voor Kari(n)

A

Anoniem

Guest
Hallo

Ik las in mijn andere topic dat jullie manier van opvoeden best eens op de onze kan lijken. In ieder geval op een aantal gebieden. Ik ben eigenlijk best nieuwschierig naar hoe jullie er dan tegenaan kijken. Ik zal ook wat van ons vertellen.

Wij nemen Loek erg veel bij ons. Hij slaapt nog bij ons op de slaapkamer en vaak ook bij ons in bed. Soms wil hij een tijd alleen maar bij ons in bed en dan ineens gaat het weer in zijn eigen bedje. Al die verhalen over niet meer alleen kunnen... onze ervaring is dat het met vlagen gaat. Een tijd niet en dan ineens weer wel. Hetzelfde geldt voor overdag, bij je houden versus alleen in de box. Ik heb de overtuiging (en heb bij mijn zus dit gezien, haar zoon is nu 7,5) dat babies de behoefte hebben om bij je te zijn. Als je daar aan toe geeft, zoveel ze nodig hebben, dan wordt die behoefte goed bevredigd en zal er vanzelf een moment komen dat ze zelf meer afstand willen, vanuit vertrouwen dat je er toch voor ze bent.
Het is alleen een stuk zwaarder voor ons als ouders. twee kindjes kort op elkaar zal niet kunnen, want dan komen ze te kort. Je kan zo niet twee tegelijk hebben. Een draagzak is erg fijn, dan kan je toch nog wat dingen in huis doen. Niet dat ik daar veel aan toe kom, hoor!

Wij stuiten erg veel tegen onbegrip aan. Hoe vaak wij niet te horen krijgen dat we Loek te veel verwennen... en de angst die ze ons willen aanpraten over hem afhankelijk maken en dat hij niets meer alleen zou durven... Ik ben er echt van overtuigd dat het beter is een kind 'onafhankelijk' te laten worden als hij daar zelf aan toe is, niet wanneer ik het wel handig vind (oh, jee. Dames die het anders doen, voel je aub niet aangevallen. Iedereen moet het vooral op zijn eigen manier doen. Kindjes worden altijd groot en volwassen. ik wil niet zeggen dat anderen het fout doen met mijn opmerking. Ik zou het alleen niet zo doen)

Soms als het me te veel wordt of als ik het zwaar vindt, dan laat ik me beinvloeden door de angst-verhalen. Dan ben ik bang hier nooit vanaf te komen. Maar als ik even terug naar af ga, heb ik er weer vertrouwen in.

Oja, en we laten Loek nooit huilen. We kregen van mijn schoonmoeder laatst nog subtiele kritiek. Het zou goed zijn voor Loek als we hem wat vaker zouden laten huilen (bv als we hem bij hun boven slapend neerzetten en hij wakker wordt in een vreemde omgeving en gaat huilen om ons te roepen...) want dat zou goed zijn voor zijn longen (???) en dan kan hij ervaren wat troosten is (???). Is naar hem toegaan zodra hij gaat huilen dan geen troosten? Grrr, ik wordt weer geirriteerd als ik er aan terug denk...

En we gaan zoveel mogelijk van Loek uit. Als hij geen aandacht voor ons heeft, dan laten we hem bv ook met rust. Mijn schoonouders hebben er een handje van om de aandacht van de kleinkinderen op te eisen door te blijven spelen, ook als ze aangeven behoefte te hebben aan iets anders, bv naar buiten kijken ofzo. Ik vind het dan ook er vervelend als er zo aan Loek getrokken wordt... (figuurlijk dan)

Ik pas me erg aan aan Loek, waardoor ik, mijn werk, de relatie en mijn sociale- en priveleven op een laag pitje staat. Dat is zwaar, maar oke. Dat zal vanzelf beter worden als Loek groter en zelfstandiger wordt. Gelukkig heb ik weinig vrienden die turven hoe vaak we elkaar zien en wie aan de beurt is om wie te bellen...


poeh, ineens een lang verhaal geworden. Ik ben echt benieuwd wat jouw opmerking over de opvoeding inhoudt en of dat op onze overtuigingen lijkt. Je komt niet vaak mensen tegen die er zo over denken nl.

Groetjes
Rosanne
 
Wij besteden Loek dus ook weinig uit aan een oppas omdat ik er niet altijd vertrouwen in heb dat ze het op 'onze'manier doen. Ik zou het niet kunnen verkroppen als een oppas Loek gewoon laat huilen en denkt die valt wel weer in slaap ofzo.
 
Hmm, ben wel de 'verkeerde' Karin, maar ik wilde ook even reageren. Ik ben een moeder die het iets anders doet en Christian 'uitbesteedt' aan oppas/opvang, maar ik denk dat de essentie van mijn opvoeding niet verschilt van die van jou, Rosanne. Ik laat Christian nooit huilen, ik pak hem op als hij om aandacht vraagt, speel met hem, maar laat hem ook rustig in bedje/box/kleed liggen als hij zelfstandig aan het spelen is en geen contact zoekt. (kan mama lekker forummen, ha, ha  ) Dit betekent ook dat ik hem soms even laat pruttelen als hij wat moppert voor het slapen gaan, dat heeft hij dan ook gewoon even nodig. Klinkt toch niet veel anders dan jouw verhaal??

Ik heb er geen moeite mee dat anderen misschien de dingen iets anders doen. Ik heb met eigen ogen gezien hoe liefdevol en enthousiast onze oppas/opvang met hem omgaan en hoe vrolijk Christian hier op reageert. Hij komt niets tekort. Maar hij is ook een heel makkelijk en sociaal kindje, dat ook aandacht van vreemden (nog) leuk vindt. Als het niet zo was zou ik sommige dingen wellicht anders doen. Ik heb natuurlijk wel regeltjes die altijd moeten worden nageleefd, ook door oppas/opvang, zoals altijd slapen in eigen bedje, speentje alleen in bedje, niet met spelen, op tijd naar bed etc. Dit zijn details van je opvoeding, denk ik, die zijn natuurlijk bij iedereen anders, maar de opvoedstijl komt toch aardig overeen...

Groetjes, Karin

PS hou lekker vast aan jou/jullie manier en probeer al het commentaar van je af te zetten. Geloof het of niet, ik krijg ook nog genoeg commentaar... Vooral van oudere mensen die de dingen vroeger gewoon weg anders hebben gedaan en niet altijd beseffen dat onze manieren ook prima werken.


 
Commentaar blijf je toch houden, hoe je het ook doet. Onze opvoeding is heel anders dan bij jullie maar ik kan me ook heel goed in jouw standpunt inleven.
Je moet gewoon doen hoe je het zelf goed lijkt en waar je jezelf goed bij voelt! Laat de rest maar lekker l*llen .
groetjes,
Ruth
 
hoi rosanne
ik vond het ook leuk om jou stukje eens te lezen,al is het voor jou op het moment allemaal niet zo leuk.
ik ben ook heel makkelijk met boas,om het zo maar even te noemen.
alleen het grote verschil met loek is dat boas heel zelfstandig is,dus minder vermoeiend.hij kan uren alleen spelen en kan slaapt alleen goed als hij alleen op zn eigen kamertje ligt.hij heeft 2 dagen naast ons geslapen,nouja,niet geslapen dus,en toen is hij naar zn eigen kamer verkast.dat is dus zijn behoefte.bij ons in bed of naast ons  doet hij geen oog dicht,maar als hij daar behoefte aan zou hebben,had ik het ook gedaan hebben.in het begin had ik heel veel stress als boas op andere tijdstippen honger of slaap (of juist geen slaap)had dan ik gepland had.sinds ik dat losgelaten heb en alles op zijn verzoek ging doen ging het hier perfect en kon ik de hele wereld aan.en als vanzelf werd de tijd tussen de voedingen langer en als vanzelf ging er steeds een flesje af.
als boas last heeft van een sprongetje kan hij zich echter niet goed vermaken en neem ik hem ook in de draagzak.ook slapen overdag en savonds wil dan niet echt lukken,maar hij vind het heerlijk als we over zn rugje wrijven.daar word hij rustig van.dus van tijd tot tijd hobbelen we 10 keer naar boven en moeten we snachts 1 of 2 keer naar hem toe om hem te troosten.en opeens is het weer over en slaapt hij probleemloos.
als hij echt niet kan slapen,of gewoon niet moe of niet moe genoeg is halen we hem uit bed.gisteravond nog.om 9 uur werd hij brullend wakker en aan zn huil kon ik al horen dat hij niet van plan was om weer te gaan slapen.toen heb ik hem naar beneden gehaald en heeft hij een half uurtje bij ons gezeten tot hij weer in zn oogjes begon te wrijven en toen ging hij probleemloos slapen.dit deed ik van de week bij mn ouders ook zo en toen zei mn stiefmoeder ook;ja,nu heeft hij gewonnen.ik zei;deden we een wedstrijdje dan?hij is gewoon nog even niet moe.en een kwartier later wel,toen ging hij heerlijk slapen.voor mij een bevestiging dat ik hem er niet mee verpest.soms lukt het slapen ook niet omdat hij trek heeft.dan haal ik hem eruit voor een hapje of een fles en dan proberen we het opnieuw.af en toe heb ik met mn man ook weleens de discussie of we hem niet teveel verwennen en neigt ook weleens terug te vallen op " hij moet want het is tijd".wie zn tijd?de jouwe?duidelijk niet die van boas.
bij mij wil het er niet in dat eten geven aan een hongerig kind,of uit bed halen als ze niet kunnen slapen verwennen is.
boas jengelt weleens voor hij inslaapt,maar als hij gaat brullen gaat hij echt niet meer slapen.ik kan dan kiezen tussen een half uur laten schreeuwen tot hij uitgeput in slaap valt of een half uurtje naar beneden waarna hij ontspannen in slaap valt.eten het zelfde.geen honger?dan niet.wel honger?alsjeblieft.boas heeft hier zelf een ritme ingebracht.en soms komt het ongelukkig uit met andere zaken,maar die moeten dan maar wijken.hier word dus ook alles op hem aangepast.wij eten soms pas om 20 uur omdat boas om 16 uur nog geen honger heeft en om 17 uur opeens wel,en ik daardoor in de knoei kom met eten koken.
ik weet nooit hoelaat ik ergens kan zijn omdat ik niet weet wanneer boas slaapt en wanneer niet.ik kan hem niet dwingen op vaste tijden te slapen.sterker nog;ik wil het niet kunnen.waarom zou ik?omdat het mij beter uitkomt?no way.
hier is er wel sprake van dat we 2 kindjes kort op elkaar wel zien zitten,omdat boas dus best heel makkelijk is (ondanks onze verwennerij).bovendien heb ik mn werk en alles erop aangepast,dat ik thuis kan zijn bij mn gezin als dat nodig is en als het uitkomt ga ik werken.
ik breng boas ook zo min mogelijk weg.puur omdat hij me niks in de weg zit.ik sleep hem overal mee naartoe.gisteren zelfs nog naar de tandarts.en als ik moet kiezen tussen een avondje uit of thuis met mn kind,dan kies ik ook voor het laatste.we alleen om 1 a 2 keer per week te werken gaat hij naar oma en binnenkort 1 dag per week naar het kinderdagverblijf.van de week heb ik dus ontdekt dat oma boas dus wel laat huilen in bed en dat heeft me wel gekwetst,maar ik heb het voor mezelf gerelativeerd dat hij het er echt niet slecht heeft en als hij het echt op een krijsen zet dan komt oma heus wel.en hoe het op het kinderdagverblijf zal gaan,dat is ook even spannend,maar ook daar heeft hij het vast niet slecht.
heel af en toe gaat hij wel een dagje naar mn schoonouders of ouders en gaan mn man en ik samen iets doen,maar dat doen we dan alleen overdag en omdat boas het heel leuk vind bij beide opa's en oma's.anders zou ik het ook niet doen.
ik denk trouwens dat al die mensen die commentaar hebben zelf in grote lijnen hetzelfde zouden doen als ze in jou schoenen stonden hoor.buitenstaanders kunnen niet beoordelen hoe je het zou moeten doen.ze weten toch niet hoe het kindje " werkt".wat bij hun werkte werkt niet bij loek.daar zouden ze snel genoeg achter komen als ze een week voor hem zouden moeten zorgen.als je hier een topic opent over laten jullie je kindje huilen,komt het er op neer dat niemand dat zomaar doet.en mensen met makkelijke kindjes hebben makkelijk praten van;ik zou..ja,bij makkelijke kindjes gaat dat.bij loek niet.een vriendin van me had een huilbaby,die deed het net als jij hoor.waar zij  was,was haar dochtertje.
laat je maar niet onzeker maken en laat ze maar lekker kletsen.en je mag best een keer zeggen;bemoei je er niet mee.je hoeft je echt niet altijd te verdedigen.
hier is het ook een heel verhaal geworden hihi.ik kan nog wel een uur doorpraten,maar ik geef het woord weer even aan jou
groetjes karin
 
oja,1 ding nog;ik laat boas ook met rust als hij zichzelf vermaakt en zit ook altijd met krullende tenen als mensen steeds zn aandacht trekken terwijl hij op zichzelf is.gelukkig kan boas heel goed mensen negeren als hij er geen zin in heeft en zo pakt hij zelf zn rustmoment.en als mensen te opdringerig worden gaat hij huilen en mopperen en dan haken ze ook snel af.wat dat betreft laat hij wel weten wat hij wil.en terecht.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan