voor rozemarijn en puck

[ANONYMOUS_USERNAME]

ik zit in een diepe put en die wordt alleen maar dieper ik verwachte zoveel van het intake gesprek maar die hoop vervloog heel snel. ik mag een keer de hormonen proberen maar ze geven me weinig kans mijn fsh is toch te hoog en met de sterkste medicijnen niet te stimuleren dus is voor mij dit verhaal al snel afgelopen maar ga toch vol goede moet ermee beginnen. wij moeten deze maand nog de info avond volgen dus het gaat toch snel allemaal.
kombinnenkort wel weer kijken als mijn goed humeur er weer is .

ik wens jullie alle geluk van de wereld en nog meer!!!!!!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Morgan,

wat betekent dat eigenlijk precies voor jullie ? Dat ICSI
waarschijnlijk ook niet lukt ?? Ik weet namelijk niet precies hoe dat
zit. Rijpen er dan onvoldoende eitjes ofzo? Dat is inderdaad een flinke
domper, ik begrijp dat je daarvan een dip hebt.



Wij hebben ook al een paar keer een gesprek gehad (nog niet voor ICSI
hoor) maar dan ga je inderdaad vol goede moed naar zo'n gesprek en het
valt altijd tegen. Het is kort, je vergeet dingen te vragen en je bent
eigenlijk nog niet wijzer geworden.



We moeten in ieder geval proberen om moed te houden!!

Kop op, we gaan ervoor.



Gr. Puck

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi morgan

Ik begrijp je heel goed je waant je in een drama waarvan je niet weet hoe het af zal lopen en waar je heeel erg verdrietig van wordt  Hoe kan het dat de waarde te hoog is waar ligt dat precies aan en hoe kan het dat ze dat niet naar beneden kunnen krijgen?
Ik ken het gevoel van veel verwachten van een gesprek en uiteindelijk thuis komen met een rot gevoel.
Ik kan me het eerste gesprek bij de gyn nog heel goed herinneren Het klonk hoopvol er werd het volgende gezegt: je bent nog jong dat gaat goed komen er zal uiteindelijk wel niet veel aan de hand zijn.... Maar helaas hoe meer gesprekken er volgde hoe meer rot gesprekken er volgde en uiteindelijk gaan we nu icsi proberen.
Ik hoop heel erg dat de natuur een handje helpt en die jou waarde naar beneden helpt zodat je een kans krijgt. Ik weet niet goed wat ik moed zeggen om je op te beuren want ik weet dat er soms dagen tussen zitten waarbij niks helpt je alleen maar moed huilen en geen kinderwagen aan kan zien. Hopelijk geeft de voorlichtingsavond wat meer uitleg en ruimte om vragen te stellen. Mischien handig om thuis al voor je zelf op te schrijven. Ik vergeet namelijk altijd wat ik ook al weer wilde vragen en promt weet ik het weer als ik thuis ben en dan baal ik zo. Gelukkig kan ik altijd de verpleegkundigen bellen hebjij die mogelijkheid ook? Gewoon doen hoor!!

groetjes rozemarijn