voor het eerst hier

hallo dames,
vandaag (vannacht) ben ik hier voor het eerst. ik heb een zoontje van 2 die zich onverwachts aanmeldde, heerlijk was dat: geen periode van spanning. nu kiezen we ervoor om zwanger te worden en hoewel we hiermee nét bezig zijn merk ik dat ik met de spanning niet goed kan omgaan.
volgens de standaardcyclus moet ik 8 juni zwanger worden (ik heb geen idee meer wat mijn precieze cyclus is, ruim 11 jaar heb ik de pil geslikt of spiraal gehad of ben ik zwanger geweest). ik ben benieuwd...als ik hoor hoeveel vrouwen zo'n moeite hebben met zwanger worden voel ik me wel eens schuldig dat het bij ons per ongeluk ging...en stel dat het nu weer snel lukt, dan zal ik moeite hebben om dit aan een aantal vriendinnen te melden omdat deze ook al jaren bezig zijn.
heel tegenstrijdige gevoelens dus, ik wil het graag maar is het wel eerlijk dat mij al dit geluk zomaar toegeschoven wordt...
herkenbaar??
Trouwens, waarvoor staat NOD?
Groetjes!
 
hoi hoi ik ben manuela 27 jaar,ik ben een tijd niet op het forum geweest omdat ik r te veel mee bezig was,ben in jan gestopt met de pil en gelijk vanaf het begin regelmatig ongi altijd op tijd,ik vindt het soms echt oneerlijk dat somige zo snel zwanger raken.en dat andere zol lang bezig zijn ,maar helaas dat is niet anders.maar ik zou er niet te vveel op rekenen dat je nu weer snel zwanger bent.het is elke keer weer verschillend ,hoor heel veel dat ze als ze voor de tweede gaan het wat langer duurt ,hoop dat het snel raak is gr manuela
 
Hoi Beepke,

Wat kunnen we ons toch heerlijk schuldig voelen hé? Maar het is nergens voor nodig, dat zul je met je verstand ook heus wel weten.
Helaas (of misschien maar goed???) blijft zwanger worden één groot wonder. Je kunt wel proberen om het te een beetje te sturen, maar voor een groot deel moet je lichaam het maar net doen op het juiste moment!
De vorige keer klopte alles bij jou, misschien deze keer ook wel??? Dat zou natuurlijk geweldig zijn!
Maar stel je verwachtingen niet te hoog, ze kunnen nl. ook zó tegenvallen!
Zelf had ik mijn eerste zwangerschap ook het geluk binnen 2 maanden zwanger te zijn, nu zijn we bezig sinds maart, en vandaag moet ik eigenlijk ongesteld worden voor de 3e keer. Spannend dus! Ik durf gewoon niet te hopen dat ik zwanger ben, bang dat het ongeluk zal brengen..........nou vráág ik je! En natuurlijk om teleurstelling te voorkomen!
Bovendien, als je naar je vriendinnen je gevoel uitspreekt, zullen ze je vast begrijpen! (En als ze er écht een beetje van balen, en ze zijn eerlijk, dan is er ook ruimte om dát uit te spreken! En dan kun je er samen verder mee).

Heel veel succes met zwanger worden, duim voor je dat het snel wat wordt!

Groetjes, Jaine
 
Hoi Beepke,
Welkom op het forum.
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen, ben blij dat het zo ging de eerste keer. Ik had vandeweek een voorbeeld van iemend en toen werd ik wel boos. Zij was ook ongepland zwanger en vond het heel gewoon om een abortus te doen. Op zo'n moment moet je je schuldig gaan voelen. Bij jullie was je zoontje toch welkom dus is het geweldig dat het zo is gegaan.

Groetjes, Ank
 
Hoi Beepke,

wij zijn nu ruim een jaar bezig en mijn broertje en zijn vriendin kregen de eerste ook onverwacht en van de tweede was zij na drie maanden zwanger. Natuurlijk moest ik wel even slikken, maar zo is het leven!
Ik zou inderdaad je gevoelens naar je vriendinnen uitspreken, als je nu weer snel zwanger bent.
Een paar weken geleden kregen wij te horen dat hele goede vrienden van ons ook onverwacht een kindje krijgen. Zij wisten niet dat wij bezig waren maar toen zij vertelde dat ze er eigenlijk nog niet echt blij mee waren, kon ik het niet droog houden. Ik heb duidelijk gemaakt dat ik het moeilijk vind maar hun gevoelens, in hun situatie, ook goed begrijp. En nu houden ze me heel lief op de hoogte van hoe alles gaat, echofoto enz....
Als het echt goede vriendinnen van je zijn, dan zijn ze toch blij voor jou, ondanks hun eigen gevoelens...

Groetjes, Irene.
 
Terug
Bovenaan