Voor Elles

A

Anoniem

Guest
Hoi Elles,

Nou, hier ook geen cadeautje hoor! Heb je wel een fijne verjaardag gehad? (je was toch de 22E jarig? Dan wil ik je alvast feliciteren. Anders alsnog gefeliciteerd.) Mijn cyclus is ook ineens langer. Niet 25 maar 26 dagen. Het zal wel goed zijn. Ik heb nu 16 oktober NOD. Op naar de volgende ronde. Jullie gingen nu de MMM in? Heel veel sterkte, en laat af en toe wat van je horen! Ik denk aan jullie!

Groetjes, Kat
 
Hoi Kat,

Je bent nog net even te vroeg, ben de 25-ste jarig en dan wordt ik 33 , kan het niet meer omdraaien dan, hahaha. Ja helaas het mooiste kado wat ik had kunnen krijgen gaat niet door en inderdaad ook de mmm in, ik moet nu vrijdag weer bloedlaten prikken, 3de dag van de nieuwe cyclus, dus voordat ik vrijdag naar mijn werk ga even langs het ziekenhuis en mijn man gaat even een afspraak maken wanneer hij zij zwemmertjes gaat inleveren ( dat moet op afspraak).
Ik moet zeggen dat ik vandaag toch ook wel weer een beetje teleurgesteld was, maar ook niet meer dan dat, ik blijf het gevoel houden dat binnen nu en een half jaar het nog steeds op een "normale, natuurlijke" manier zal gebeuren en als dat niet zou kunnen, dan komen we er via de mmm wel.

Verander mijn leeftijd maar vast in 33   als je de nieuwe lijst gaat aanmaken, ik heb gelukkig lekker het weekend verlof genomen ( werk in de beveiliging dus ook weekenden).

Nou we gaan dan niet meer op dezelfde dag, maar nog steeds wel redelijk gelijk op, dus hopelijk brengt voor mijn ronde 18 en voor jou ronde 7 (geloof ik??) meer geluk.

Groetjes Alice
 
Hoi Elles,

Ik wist dat het ergens in de 20 was, jouw verjaardag. Was vergeten het op te schrijven. Maar op de 25 heb ik ook een verjaardag. Een vriendin is jarig. We gaan er niet heen. We zien elkaar eigenlijk nooit meer. Maar sturen elkaar wel kaartjes en bellen. (terwijl we ong 40 km bij elkaar vandaan wonen!) Maar daar zijn we allebei tevreden mee. Ik ben begin deze maand 32 geworden. Kan het nog omkeren!
Ik hoef dit weekend ook niet te werken. (zit in de thuiszorg en draai avonden en weekenden) Zalig! In de vakantie heb ik ieder weekend en door de week een aantal extra diensten gedraaid. Nu ineens 2 weekenden achter elkaar niet hoeven werken. Heerlijk! Komen we ook weer eens aan wat andere dingen toe.
Ongesteld worden was idd even een teleurstelling. Ook al was ik ervan uitgegaan dat het weer zou gebeuren. Maar een goede dosis chocola hielp me er weer overheen! Het is voor mij idd ronde 7. Nog 2 rondes, en dan mag ik me weer bij de HA melden. Dan zijn we een jaar (incl de mk) bezig. Ben benieuwd wat hij dan gaat zeggen. Bij onze zoon heeft het ook 11 maanden geduurd voor het raak was. Toen een mk en weer 4 maanden klussen. Dus als je het goed bekijkt ruim 1,5 jaar voordat het echt gelukt is. Ik ging er dit keer ook van uit dat het wel even zou duren. We waren dan ook erg verbaasd dat het na 3 maanden al raak was! Jammer dat het mis ging. Nu zit ik weer zo te wachten. Je weet dat je zwanger kan raken, maar het duurt gewoon zo verrekte lang. Dit had ik de eerste keer niet. Dat begon pas toen we bijna een jaar bezig waren. Toen we 10 maanden bezig waren kwam ik voor iets heel anders bij de HA. Hij vroeg hoe het ging, en zei gelijk dat ik terug moest komen als het de volgende maand nog niet raak was. Dat hoefde toen niet. Dus wie weet is het nu nog raak binnen die 2 maanden dat ik nog moet wachten!
Knap dat je zoveel goede moed houd! Ik ben benieuwd of de mmm iets oplevert. (hoop het niet, en hoop dat het zomaar ineens raak is) 2 bevriende stellen van ons zijn nu ook de mmm in. Ze weten allebei dat de man sterk verminderd vruchtbaar is. Ik hoop iedere maand weer dat het toch gelukt is voor ze. 1 van de stellen heeft al een (spontaan gemaakte) zoon. Zij gaan voor een tweede. Maar hopen dat ook dat per ongeluk spontaan gaat lukken. Dus ik hoor soms hoe moeilijk het allemaal is. Vooral emotioneel.

Maar goed, ik wens je een heel fijne verjaardag dit weekend! En veel succes met de mmm!

Groetjes, Kat
 
Hoi Kat,

HOe was je weekend trouwens met je schoonouders??
Wel een beetje gezellig gehad?

Ik ben erg benieuwd wat de mmm allemaal met zich mee gaat brengen en hoop natuurlijk dat alles bij mij en mijn man gewoon goed is en anders kijken wat er allemaal mogelijk is. En er kan tegenwoordig zoveel, dus er moet volgens mij wel heel veel pech hebben als het niet uiteindelijk een keer zal gaan lukken.

Gewoon lekker positief zijn en blijven en met elkaar blijven praten, ik denk dat dat de juiste manier is om er mee om te gaan voor mij en man.
Voor een (eerste) kindje willen mijn man en ik best wel ver gaan, voor een tweede kindje voorals nog niet, maar goed eerst maar eens zwanger worden van de eerste .

Ach het is maar goed dat we niet in de toekomst kunnen kijken en niet alles in de hand hebben, ik ben er ook van overtuigd dat iemand daar boven het allemaal goed met ons voor heeft en dat je sommige dingen nou even moet overgeven en moet accepteren dat je er geen controle over hebt.

Groetjes Alice
 
Hoi Elles,

Dat weekend weg is wonderwel goed bevallen. Er zijn wel een paar vervelende opmerkingen geplaatst, maar die heb ik genegeerd. Het belangrijkste is dat zoonlief het erg naar zijn zin gehad heeft. We hebben lekker uit gegeten en alleen maar dingen gedaan waar we zin in hadden. Zoon is weer schandalig verwent, maar dat hoort er kennelijk bij.
Wij kiezen ervoor om niet de mmm in te gaan. Of in ieder geval niet via mmm zwanger te raken. Misschien wel voor een paar beperkte onderzoeken, maar geen behandelingen. Dat hadden we bij de eerste al afgesproken. Geen idee of dat ook stand gehouden had als het niet gelukt was. Maar omdat wij kans hebben op een kindje met een handicap hebben/ hadden wij besloten dat als het niet spontaan zou lukken we het zo zouden laten. Het lijkt ons namelijk erg zuur als je zoveel moeite gedaan hebt voor een kindje, je het weg laat halen als het niet goed is. (ook al is dat een nog moeilijker besluit) Maar goed, voor die beslissing staan we ook als we "gewoon" zwanger raken. Ze kunnen pas rond 18-20 weken zien of alles goed is. En dat is best spannend. Maar het weerhoud ons er niet van het nog een keer te proberen. Het is immers al een keer goed gegaan. (Leve de foliumzuur!) Dus zoals je leest, zwanger zijn is bij ons ook best medisch. En het vergt veel goede gesprekken. We hebben jaren geleden al laten uitzoeken wat onze kansen op een kindje met een handicap waren, en vorig jaar heb ik weer contact gehad met de artsen over hoe de kansen nu (na een gezong kind) lagen. Dus zo "spontaan" worden wij ook niet zwanger hoor! En een beetje hulp is soms niet verkeerd.

Groetjes, Kat
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan