Hoi Suus en Mick,
Al weer even geleden maar hier dan eindelijk even een berichtje van de anonieme 2-ling mama...haha. Nou ik heb hier nog nooit eerder geschreven alleen gelezen en herkenning gezocht (en gevonden) en toen het eenmaal toch gelukt was, vond ik het tijd om iedereen een hart onder de riem te steken.
Spannend voor je Suus, hoe stond het met het slijmvlies en de 7 (g)eitjes (daar moest ik echt vreselijk om lachen)? Ik hoop goed en je krijgt straks toch progestan zeker om het slijmvlies goed dik te houden? Weet je inmiddels al een definitieve datum voor de punctie? Het viel mij echt heel erg mee hoor. Ik had van tevoren een zetpil (gekregen van de fertiliteitsarts) en verder heb ik om een beetje rust te krijgen omdat ik vooral de 1e keer zo zenuwachtig was, Bach Remedie op mijn tong (4 druppels en te halen bij de apotheek) gedruppeld. Of het werkt weet ik niet maar nogmaals het viel me echt 200% mee.
Mick het lijkt me voor jou nog moeilijker dan voor mezelf eerlijk gezegd. Wij wisten dat mijn man slecht zaad had en hielden er dus rekening mee dat het wel eens nooit zou kunnen gebeuren maar wat moet het frustrerend zijn als er geen aanwijsbare redenen zijn en je raakt niet zwanger. Hoe is dat met je dochtertje eigenlijk gegaan. Ben je toen ook in de medische molen beland? En natuurlijk ben je blij met wat je hebt maar dat neemt niet weg dat je drang naar nog een kindje ook heel groot kan zijn. Eerlijk gezegd (en nu geef ik weer een stukje bloot voor de medelezers...) heb ik zelf ook al een zoontje van 3,5 jaar en ik weet dus ook hoe groot het verlangen naar een tweede kan zijn. Ik moet wel zeggen, en dat is wat jij ook zegt, ik ben heel tevreden want ik weet inderdaad wat het is om zwanger te zijn en om een kindje te mogen verzorgen en een heleboel mensen hebben die luxe nog nooit gehad en dat vind ik echt heel erg en ik voel me dan ook best wel een egoistisch als ik over een 2e (in dit geval nu een 2e en 3e) begin tegenover iemand waarvan ik weet dat ze graag de eerste zouden willen en het niet lukt. Maar goed, het blijft iedere keer weer een lucky shot en blijkbaar was ik weer aan de beurt?!
Mijn man had trouwens ook zoiets van...ivf...maar ja, je gaat je grenzen verleggen en ik wilde toch die kans nog aannemen en mezelf later niet kunnen verwijten dat ik er niet alles aan gedaan heb maar dat is voor een ieder persoonlijk natuurlijk.
Nou Suus, ik hoop voor jou dat het op gaat schieten en als een 2-ling een droom voor je is, laat je er toch zeker wel 2 terugzetten? Alhoewel ze het in het ziekenhuis liever niet hebben want ze noemen het dan een complicatie zwangerschap...
Enneuh...die Efteling date staat, haha
Veel succes weer allebei en ik hoop nog van jullie te horen.
Liefs van mij
Al weer even geleden maar hier dan eindelijk even een berichtje van de anonieme 2-ling mama...haha. Nou ik heb hier nog nooit eerder geschreven alleen gelezen en herkenning gezocht (en gevonden) en toen het eenmaal toch gelukt was, vond ik het tijd om iedereen een hart onder de riem te steken.
Spannend voor je Suus, hoe stond het met het slijmvlies en de 7 (g)eitjes (daar moest ik echt vreselijk om lachen)? Ik hoop goed en je krijgt straks toch progestan zeker om het slijmvlies goed dik te houden? Weet je inmiddels al een definitieve datum voor de punctie? Het viel mij echt heel erg mee hoor. Ik had van tevoren een zetpil (gekregen van de fertiliteitsarts) en verder heb ik om een beetje rust te krijgen omdat ik vooral de 1e keer zo zenuwachtig was, Bach Remedie op mijn tong (4 druppels en te halen bij de apotheek) gedruppeld. Of het werkt weet ik niet maar nogmaals het viel me echt 200% mee.
Mick het lijkt me voor jou nog moeilijker dan voor mezelf eerlijk gezegd. Wij wisten dat mijn man slecht zaad had en hielden er dus rekening mee dat het wel eens nooit zou kunnen gebeuren maar wat moet het frustrerend zijn als er geen aanwijsbare redenen zijn en je raakt niet zwanger. Hoe is dat met je dochtertje eigenlijk gegaan. Ben je toen ook in de medische molen beland? En natuurlijk ben je blij met wat je hebt maar dat neemt niet weg dat je drang naar nog een kindje ook heel groot kan zijn. Eerlijk gezegd (en nu geef ik weer een stukje bloot voor de medelezers...) heb ik zelf ook al een zoontje van 3,5 jaar en ik weet dus ook hoe groot het verlangen naar een tweede kan zijn. Ik moet wel zeggen, en dat is wat jij ook zegt, ik ben heel tevreden want ik weet inderdaad wat het is om zwanger te zijn en om een kindje te mogen verzorgen en een heleboel mensen hebben die luxe nog nooit gehad en dat vind ik echt heel erg en ik voel me dan ook best wel een egoistisch als ik over een 2e (in dit geval nu een 2e en 3e) begin tegenover iemand waarvan ik weet dat ze graag de eerste zouden willen en het niet lukt. Maar goed, het blijft iedere keer weer een lucky shot en blijkbaar was ik weer aan de beurt?!
Mijn man had trouwens ook zoiets van...ivf...maar ja, je gaat je grenzen verleggen en ik wilde toch die kans nog aannemen en mezelf later niet kunnen verwijten dat ik er niet alles aan gedaan heb maar dat is voor een ieder persoonlijk natuurlijk.
Nou Suus, ik hoop voor jou dat het op gaat schieten en als een 2-ling een droom voor je is, laat je er toch zeker wel 2 terugzetten? Alhoewel ze het in het ziekenhuis liever niet hebben want ze noemen het dan een complicatie zwangerschap...
Enneuh...die Efteling date staat, haha
Veel succes weer allebei en ik hoop nog van jullie te horen.
Liefs van mij
