Voor Muizeke

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Femke,

Ik dacht; laat ik weer eens een topic openen, het is alweer een tijdje geleden dat we elkaar 'gesproken' hebben!
Hoe gaat het met jou en Daantje? Hier alles super!
Ik moet zeggen dat ik het de eerste paar weken echt behoorlijk zwaar heb gehad. Moest enorm wennen aan het nieuwe ritme (nou ja ritme, welk ritme? Achter de baby aanrennen en proberen te ontdekken waarom hij nú weer huilt  ) maar gelukkig had ik dat na een week of 6 / 8  door en vanaf dat moment begon het steeds leuker te worden.
Noah is nu bijna 4 maanden  en ik kan hem echt wel opvreten van verliefdheid! We kunnen echt al 'spelen' met elkaar, zo súper leuk. Hij reageert echt op me en 'kletst' me de oren van het hoofd. Ook is hij werkelijk de hele dag aan het lachen. En als ik per ongeluk een keertje niet naar hem  lach begint hij gewoon vanzelf met (schater)lachen, zodat  ik mee ga doen, hihi.
Kortom: de roze  wolk is  daar!

We waren laatst bij vrienden met een zoontje van anderhalf en als ik dan zie  hoe heerlijk dat ventje aan het  spelen is, of door het huis heen crosst op z'n fietsje dan word ik zó ontzettend blij van binnen.  Dat dat er allemaal nog aan gaat komen..dat er zo'n hele wereld ineens voor je open gaat aan ervaringen.

Hihi, ik zit dit nu boven te typen en Noah ligt beneden in de box, maar nu hoor ik ineens 6 keer achter elkaar het melodietje van z'n activity center afgaan. Schijnbaar heeft hij zojuist ontdekt hoe hij dat aan moet zetten. Hahaha

Nou, dat was het weer even voor nu. Ik ben benieuwd hoe het  met je gaat en hoop iets van je te horen!

Groetjes, Martine
       

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Martine (wist trouwens niet dat je zo heette, maar nu snap ik die 10e wel hahah),

Wat leuk een topic voor mij, inderdaad lang geleden alweer. Maar het is echt hard werken he zo'n ukje? Kan me nog goed herinneren dat Daantje zo klein was, nu is ze alweer ruim 14 maanden, de tijd vliegt echt hoor, ze doet het heel goed. Het is echt een klein dametje aan het worden, als ze een van mijn armbanden in haar vizier krijgt moet ie meteen aan. En ze kletst ook met af en toe echte woordjes erdoorheen. Lopen zit eraan te komen, ze is heeeeel erg voorzichtig en neemt dus geen enkel risico, maar dat komt vanzelf wel.
Ben je al van de schok bekomen dat jullie nu ineens ouders zijn geworden? Ik vond dat de eerste week heel heftig, zo van woow die is van ons en ze blijft! Dat verantwoordelijkheidsgevoel zit er dan meteen in he? Wij hebben trouwens in het begin ook getobd voordat we een ritme hadden gevonden hoor, op een gegeven moment ben ik me gewoon maar aan een vast schema gaan houden en dat scheelde heel veel. Niet dat t meteen al goed ging, maar na een tijdje pikte ze het schema gewoon en wist ik ook op welk tijdstip ik even tijd voor mezelf had. Leuk dat Noah zoveel lacht, geniet er maar lekker van, want voor je het weet staat zijn eerste verjaardag al voor de deur!

Liefs Femke