Hoi Muizeke
Het is toch alweer een hele tijd geleden dat we elkaar "gesproken" hebben zeg!
Hoe gaat het met je grote kleine meid? Daantje zal alweer bijna 2 worden he? En je bent toch ook (hoog) zwanger nu? Weet je al wat het wordt, of niet?
Wij hebben gister Noah z'n eerste verjaardag gevierd. Echt een leuke en bijzondere dag! Hij snapte er nog niet heel veel van, maar zat wel te genieten. Het concept van cadeautjes "uitpakken" heeft hij ondertussen - na sinterklaas en kerst - aardig door, en de taart ging met twee handen tegelijk naar binnen! Ik had van marsepein een Cars taart gemaakt met een blauwe achtergrond en heel z'n snoetje was blauw, hihihi. Hij leek net een smurf!
Ik ga het allemaal steeds leuker vinden nu hij wat ouder wordt en hij zelf volgens mij ook. Het is een enorm levendig en ondernemend kereltje, en alles wat "baby-achtig" is heeft hij een hekel aan. Zo wil hij NIET gevoerd worden (draait echt woest z'n hoofd weg als je het probeert, haham wil alles zelluf doen) en hij doet altijd z'n uiterste best om zich van de commode te vechten als het tijd is om te verschonen/aankleden. Zolang hij lekker mag spelen/klauteren/stappen/razen is hij helemaal in zijn element!
We genieten er echt van om een gezinnetje te zijn. Ik las toevallig net ergens een zinnetje van een kersverse papa die zei: je basisgeluk ligt gewoon net een stukje hoger, en dat is helemaal waar. Tuurlijk is het soms ook zwaar (met name de nachten), maar over het algemeen krijg ik toch een grote glimlach op m'n gezicht als ik aan hem denk.
Mijn man droomt ondertussen al weer ernstig van een tweede. Hij heeft het zelfs regelmatig over een groot gezin met 3 of 4 kinderen. Mij breekt het zweet dan een beetje uit, maar ik vind het wel heel schattig dat hij zo into kinderen is. ;-)
(lijkt me best balen als je alles op alles moet zetten om je man te overtuigen van je wens voor een tweede kindje)
Wat hem beterft smijten we per direct de pil weer uit het raam (ook gezien het feit dat het 1,5 jaar duurde voor ik zwanger was van Noah), maar dat is voor mij echt nog te vroeg.
We hebben nu "afgesproken" er eind 2010/begin 2011 weer voor te gaan, zodat Noah met een beetje (boel) geluk rond zijn 3e een brusje krijgt .Dat lijkt me een mooi leeftijdsverschil.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik dan héél erg op een meisje hoop. Ik weet dat je het toch niet kan beinvloeden en een broertje zou voor Noah ook hartstikke leuk en welkom zijn, maar ik droom al m'n hele leven van een dochtertje. Lijkt me zo geweldig leuk om ook een kleine 10e te hebben rond waggelen. Daarbij komt ook nog een beetje dat Noah echt een kleine rauwdauwer is en nooit een seconde op schoot wil zitten. Voor knuffelen, voorlezen, lekker tussen ons in op bed liggen en dat soort dingen heeft hij allemaal helemaal geen rust in z'n kontje. Dat geeft niet, want dat hoort bij hem en maakt hem ook schattig op z'n eigen manier (en "what goes around comes around", want volgens onze beide ouders waren wij ook enorme rauwdauwers als kleine kindjes, haha), maar stiekem droom ik wel van een klein prinsesje die het heerlijk vind om lekker tegen me aan te hangen, die plakkerige handjes uitsteekt voor een knuffel of snotterige kusjes geeft
Maar goed... het "knuffel-gen" is niet gender specifiek natuurlijk ;-) er zullen ook genoeg jongetjes zijn die het heerlijk vinden om te knuffelen!
Nou, dit is alweer een ontzettend lang verhaal voor je om zo even met je zwangere hersenen door te worstelen
Ik ben heel benieuwd hoe jij het straks gaat ervaren, een kleintje erbij. En hoe Daantje er op reageert!
Misschien kan je me een klein beetje op de hoogte houden, dat zou ik heel leuk vinden!
Liefs en vast veel succes voor de bevalling
10e
Het is toch alweer een hele tijd geleden dat we elkaar "gesproken" hebben zeg!
Hoe gaat het met je grote kleine meid? Daantje zal alweer bijna 2 worden he? En je bent toch ook (hoog) zwanger nu? Weet je al wat het wordt, of niet?
Wij hebben gister Noah z'n eerste verjaardag gevierd. Echt een leuke en bijzondere dag! Hij snapte er nog niet heel veel van, maar zat wel te genieten. Het concept van cadeautjes "uitpakken" heeft hij ondertussen - na sinterklaas en kerst - aardig door, en de taart ging met twee handen tegelijk naar binnen! Ik had van marsepein een Cars taart gemaakt met een blauwe achtergrond en heel z'n snoetje was blauw, hihihi. Hij leek net een smurf!
Ik ga het allemaal steeds leuker vinden nu hij wat ouder wordt en hij zelf volgens mij ook. Het is een enorm levendig en ondernemend kereltje, en alles wat "baby-achtig" is heeft hij een hekel aan. Zo wil hij NIET gevoerd worden (draait echt woest z'n hoofd weg als je het probeert, haham wil alles zelluf doen) en hij doet altijd z'n uiterste best om zich van de commode te vechten als het tijd is om te verschonen/aankleden. Zolang hij lekker mag spelen/klauteren/stappen/razen is hij helemaal in zijn element!
We genieten er echt van om een gezinnetje te zijn. Ik las toevallig net ergens een zinnetje van een kersverse papa die zei: je basisgeluk ligt gewoon net een stukje hoger, en dat is helemaal waar. Tuurlijk is het soms ook zwaar (met name de nachten), maar over het algemeen krijg ik toch een grote glimlach op m'n gezicht als ik aan hem denk.
Mijn man droomt ondertussen al weer ernstig van een tweede. Hij heeft het zelfs regelmatig over een groot gezin met 3 of 4 kinderen. Mij breekt het zweet dan een beetje uit, maar ik vind het wel heel schattig dat hij zo into kinderen is. ;-)
(lijkt me best balen als je alles op alles moet zetten om je man te overtuigen van je wens voor een tweede kindje)
Wat hem beterft smijten we per direct de pil weer uit het raam (ook gezien het feit dat het 1,5 jaar duurde voor ik zwanger was van Noah), maar dat is voor mij echt nog te vroeg.
We hebben nu "afgesproken" er eind 2010/begin 2011 weer voor te gaan, zodat Noah met een beetje (boel) geluk rond zijn 3e een brusje krijgt .Dat lijkt me een mooi leeftijdsverschil.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik dan héél erg op een meisje hoop. Ik weet dat je het toch niet kan beinvloeden en een broertje zou voor Noah ook hartstikke leuk en welkom zijn, maar ik droom al m'n hele leven van een dochtertje. Lijkt me zo geweldig leuk om ook een kleine 10e te hebben rond waggelen. Daarbij komt ook nog een beetje dat Noah echt een kleine rauwdauwer is en nooit een seconde op schoot wil zitten. Voor knuffelen, voorlezen, lekker tussen ons in op bed liggen en dat soort dingen heeft hij allemaal helemaal geen rust in z'n kontje. Dat geeft niet, want dat hoort bij hem en maakt hem ook schattig op z'n eigen manier (en "what goes around comes around", want volgens onze beide ouders waren wij ook enorme rauwdauwers als kleine kindjes, haha), maar stiekem droom ik wel van een klein prinsesje die het heerlijk vind om lekker tegen me aan te hangen, die plakkerige handjes uitsteekt voor een knuffel of snotterige kusjes geeft
Maar goed... het "knuffel-gen" is niet gender specifiek natuurlijk ;-) er zullen ook genoeg jongetjes zijn die het heerlijk vinden om te knuffelen!
Nou, dit is alweer een ontzettend lang verhaal voor je om zo even met je zwangere hersenen door te worstelen
Ik ben heel benieuwd hoe jij het straks gaat ervaren, een kleintje erbij. En hoe Daantje er op reageert!
Misschien kan je me een klein beetje op de hoogte houden, dat zou ik heel leuk vinden!
Liefs en vast veel succes voor de bevalling
10e