Voor het eerst naar school

<p>In een ander topic heb ik het al even kort benoemd, mijn zoontje gaat bijna naar school, nog een paar weekjes wachten. Hij heeft er heel veel zin in, is er volgens de opvang ook echt wel aan toe. Maar ik vind het rete spannend. Herkenbaar? En hoe gingen jullie daarmee om?</p>
 
Heeeeel herkenbaar! Ik had het ook, ik vond het spannender dan mijn dochter zelf. En zij had het meteen naar haar zin. Wel haar knuffel moest mee en die gaat nu nog steeds mee hoor maar ze gaat nu zelf op haar stoeltje zitten en soms nog heel even bij de juf staan. 
Wat ik wel heel moeilijk vind of wennen, ik ben gewend dat ik te horen krijg hoe het met haar gaat omdat ze ook naar kdv ging en dat krijg je nu niet. Dat vind ik soms wel jammer. 
 
Ik zal de overdracht van het kdv aan het einde van de dag ook gaan missen. Gelukkig is het een jongentje die uit zichzelf veel zegt. Ik krijg dagelijks verslagen over wat de andere kindjes hebben gegeten en met wie hij gespeeld heeft of dat de juf zijn naam verkeerd heeft geschreven (de eerste letter met een kleine letter ipv een hoofdletter, dat kan natuurlijk niet, haha). Is echt weer een nieuwe fase van loslaten.
We hebben al een klein knuffeltje uitgezocht die hij in zijn rugzak mee kan nemen (de beer die nu meegaat is wat te groot). Zijn de route naar school al aan het oefenen, zodat hij zelf op zijn fietsje kan. Hij is heel blij dat ie al bijna een groot kindje wordt. 
 
Terug
Bovenaan