hai miep
ik zal me eerst ff voorstellen ik ben tia,ben 31 jaar oud,heb 3 kids
ik volg jouw verhalen al een tydje,het begon zo, per toeval kwam ik op deze site terecht was toen16 weken zwanger en ik las jouw verhaal de tranen liepen of vielen naar beneden ik voelde echt en ik meen het serieus jouw pyn ikdacht als je zo iets mee maakt hoe hou je je zelf staande voor de rest van het gezin.
ik kreeg echt een heel naar gevoel wat ik eigelyk al vanaf het begin had maar op dat moment werd het alleen maar erger ik voelde vanaf de zwangersschap test dat er iets niet goed was deze zwanger schap was echt heel anders dan de andere 3 maar niemand wou me geloven dat beelde ik me maar in ook myn vriend had zo iets van ach joh alle zwangere zyn onzeker ook de verloskundige dacht dat.om een lang verhaal kort te maken besloot ik een afspraak te maken voor een pret echo wat myn vriend afkeurde en ja hoor een week later by de pret echo werd myn verloskundige opgebeld dat ze iets raars had gezien by de baby nou zoals je weet stort da je werld in ik heb zoveel echo`s gehad en zelfs een versnelde uitslag van een vruchtwaterpunctie (slecht nieuws)met de vraag of ik de zwangerschap wou doorzetten of afbreken (zit ik daar met een brok in myn keel 20 zakdoeken en heel veel tranen na heel veel info van de gyn en een reality shock heb ik besloten de zwangerschap (20 weken) af te breken omdat het voor ons kindje ondragelyk zou worden en dat wil ik myn lieve kleine meid niet aandoen(het was een piep klein meisje)nu byna 2 maanden later voel ik me af en toe rot maar toch ook wel sterk ik heb een belangryke keuze moeten maken een zuster zei tegen my je bent echt een goeie moeder je dat je het beste voor je kind hebt gedaan maar soms voel ik me niet zo .
wat een lang verhaal he sorry als het een beetje verwarrend is maar ik heb echt het gevoel dat ik myn troost by jouw kan vinden (brutaal he hihi)
ik ben zo trots op jouw hoe jy er mee om gaat en dat je opnieuw zwanger wilt worden ,ik ben best wel bang voor alles maja ik denk dat het tyd nodig heeft om het weer aan te durven toch .
ik hoop dat je reageert en me weer hoop aan kan praten want al met al wil ik toch wel nog een x genieten van zo`n heerlyke baby en dan heb ik myn kwartet maja time will tell.
groetjes .. tia
ik zal me eerst ff voorstellen ik ben tia,ben 31 jaar oud,heb 3 kids
ik volg jouw verhalen al een tydje,het begon zo, per toeval kwam ik op deze site terecht was toen16 weken zwanger en ik las jouw verhaal de tranen liepen of vielen naar beneden ik voelde echt en ik meen het serieus jouw pyn ikdacht als je zo iets mee maakt hoe hou je je zelf staande voor de rest van het gezin.
ik kreeg echt een heel naar gevoel wat ik eigelyk al vanaf het begin had maar op dat moment werd het alleen maar erger ik voelde vanaf de zwangersschap test dat er iets niet goed was deze zwanger schap was echt heel anders dan de andere 3 maar niemand wou me geloven dat beelde ik me maar in ook myn vriend had zo iets van ach joh alle zwangere zyn onzeker ook de verloskundige dacht dat.om een lang verhaal kort te maken besloot ik een afspraak te maken voor een pret echo wat myn vriend afkeurde en ja hoor een week later by de pret echo werd myn verloskundige opgebeld dat ze iets raars had gezien by de baby nou zoals je weet stort da je werld in ik heb zoveel echo`s gehad en zelfs een versnelde uitslag van een vruchtwaterpunctie (slecht nieuws)met de vraag of ik de zwangerschap wou doorzetten of afbreken (zit ik daar met een brok in myn keel 20 zakdoeken en heel veel tranen na heel veel info van de gyn en een reality shock heb ik besloten de zwangerschap (20 weken) af te breken omdat het voor ons kindje ondragelyk zou worden en dat wil ik myn lieve kleine meid niet aandoen(het was een piep klein meisje)nu byna 2 maanden later voel ik me af en toe rot maar toch ook wel sterk ik heb een belangryke keuze moeten maken een zuster zei tegen my je bent echt een goeie moeder je dat je het beste voor je kind hebt gedaan maar soms voel ik me niet zo .
wat een lang verhaal he sorry als het een beetje verwarrend is maar ik heb echt het gevoel dat ik myn troost by jouw kan vinden (brutaal he hihi)
ik ben zo trots op jouw hoe jy er mee om gaat en dat je opnieuw zwanger wilt worden ,ik ben best wel bang voor alles maja ik denk dat het tyd nodig heeft om het weer aan te durven toch .
ik hoop dat je reageert en me weer hoop aan kan praten want al met al wil ik toch wel nog een x genieten van zo`n heerlyke baby en dan heb ik myn kwartet maja time will tell.
groetjes .. tia