Voor Marije

Hoi Marije,

Ik zag je op het juli forum staan. Daar schreef je dat je inmiddels voor een curettage had gekozen, maar moest wachten. En dat je opkeek tegen de narcose.
Ik ben zelf bijna 2 weken geleden gecuretteerd en zal je vertellen wat ze bij mij deden, dan maakt het het wellicht wat minder eng.
Dus wil je het liever niet weten: niet verder lezen!!!!!!!!!!





Ik was helaas al ervaren met operatiekamers en narcoses door mijn zoontje, daar liep ik altijd mee totdat hij in slaap was gebracht. Dus alles was eigenlijk bekend terrein (ander ziekenhuis, maar het werkt blijkbaar overal hetzelfde).
Ik moest eerst aan een infuus om de baarmoedermond een stukje te openen, dat moest 2 uur inlopen. Daarna moest ik zo'n stom operatiehemd aan, daaronder helemaal bloot. Toen naar de operatiekamer. Daar kreeg ik warme dekens en moest ik op zo'n tafel gaan liggen.Terwijl we op de gyn. wachten kreeg ik alvast een soort paracetamol toegediend via het infuus. De gyn. kwam, gaf een handje en ging weer. Toen spoten ze eerst een middeltje in het infuus dat tegen pijn is en dan willen ze graag dat je wat praat dus knopen ze een praatje aan, gelijk daarna komt het slaapmiddel, ik zag het draaien en gelijk boem weg. Terwijl ik sliep deden ze mijn benen goed en ontblootte de boel. Dus daar merk je niets van. Vrij snel daarna werd ik al weer wakker. Was wel wat suf. Mijn hoofd voelde wakker, maar mijn ogen wilden nog niet echt open. Maar vrij snel daarna ging het best goed, boterham gegeten, geplast (vereiste om naar huis te gaan) en toen kon ik weg. Thuis was ik wel wat anders dan normaal. Wat moeiig en zo, maar het viel reuze mee.
Ik moet zeggen de verpleegsters waren ook erg lief.
Je moet gewoon zoveel mogelijk vragen, want ze vertellen inderdaad vaak niets over wat er gebeurt als ze je wegbrengen. Ik vond het fijn om te weten wat er steeds ging gebeuren. Daardoor was ik niet zo zenuwachtig.

sterkte!

keesje
 
Hoi Keesje,

Bedankt voor je berichtje!
Het helpt zeker wel te weten wat er 'precies' gaat gebeuren. Het is ook echt angst voor iets onbekends. Toen ik 3 was ben ik onder narcose geweest voor mijn amandelen en daar kan ik mij nog best veel van herinneren, maar ja dan ben je een kind en ervaar je het toch anders denk ik (bovendien was dat met zo'n ranzig rubberen kapje).

Voor het openen van de baarmoedermond heb ik trouwens pillen voorgeschreven gekregen die ik in de ochtend vaginaal moet inbrengen (oh joy, stond ook al niet op mijn lijstje van dingen die ik altijd een keer heb willen doen...). Zit ongetwijfeld een zelfde soort middel in als wat er dan bij jou in het infuus zat die eerste 2 uur.

Heb trouwens vanmiddag een gesprek met de anesthesist. De gyn zei dat zowel een ruggenprik als een voll. verdoving mogelijk was.... maar een ruggenprik lijkt me niks... dat je nog 'bij' bent terwijl ze het kindje weghalen . Had jij die keuze ook of was het sowieso voll. narcose?

Heb je trouwens natijd nog veel last gehad? Fysiek dan? (onze jongste is een week later jarig... dus ik hoop me dan in elk geval fysiek weer op de regel te hebben, maar je weet het maar nooit natuurlijk )

groetjes,
Marije
 
Hoi Marije,

Ik kan me die amandelen ook nog herinneren! Was ook 3 en die geur, bah. Kapjes doen ze trouwens nog wel hoor als je geen infuus hebt, maar dat zal jij vast wel hebben.
Ik zou ook niet kiezen voor een ruggeprik. Ik heb die keus niet gehad en bij een vriendin hadden ze gezegd: dat bieden we niet aan omdat het apparaat waarmee ze die curettage uitvoeren vrij veel lawaai maakt. Zelf lijkt het me ook niets, al dat gedoe tussen te benen en van binnen, zou ik niet "live" willen meemaken.

Ik ben toen niet bij een anesthesist geweest. Ik hoorde op donderdag dat het fout was, na een uur besloten we: curettage en dat kon de volgende ochtend, dus het was alleen even langs de gyn op de poli donderdagmiddag en klaar. Maar wie weet heeft zo'n man/vrouw ook nog wel goede uitleg over van alles.

Ik heb eigenlijk geen lichamelijke klachten gehad. De dag zelf had ik 's avonds flink buikpijn. Maar gewoon twee paracetamol en een warme kruik en dan ging het wel. Het vloeien stelt niet zo veel voor, meer fliebertjes en oud bloed (onsmakelijk verhaal, ik weet het) en echt weinig hoor. Nu na 2 wken nog wel, dat vind ik wel jammer, ben bang dat ik dan niets met mijn eisprong kan als die niet al te lang op zich laat wachten.
Wij mochten het van de gyn gelijk weer proberen zodra het vloeien over was. Vandaag de nacontrole,dat stelde niets voor. Hoe voel je je? Goed? Prima, dan kun je een vroege echo krijgen mocht je weer zwanger zijn. Tot ziens!
Echt duurde 2 min. Dat kunnen ze dan ook wel telefonisch doen.

groetjes, keesje
 
hoi,

nou ook dat gesprek op de pre operatieve poli stelt niks voor...   vragenlijst moest ik thuis al invullen. Overal staat nee? Mooi, dat is goed. Bloeddruk meten (die nog nooit zo hoog was bij mij) en hart en longen luisteren. Ook allemaal goed.... de vraag ruggenprik of gehele narcose is idd  gehele narcose geworden. Ik had dat zelf al maar ze adviseerde dit ook, het is toch iets anders dan een operatie  aan je knie.
Toen kwam de anesthesist zelf nog even. Goh je komt voor een abortus (HALLOOO kan dat ook iets vriendelijker?!? Ik weet dat de ingreep gelijk is hoor, maar de reden en het gevoel toch echt wel anders lijkt me ).

Daarna nog die pillen opgehaald bij de apotheek en nou blijkt dat dus een ander middel te zijn dan wat de gyn voorschreef... namelijk dat wat ze ook voorschrijven om het op te gang brengen (kwam ik ergens tijdens mijn zoektocht tegen) en dat was niet bepaald de afspraak met de gyn....

Heb stille hoop dat het misschien allemaal niet nodig is, want sinds vanmiddag heb ik heel afentoe wat zeurend gevoel in mijn buik en het is nog geen maandag...

Fijn dat het opzich allemaal meevalt verder natijd qua pijn! Weet nog niet of wij direct door gaan of even een maandje de boel tot rust laten komen, dat komt na afloop van alles wel... hoop snel een leuk bericht van je te mogen lezen!

groetjes,
Marije
 
Hoi Marije,

Spannend, dat je toch wat voelt. Heb je dat liever diep in je hart? Het is echt afwachten. Ik vind ook eigenlijk dat ze je wel lang laten wachten hoor.
Wat klinkt dat hard he: abortus. Toen ik voor de intake ging voor de vlokkentest zeiden ze het ook: 2 zwangerschappen, 1 abortus. En ik gelijk: uh, nee, 2 zwangerschappen en 1 miskraam. Blijkbaar is abortus en miskraam medisch gezien wel hetzelfde of qua term hetzelfde , maar in mijn oren klinkt het ook niet goed. We hebben hier toch zelf niet voor gekozen.
Nou succes de komende dagen, laat wel wat van je horen he als het spontaan komt of anders na maandag even een berichtje dat je weer thuisbent en het "goed" gaat.

groetjes, keesje
 
ja ik vind een abortus (van een levend kindje) toch echt wat anders dan een miskraam (al dan niet spontaan gekomen).... maar ja vertel dat die artsen maar .

En tja of ik wil dat het zelf komt... weet eigenlijk niet... aan de ene kant denk ik: dan heeft mijn lijf het toch zelf gedaan, maar ik heb ook zoiets: het was toch een kindje van bijna 10 weken, stel dat het herkenbaar is (dat was het bij de eerste echo bijv. wel) wil ik dat wel zien?! etc etc
Curretage weet je wel zeker dat je er (als het goed gaat) in 1x vanaf bent, maar zie er ergens toch nog steeds een beetje tegenop en vind het idee dat ons kindje dan hop bij het afval gaat vind ik ook wel weer een onprettige.

Uiteindelijk komt het er op neer dat we dit natuurlijk allemaal niet wilden en geen van de opties echt aanlokkelijk is... dus ik zie wel wat er gebeurt en anders meld ik me maandag in het zhuis...

Laat zeker nog wel even weten hoe het verlopen is (of het toch nog spontaan kwam of niet en hoe verder dus)

groetjes,
Marije
 
Hoi Marije.
Die pillen die het op gang brengen zijn ws wel dezelde. Want ik kreeg ook pillen en op de verlosafd waar ik de miskraam kreeg noemde ze ze ook anders. Mischien hebben ze wel 2 namen. Mijn pillen waren pillen die ze ook bij een echte abortus geven, volgens de bijsluiter. En ook bij opwekken van een miskraam maar dan met vervolg pillen en ze geven ze ook bij voorbereiding voor operaties
.
Je zegt ook dat je het mischien wel eng vind om je kindje te herkennen. Bij mij was het 8 weken en 6 dagen en ik kon het goed herkennen. Het kwam er helemaal heel uit. Eigenlijk heel mooi om te zien. Zo wonderlijk. Jij bent nog net een week verder dus mischien ook nog wat beter te zien. Maar ze zeggen dat je het vaak niet goed kan zien na een miskraam omdat het al een poosje levenloos in de buik zit.
Ik was die dag de hele dag in het ziekenhuis en had na het opwekken een klein potje met het kindje in water op mijn nachtkastje. Bleef er maar naar kijken. Het deed heel veel verdriet maar ik was toch ook heel trots op mijn kind. De volgende dag thuis heb ik het uit het water gehaald en heel goed bekeken. Daarna in een keukenroppapier gedaan en in de tuin begraven.( en ik heb het thuis nog aan 2 mensen die op mijn andere kinderen paste laten zien.)

Ook zeg je dat je het eigenlijk niet bij het ziekenhuis afval wil. Bij ons ziekenhuis mag je het na een curretage ook meenemen maar ze raden dat niet aan omdat het met bloed vermengd is. denk erover na wat je wil. Mischien kan je het wel meekrijgen in een afgesloten potje zodat je het niet hoefd te zien.

Heel veel sterkte.
 
Hoi marije,

Ook weer zoiets lastigs he. Ik heb mn kindje niet echt gezien. Heb wel de nageboorte opgevangen en dacht dat het daar miss wel bij heeft gezeten maar ik weet het niet helemaal zeker. Voor ik het wist was het al weg eigenlijk. Heel jammer vind ik het achteraf, ik had het graag willen zien en willen begraven. Het schijnt voor je verwerking juist enorm goed te zijn om het te zien en echt afscheid te kunnen nemen. Bij curretage heb je de kans dat dat niet gaat zei mijn vk omdat er het cru gezegt dan niet echt heel blijft. Pff wat klinkt dat raar he. Ik bedoel het niet zoals het klinkt hoor. Miss kan Keesje je meer vertellen over de verweking na curretage...ik heb daar ook geen idee van. Miss neem je dan al afscheid in je hoofd of van het plaatje van de echo...dat zit ook nog wel in mn kop. Tis en blijft iets heel aparts en ellendigs  zo'n miskraam.

Sterkte en succes

Peet
 
Terug
Bovenaan