Hoi allemaal,Ik heb 2 weken geleden een miskraam gehad (curettage) met 10 weken.
Met 6 weken had ik wat bruine afscheiding. Ik heb toen een echo gehad en die was in orde. Met 7,5 week kreeg ik licht bloedverlies, ik kreeg weer een echo en ook die was helemaal in orde. Het kindje groeide goed, en het hartje klopte ook goed. Toch vertrouwde ik het niet, ook al was de echo goed. De verloskundige zei dat ik me echt geen zorgen hoefde te maken. Volgens haar ging het nog maar zelden mis na een goede echo bij 7,5/8 weken. Het lichte bloedverlies kwam volgens haar van de baarmoedermond en was onschuldig. Ik had ook geen buikpijn en dat was een goed teken. Ik moest maar gewoon afwachten tot de termijnecho met 12 weken. Nadat ik anderhalve week elke dag een beetje bloed had verloren, en nog steeds een vreemd voorgevoel had, heb ik de verloskundige gebeld en gezegd dat ik niet tot de termijnecho wilde wachten. Ik mocht weer een echo laten maken, ik was inmiddels 9 weken en 3 dg. Waar ik al die tijd al bang voor was klopte dus, want het hartje klopte niet meer! Na meting zagen ze dat het was misgegaan met 8 weken, een halve week dus na de vorige echo! Na een week heb ik een curettage gehad omdat ik niet langer wilde wachten. (na alle onzekerheid van de afgelopen 4 weken zag ik het niet zitten om af te gaan wachten tot het vruchtje vanzelf afgestoten zou worden). De gynaecoloog was het hier gelukkig meteen mee eens. De curettage is me lichamelijk meegevallen, emotioneel vind ik het heel zwaar.
Heeft iemand ervaring met het hebben van een voorgevoel: dat je ondanks goede echo's toch heel sterk het gevoel hebt dat het niet klopt? En dat dat daarna juist blijkt te zijn?
Met 6 weken had ik wat bruine afscheiding. Ik heb toen een echo gehad en die was in orde. Met 7,5 week kreeg ik licht bloedverlies, ik kreeg weer een echo en ook die was helemaal in orde. Het kindje groeide goed, en het hartje klopte ook goed. Toch vertrouwde ik het niet, ook al was de echo goed. De verloskundige zei dat ik me echt geen zorgen hoefde te maken. Volgens haar ging het nog maar zelden mis na een goede echo bij 7,5/8 weken. Het lichte bloedverlies kwam volgens haar van de baarmoedermond en was onschuldig. Ik had ook geen buikpijn en dat was een goed teken. Ik moest maar gewoon afwachten tot de termijnecho met 12 weken. Nadat ik anderhalve week elke dag een beetje bloed had verloren, en nog steeds een vreemd voorgevoel had, heb ik de verloskundige gebeld en gezegd dat ik niet tot de termijnecho wilde wachten. Ik mocht weer een echo laten maken, ik was inmiddels 9 weken en 3 dg. Waar ik al die tijd al bang voor was klopte dus, want het hartje klopte niet meer! Na meting zagen ze dat het was misgegaan met 8 weken, een halve week dus na de vorige echo! Na een week heb ik een curettage gehad omdat ik niet langer wilde wachten. (na alle onzekerheid van de afgelopen 4 weken zag ik het niet zitten om af te gaan wachten tot het vruchtje vanzelf afgestoten zou worden). De gynaecoloog was het hier gelukkig meteen mee eens. De curettage is me lichamelijk meegevallen, emotioneel vind ik het heel zwaar.
Heeft iemand ervaring met het hebben van een voorgevoel: dat je ondanks goede echo's toch heel sterk het gevoel hebt dat het niet klopt? En dat dat daarna juist blijkt te zijn?