Hoi Winnie (en de rest!),
Lief dat je een berichtje hebt achtergelaten. Ik heb wel gelezen op de site maar nog niet gereageerd en volgens mij heb jij ook nog niet laten horen hoe het bij jou is gegaan of wel? Ben ook benieuwd naar jouw verhaal.....
En Corina, ik las dat je niet gecuretteerd hoefde te worden maar dat ze wel misschien iets aan je baarmoeder hebben gevonden: ik hoop voor je dat daarmee alles goed gaat komen, veel sterkte in ieder geval.
Nou ja, mijn verhaal... ik had al gemeld dat ik twee dagen in het ziekenhuis moest blijven. Helaas ben ik niet zo enthousiast over de curettage, tenminste over de eerste dag niet. Misschien is dat niet wat andere meiden hier willen lezen, maar ik vertel er maar over, misschien hebben jullie er wat aan. Dinsdag is zeg maar de voorbereidingsdag geweest, waarin ik via het infuus wee-opwekkers heb gekregen en 's avonds een staafje om de baarmoedermond zacht en open te maken. Ik heb dit echt als verschrikkelijk pijnlijk en afschuwelijk ervaren, heb veel pijn gehad. Woensdag ben ik gecuretteerd, maar omdat ik een 'spoedgeval' was word je tussendoor gepland en uiteindelijk werd ik pas om kwart voor 6 gehaald voor de OK. IK was om half 8 weer terug en mocht gelukkig nog wel 's avonds naar huis, was een beetje duf van de narcose maar om half 12 zijn we toch gegaan, ik had het ziekenhuis wel gezien!
Ik heb nog wel aan de gyn gevraagd waarom er in verschillende ziekenhuizen op verschillende manieren wordt behandeld. Hij vertelde dat dat alleen aangeeft dat er niet één manier de beste is. In veel ziekenhuizen is een curettage een dagebehandeling. In het ziekenhuis waar ik ben opgenomen is het gebruikelijk om via de medicijnen en het staafje je lichaam voor te bereiden op de operatie, zodat de operatie wat makkelijker verloopt en er minder bloedverlies en minder kans op complicaties is. Hij zei wel dat het medisch voordeel hiervan gering is. Bij een dagbehandeling vindt die voorbereiding plaats tijdens de operatie, dus terwijl jij onder narcose bent wordt eventueel de baarmoedermond opgerekt met staafjes en daar merk je dus niet veel van. Die curettage is me echt meegevallen, ik ben helemaal niet ziek geweest van de narcose en de buikpijn erna valt ook mee. Maar die voorbereidende dag was echt verschrikkelijk. Ik geloof wel dat het met allerlei factoren te maken heeft gehad, mijn baarmoeder ging niet open terwijl ik wel heel heftig reageerde op die wee-opwekkers, ik was heel erg gespannen en heb daardoor ook een aanval van hyperventilatie gekregen (had ik nog nooit gehad, dus dat was bet schrikken) en ik geloof ook dat je lijf zich, bewust of onbewust, tegen die hele miskraam wil verzetten, omdat je het natuurlijk helemaal niet wil. Alles bij elkaar is dat voor mij (en mijn vriend) heel erg naar geweest. Ik hoop dat het niet meer voor gaat komen uiteraard, maar mocht het nog een keer gebeuren en ik ben toch weer aangewezen op een curettage, dan zou ik zeker voor een ziekenhuis kiezen waar een dagbehandeling plaatsvindt. Dan maar wat meer bloedverlies, dan trek ik wel een pamper aan .
Nou, een vervelend verhaal, ik heb ook getwijfeld of ik het hier wel zou vertellen en ik hoop niet dat ik andere meiden nu afschrik of bang maak. De curettage op zich vond ik echt te doen, daar zou ik me ook echt niet bang meer voor maken, maar die voorbereidende dag was voor mij niet prettig, maar ook daar zullen andere meiden ongetwijfeld anders over denken of anders hebben ervaren!!! Gelukkig maar.
Maar ik hoop uiteraard dat het niet meer voor gaat komen....
Alle meiden veel succes en ik hoop dat jullie het me niet kwalijk nemen dat ik dit heb geschreven....
Liefs Solleke
