Voorgevoel geslacht?

Bij mijn eerste wíst ik gewoon dat het een meid was.

Vanaf het begin keek ik alleen maar naar meisjesdingen en op jongensnamen lette ik niet eens. Bij de pretecho kneep ik em wel even, was bang dat ik me zou moeten aanpassen aan het idee  dat  het toch  een jongen was. (Natuurlijk niet minder gewenst.)  Maar idd, ik had gelijk; ze was/is een meid.

Nu ben ik er heilig van overtuigd dat ik zwanger ben van een jongen. En dat heeft niets met voorkeur te maken, want het maakt me deze keer echt helemaal niets uit. Ik wilde graag een meid en die is al binnen , dat durf ik best toe te geven.  Maar nogmaals, als zij een  jongen was geweest was ik vast niet minder gelukkig geweest.  

Nu zou ik het allebei super vinden. Hoewel het voor m'n hubbie natuurlijk wel leuk is als er een zoon bij komt, ook al zou híj dat nooit durven toegeven haha.

Mijn gevoel zegt dus een jongen. Heel benieuwd of dat ook echt zo is...

Hebben jullie een voorgevoel? Lijkt me leuk te kijken of iedereen's gevoel klopt. Willen jullie eigenlijk weten of het een jongen of meisje is?  Wij wel, net als de vorige keer.  

 
Ik heb het ook hoor...
Ik heb heel sterk het gevoel dat het een jongetje is.. Gek he?! Ben nog maar bijna 9 weken in verwachting... Zou het kloppen?? Daar moeten we nog lang op wachten!

Groetjes
Debby
 
Grappig he, die voorgevoelens. Mijn man en ik zijn al heeeeel lang bij elkaar en toen we 17 waren, zaten we aan tafel met Ralphs oma die ons voorspelde dat onze eerste een meisje zou worden. Aangezien zij zo iemand is die dat soort dingen altijd goed heeft, is dat ergens in mijn brein geslopen en er niet meer uitgekomen. Toen ik zwanger was, begon ik dat steeds vervelender te vinden, wat als ik een jongetje zou krijgen en de hele zwangerschap een meisje had verwacht, dat vond ik een naar idee. Vandaar dat we met 26 weken een echo hebben laten doen en jawel hoor, een kereltje. Ik moest echt even een knopje omzetten hoewel we geen enkele voorkeur hadden we ons toch wel een beetje voorbereid op een meisje. Mijn man heeft het de hele zwangerschap niet geweten, ik heb het voor me kunnen houden en heeft de hele zwangerschap gedacht dat we een meisje kregen, net als zijn hele familie.
Nu heb ik ergens het gevoel dat het een meisje wordt, maar daar wil ik niet al teveel aan denken. Of dit een voorgevoel is of een wens weet ik niet zo goed, op zich ben ik blij dat we al een jongetje hebben want ik ben niet zo'n prinsessenmeisjes mama en met meerdere dochters krijg je dat toch sneller. Twee jongens zou ik leuk vinden, lekker rouwdouwen, maar een meid erbij is toch ook wel heeel bijzonder. We zullen het wel zien. Met 20 weken wil ik het gewoon graag weten en hoop ik dat het op de echo te zien zal zijn.
 
Hoi!

Altijd gedacht dat ik een jongensmama zou zijn en op de echo zag ik zo'n wilskrachtig kinnetje dat ik ervan overtuigd was dat het een jongen was. En dat vond ik wel jammer, want we wilden het allebei niet weten. Daarna ging ik dromen over meisjes en daarna weer over een jongetje: wist ik het toch weer niet. Vlak voor de geboorte vertelde de gyn me dat het een kleintje was en dacht ik: Misschien dan toch een meisje? Vijf minuten na de geboorte (de gyn zei: Zullen we even kijken wat het is?) was ik echt verbaasd dat het toch een meisje bleek te zijn! Heel erg leuk en dat wilskrachtige kinnetje heeft ze niet voor niks, haha!
Nu heb ik weer geen idee en dat komt denk ik ook omdat we opnieuw niet willen weten wat het is. Het maakt me ook echt niet uit wat het is. Voor alle leuke kleertjes zou ik wel weer een meisje willen, maar het lijkt me ook leuk om te zien hoe anders een jongen (misschien) is.
Ik vond de verrassing erg leuk, dus daar gaan we nu weer voor!

liefs, kaskes
 
Hoi,

Bij de zwangerschap van m'n dochter, had ik sterk een voorgevoel dat het een meisje werd en hadden we ook alleen maar meidennamen, konden niet op leuke jongensnamen komen. Ik was toen ook echt stralend zwanger en zag er goed uit.

Nu heb ik het idee dat het een jongen wordt, ik vind mezelf er niet goed uitzien, acne en slap haar etc. Verder hebben we nu al een jongensnaam in gedachten en nog geen meisjesnaam.

Maar goed, ik kan er wel finaal naast zitten.
Vorige keer wilde ik het graag weten, ben te nieuwsgierig om te wachten, denk dat ik heht deze keer ook niet uithou tot de bevalling!!

Groetjes,
Angel
 
Bij de eerste ging ik automatisch uit van een meisje, ik kom uit een gezin met alleen maar meiden, dus ik was bij de 20 weken erg verrast dat het een jongetje was.
Bij de 2e wist ik gewoon zeker dat het een jongen zou zijn, we hadden geen echo laten maken. Maar ik was zo overtuigd dat ik niet eens hoefde te kijken wat het was. En inderdaad een jongen.
Ik kan me ook helemaal niets voorstellen bij het hebben van een meisje. Ik vind mezelf een echte jongensmoeder. Ik heb niets met lange haartjes, vlechtjes, rokjes en weet ik veel.
Maar nu ... ik ben er nu redelijk van overtuigd dat ik een meisje ga krijgen. Waarom geen idee. Bij mijn vorige zwangerschappen ben ik ook niet zo ziek geweest als nu, en ze zeggen toch; meisjes maken hun moeder ziek?

Maar goed: volgende week heb ik een vlokkentest, dus over 3 weken zullen we weten wat zich daar verborgen houdt in mijn buik. Een meneertje of een mevrouwtje.

groetjes, keesje
 
Bij alle 3 de meiden gevoel van ja het is een meid. En ik was doodziek :S

Nu heb ik geen voorgevoel, mijn man en vriendin wel. Die zeggen een jochie :p

Ik ben nu wel beter te pas als bij de meiden. Dus wie weet.

We zullen het weten bij de 20 weken echo ;)

xxx Nienke

 
Nou ik heb drie meiden, bij de eerste was ik heilig overtuigd dat het een meid zou zijn, acheraf gezien had ik dat idee ook wel bij de tweede en de derde, beide ook meiden, maar laat je je toch een beetje beinvloeden door dingen die misschien net iets anders zijn als bij de vorige zwangerschap(pen) en door de dingen die de mensen om je heen zeggen.

Nu ik zwanger ben van de vierde kan ik me niet voorstellen dat ik een meid krijg, hoewel ik voor een jongen dit keer wel een naam heb en voor een meid niet en dat was de drie voorgaande keren precies andersom.

Moet maar gewoon afwachten 6 maart weer een echo en dan wil ik het echt heel graag weten en niet alleen uit nieuwsgierigheid, maar ook voor de praktische dingen, bewaar ik de dingen van mijn jongste meid bv.

groetjes
Claudia
 
Terug
Bovenaan