voor LIEL en de rest...

hoi hoi.
nou helemaal niks hoor! verlies nog altijd taai slijm over de dag door. maar verder niks. af en toe een licht krampje, af en toe een harde buik, maar verder rommel ik maar door. hihi.
kan er nu wel weer een beetje de positieve kant van inzien. mijn kindje wil er gewoon nog niet uit, en heeft het schijnbaar heel fijn hier binnen. nou dan moet ik dat maar accepteren. ik merk het vanzelf wel. heb trouwens wel al beter geslapen...probeer me gewoon goed te ontspannen, en niet te veel te doen over een hele dag. omdat ik ook neiging heb naar hoge bloeddruk.
maar ik hou jullie wel op de hoogte.

liefs van mij
 
Hoi Sandy,

Heb je lotgevallen nu al een paar dagen gelezen, maar reageren is de laatste tijd zo'n ellende op dit forum. Nu toch wel even. Ik ben zo verbaasd dat je nu al gestript wordt. Ik ben bij mijn eerste gestript met 41+2, 41+6 en 42+3, en dat hielp allemaal helemmaal niets. Je begrijp dus dat ik me bij de tweede niet meer heb laten strippen en die kwam er gewoon uit met 41+3.

Toch hoop ik voor jou dat het het allemaal vlotter op gang komt hoor. Een voordeel bij late kindjes wil ik je echter niet onthouden: ze zijn wel lekker stevig. De mijne wogen 3915 en 4100, konden hun hoofdjes meteen rechtop houden, dronken goed. Vorige week was ik op kraamvisite bij een meisje dat 11 dagen vroeg was en 2650 woog, en dat is wel heel klein hoor, mager, dronk niet goed (gedoe met spuitjes enzo). Ben nu zwanger van nummer 3 en van mij mag het ook lekker laat komen hoor.

Heel veel succes,
Michelle
 
hoi michelle,

ja daar zit natuurlijk wel wat in...
maar ik ben het zo moe. heb last van hoge bloeddruk, dus mag en kan bijna niks meer. alleen bankhangen enzo. als ik nou nog veel dingen kon doen, dan vond ik het geen probleem. maar nu heb ik echt zoiets van mijn lichaam wilt niet meer snap je?
mijn ribben worden helemaal in de vernieling geschopt, moet vrijwel om de dag naar het ziekenhuis, om bloeddruk en ctg te laten maken. dat schiet allemaal niet op. daarom heb ik nu echt zoiets van kom er maar uit babytje. maar volgens de gyneacologen en de verloskundige heeft ze het prima naar haar zin. hihi.

ik heb nu geaccepteerd dat het een zittenblijver is, en dat ik maar geduld moet hebben. ik ga niet meer de hele dag denken van: zal het dan nu gaan gebeuren? dan maak ik me eigen gek.
ik probeer het los te laten. het komt wel...

ps. dat strippen had ze gedaan, omdat ik al heel veel voorweeen had, en 1cm ontsluiting vorige week. dus ze zei, misschien kan ik het op gang helpen. maar niet dus.

je hoort nog van me. groetjes van sandy, en jij ook veel plezier van je zw.schap!
 
Hoi Sandy,

Het is heel herkenbaar hoor; met name bij de eerste had ik het ook helemaal gehad, en aan het einde moest ik iedere dag naar het ziekenhuis, dat was geen feest. Zeker met dit weer (de mijne zijn winterkinderen dus daar weet ik alles van) is bankhangen geen pretje. Gelukkig mocht ik nog wel eea doen, en hadden we het huis nog niet helemaal op orde tot 40 weken precies: toen was alles klaar, maar ja.....er gebeurde helemaal niets.
Vandaar mijn poging je een beetje op te beuren met een verhaal over stevige kindjes, en probeer iets te doen als een bioscoopje ofzo: kost je niet veel energie, en als je kindje er eenmaal is kan het voorlopig even niet meer zo vaak.

Veel sterkte,
Michelle
 
Hey Sandy,

Snap goed dat je het wel een beetje gehad hebt hoor,vooral als je zo vaak naar het ziekenhuis moet.
Geniet nog even van het zwanger zijn en van je rust.
Ik blijf je verhaaltjes lezen en hoop heel snel te lezen dat jullie een prchtig kindje in de armen kunnen houden (als je tijd hebt voor een berichtje).
Liefs Liel
 
hey allemaal,

nog geen kindje hoor. morgen ben ik dus officieel uitgerekend. 27okt. ik heb al de hele week zo'n harde buiken...lijkt soms of mijn lijf uit elkaar scheurt..maar dat zal wel meevallen hihi
ik moet morgen weer terug naar de gyn. ik moet nu onder behandeling blijven in het ziekenhuis, omdat de vk het te ingewikkeld vind worden om me steeds door te verwijzen. ik vind het op zicht best jammer. je hebt toch in die 9mnd een band ontwikkeld met die mensen. gelukkig komen ze wel op nacontrole van het babytje. dus zie ik ze nog wel een keer.
nou ik hou jullie wel op de hoogte hoe het allemaal verder verloopt.

liefs van een bijna mama (hoop ik)
 
Terug
Bovenaan