dat ik me nog druk moest maken om twee kinderen of dat ze alle paniek gezien hadden.
Toen Chris er eenmaal was ging het met mij niet goed.
Weer allemaal paniek  in huis.  Dit merkte de  kinderen wel en ze waren heel erg overstuur. Ambulance enz Wat was ik blij dat mijn moeder er was!

dus ... mijn raad...zorg dat je alles geregeld hebt.
Beter mee verlegen dan om verlegen.
Kies iemand uit die echt vertrouwd is met je kinderen want voor hun gebeurd er ook een hoop!

succes met je voorbereidingen
Pascal



 
Wij hadden voor Jorick mijn ouders standby staan en als reserve mijn zusje. Toen ik 's ochtends naar het ziekenhuis ging wisten wij niet zeker of de bevalling al begonnen was en hebben Jorick dus lekker laten slapen en toen wij op het punt stonden om te vertrekken werd hij wakker en vroeg hij aan mijn moeder of zijn broertje of zusje vandaag zou komen. Jorick was heel zenuwachtig, maar omdat wij niet wisten of er uberhaupt wat aan de hand was konden mijn ouders hem ook niets beloven. Dus zijn ze lekker erop uit getrokken met kind en hond. Toen we s'middags beldden om te vertellen dat Milan geboren was hebben mijn ouders gebeld toen ze in het ziekenhuis aankwamen en zo kon mijn man Jorick ophalen en hebben wij een half uurtje met zijn viertjes gehad. Het was een heel mooi en emotioneel moment en dat had ik niet willen missen. Na een half   uurtje was de hele naaste familie in het ziekenhuis en toen heeft Jorick verteld aan de mensen dat hij een broertje had gekregen (dat hadden we dus niet verteld aan de telefoon) en dat was echt een verassing voor de oma's en opa's en de broers en zussen...

Groetjes
 
hoi Marcia,

Spannend hoor, nog maar even en dan is het zover!

Ik had tijdens de zwangerschap van de tweede heel erg het gevoel dat het dit keer 's nachts zou gebeuren (bij de eerste ben ik overdag bezig geweest, uiteindelijk is Lieve om 19.58u geboren). dat idee gaf me sowieso al wat meer rust, zodat Lieve lekker in haar bed kon blijven.

In principe wilde ik ook niet dat mijn mama het zou weten als ik bezig was, dus had ik mijn zusje achter de hand. Als die niet kon ivm werk, dan zou ik toch mijn mama bellen indien nodig.

Uiteindelijk ben ik rond 0.00u "begonnen", en ben tot ongeveer 01.00u beneden op de bank gebleven. De weeen daar opvangen ging prima en Lieve kreeg er niks van mee. Rond 01.00 wilde de verloskundige toucheren, dus toen zijn we naar de slaapkamer gegaan. Toen werd Lieve toch wakker en hebben we mijn zusje gebeld. Die was er gelukkig snel, want vanaf dat moment werd het heftig en wilde ik mijn man absoluut aan mijn zijde hebben!

Mijn zusje was er rond 01.30u en Beau is om 02.32u geboren. Al die tijd is Lieve wakker gebleven en heeft mijn zusje boekjes gelezen die nacht, haha!! (blijft een leuke anekdote denk ik).. Toen ik zover was dat er bezoek kon komen, sliep ze helaas net weer. Dus mijn zusje was de eerste die Beau zag, en dat was een heel bijzonder en emotioneel moment (er was veel gebeurd tijdensatde zwangerschap, o.a. dat onze ouders zijn gescheiden) dus het was nogal beladen. Maar achteraf zou ik geen betere opvang gehad kunnen hebben! Mijn moeder in huis tijdens de bevalling had me niet zo fijn geleken, dit was prima zo gelukkig!

Sorry, het is een heel verhaal geworden. Maar ik denk dat wat anderen hier ook al hebben geschreven het belangrijkst is: zorg altijd dat er iemand stand-by staat, en dan vooral voor de noodgevallen zodat er altijd iemand op je oudste kan letten!

Succes ermee..!

Liefs, Mo22 mama van Lieve (27-09-06) en Beau (06-10-08)
 
hey hoi,

nou ik vind het niet zow moeilijk hahaha....

Ik moet in het ziekenhuis bevallen dus voor ons is er geen keuze en moeten dus oppas hebben.....en wel mijn ouders....ook al moet ik midden in de nacht weg geen probleem....

Toen ik destijds aan het bevallen was van Yoëll hebben manlief en ik samen onze hond nog naar mijn ouders gebracht om half acht `s ochtends omdat ze in principe rond de middag weg zouden gaan op vakantie en dat was 2 uur rijden.....dus ik wou heel graag dat ze thuis zouden blijven....en ze vonden het prachtig dat ze het wisten alleen minder dat ze zagen dat ik pijn van de weeen had.....maar goed ze hebben het verder tegen niemand gezegd alleen tegen hun vrienden waar ze mee op vakantie gingen....
Om 15.49 is Yoëll geboren en gelukkig konden mijn ouders `s avonds direct komen en waren ze niet zo ver weg hahaha....

Nu gaat mijn schoonzus ook mee als we naar het ziekenhuis gaan, ze wil dolgraag bij de bevalling zijn en wij hebben daarmee ingestemd maar hopen natuurlijk dat haar gezin het ook niet gaat vertellen dat we "bezig" zijn.....
 

Pffff weer een heel verhaal....

Liefs Denise
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan