Lees de reactie!
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Voor PETRA van M.
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi lieve Petra!
Voor dat ik verder schrijf wil ik even weten hoe het met jou en je zwangerschap gaat.
Met mij gaat het wel eigenlijk. Ik heb een goed gesprek gehad met mijn man en ik moet eerlijk toegeven dat zijn eerste reactie ingehouden woede was. Hij zal nooit tegen me uitvallen, maar ik kan aan hem zien wanneer hij gekwetst en boos is. Hij was al thuis toen ik thuiskwam, en hij had zelfs al een afspraak gemaakt bij de huisarts omdat hij graag wilde weten of ik ketonische urine had (uitdroging ed). Als dat zo was dan zou hij aandringen op een opname. Maar gisteren had ik maar heel weinig ketonen in mijn urine, dus dat is al een zorg minder. Mijn man wilde echt alles weten, hij ging bijna voor politie-agentje spelen, terwijl hij ook wel weet dat dit averechts werkt bij mij. Ik heb hem mij gevoel proberen uit te leggen en hij op zijn beurt heeft mij uitgelegd waar zijn reactie vandaan kwam. Er is natuurlijk nog een partij, en hij maakt zich echt heel veel zorgen om de baby. Alle vorige keren waren mijn crises buiten de zwangerschap, alleen ik was "in gevaar" , hij heeft nu eerlijk toegegeven dat hij het aanvankelijk heel egoistisch van me vond, omdat ik niet aan de baby dacht. (au!) Maar dat had ik ook wel verwacht. Het klinkt heel hard, maar het houdt me ook met beide benen aan de grond. Het draait niet om mij.
Dat is gewoon zo. Vanmiddag hebben we samen een afspraak bij de psych, zodat ik me er niet onderuit kan lullen (fijn he crisisinterventie..) (ja zelfs nu is het mijn verslaving, want dat is overgeven, die soms de overhand neemt). En desnoods een opname voor korte duur om weer een normaal eetpatroon te krijgen. maar dat is afwachten. Ik merk wel dat er ook een deel van mij denkt "jullie doen maar , het is mijn lijf!", maar ik weet dat dat het gevecht is van hart en verstand. Die 10,4 kilo zaten in mijn hoofd, want volgens mijn huisarts ben ik pas 4 kilo aangekomen (andere weegschaal?!) en dat was hard nodig.. AARGH (sorry dat was even een onsje frustratie) . Maar goed, gisteren heeft mijn man een heel pakket veel te dure gezichtsmakers en badolie gekocht, en heeft hij me bevolen om mezelf te verwennen. (de schat) En toen ik lekker geurend weer beneden kwam heeft hij me heerlijk verwend als je begrijpt wat ik bedoel..Nou ja dat is wat preuts, hij heeft me gemasseerd en daarna hebben we de sterren van de hemel gevreeen gewoon op de vloer! Dat was echt heel speciaal, en hij is ook de enige die me kan laten voelen dat ik het ook waard ben om verwend te worden.
Maar nu dus die afspraak, ik zit ermee in mijn maag hoor! (ja letterlijk)
Het zal geen fijn gesprek worden, maar for the sake of my baby, ga ik het toch doen. Ik hou al zoveel van dit kindje!
Wat een verhaal he Petra? Maar fijn dat je het gelezen hebt, en ik hoop snel van je te horen.
Liefs M.
Voor dat ik verder schrijf wil ik even weten hoe het met jou en je zwangerschap gaat.
Met mij gaat het wel eigenlijk. Ik heb een goed gesprek gehad met mijn man en ik moet eerlijk toegeven dat zijn eerste reactie ingehouden woede was. Hij zal nooit tegen me uitvallen, maar ik kan aan hem zien wanneer hij gekwetst en boos is. Hij was al thuis toen ik thuiskwam, en hij had zelfs al een afspraak gemaakt bij de huisarts omdat hij graag wilde weten of ik ketonische urine had (uitdroging ed). Als dat zo was dan zou hij aandringen op een opname. Maar gisteren had ik maar heel weinig ketonen in mijn urine, dus dat is al een zorg minder. Mijn man wilde echt alles weten, hij ging bijna voor politie-agentje spelen, terwijl hij ook wel weet dat dit averechts werkt bij mij. Ik heb hem mij gevoel proberen uit te leggen en hij op zijn beurt heeft mij uitgelegd waar zijn reactie vandaan kwam. Er is natuurlijk nog een partij, en hij maakt zich echt heel veel zorgen om de baby. Alle vorige keren waren mijn crises buiten de zwangerschap, alleen ik was "in gevaar" , hij heeft nu eerlijk toegegeven dat hij het aanvankelijk heel egoistisch van me vond, omdat ik niet aan de baby dacht. (au!) Maar dat had ik ook wel verwacht. Het klinkt heel hard, maar het houdt me ook met beide benen aan de grond. Het draait niet om mij.
Dat is gewoon zo. Vanmiddag hebben we samen een afspraak bij de psych, zodat ik me er niet onderuit kan lullen (fijn he crisisinterventie..) (ja zelfs nu is het mijn verslaving, want dat is overgeven, die soms de overhand neemt). En desnoods een opname voor korte duur om weer een normaal eetpatroon te krijgen. maar dat is afwachten. Ik merk wel dat er ook een deel van mij denkt "jullie doen maar , het is mijn lijf!", maar ik weet dat dat het gevecht is van hart en verstand. Die 10,4 kilo zaten in mijn hoofd, want volgens mijn huisarts ben ik pas 4 kilo aangekomen (andere weegschaal?!) en dat was hard nodig.. AARGH (sorry dat was even een onsje frustratie) . Maar goed, gisteren heeft mijn man een heel pakket veel te dure gezichtsmakers en badolie gekocht, en heeft hij me bevolen om mezelf te verwennen. (de schat) En toen ik lekker geurend weer beneden kwam heeft hij me heerlijk verwend als je begrijpt wat ik bedoel..Nou ja dat is wat preuts, hij heeft me gemasseerd en daarna hebben we de sterren van de hemel gevreeen gewoon op de vloer! Dat was echt heel speciaal, en hij is ook de enige die me kan laten voelen dat ik het ook waard ben om verwend te worden.
Maar nu dus die afspraak, ik zit ermee in mijn maag hoor! (ja letterlijk)
Het zal geen fijn gesprek worden, maar for the sake of my baby, ga ik het toch doen. Ik hou al zoveel van dit kindje!
Wat een verhaal he Petra? Maar fijn dat je het gelezen hebt, en ik hoop snel van je te horen.
Liefs M.
Goh meid wat een verhaal zeg...
En wat goed om te lezen dat je man je zo met beide benen op de grond houdt.
Hij reageert precies zoals Bennie ook gedaan zou hebben.
Fijn is dat dat er echt iemand is die van je houdt gewoon om wie je bent en die je probeert te helpen.
Ik kan me die gedachte van : je doet maar het is mijn lijf!" heel goed voorstellen.
Alleen is het dat nu juist, het is niet alleen JOUW lijf meer.
Alles wat jij doet doet je kindje met je mee. Ook het overgeven enzo...
Vanmiddag die afspraak....eng he?!
Ik leef ontzettend met je mee, maar denk wel dat het het beste is zo.
Sta je open voor een korte crisisopname?
Ik hoop het zo, want een opname kan je soms zoveel veiligheid bieden.
Hou vol meid, doe het voor je kindje, maar ook voor jezelf!
Want je bent zoveel meer waard dan elke keer die straf.
Je hebt niet voor niets zo'n lieve man, en je kindjes. Die houden van je, dan moet je wel een fantastisch iemand zijn.
Wat een lieve vent heb jij trouwens dat hij met al die verwen-dingetjes aankwam!!
Je hart zou er spontaan van gaan smelten. :-D
En als hij vindt dat je dat waard bent, geloof het dan ook maar echt!!
Ik duim voor je vanmiddag..
En ik hoop echt dat je de kracht vindt om gezond verder te gaan..
Heel veel liefs van Petra (22 weken)
Ps. ik kom uit overijssel, waar kom jij eigenlijk vandaan??
En wat goed om te lezen dat je man je zo met beide benen op de grond houdt.
Hij reageert precies zoals Bennie ook gedaan zou hebben.
Fijn is dat dat er echt iemand is die van je houdt gewoon om wie je bent en die je probeert te helpen.
Ik kan me die gedachte van : je doet maar het is mijn lijf!" heel goed voorstellen.
Alleen is het dat nu juist, het is niet alleen JOUW lijf meer.
Alles wat jij doet doet je kindje met je mee. Ook het overgeven enzo...
Vanmiddag die afspraak....eng he?!
Ik leef ontzettend met je mee, maar denk wel dat het het beste is zo.
Sta je open voor een korte crisisopname?
Ik hoop het zo, want een opname kan je soms zoveel veiligheid bieden.
Hou vol meid, doe het voor je kindje, maar ook voor jezelf!
Want je bent zoveel meer waard dan elke keer die straf.
Je hebt niet voor niets zo'n lieve man, en je kindjes. Die houden van je, dan moet je wel een fantastisch iemand zijn.
Wat een lieve vent heb jij trouwens dat hij met al die verwen-dingetjes aankwam!!
Je hart zou er spontaan van gaan smelten. :-D
En als hij vindt dat je dat waard bent, geloof het dan ook maar echt!!
Ik duim voor je vanmiddag..
En ik hoop echt dat je de kracht vindt om gezond verder te gaan..
Heel veel liefs van Petra (22 weken)
Ps. ik kom uit overijssel, waar kom jij eigenlijk vandaan??