Vandaag voorlopig mijn laatste echo gehad. Nu ben ik ook wel erg verwend om ze om de twee weken te krijgen maar was iedere keer wel heel erg blij dat ik kon gaan. Heb nog steeds het idee dat het fout kan gaan. De echo was prachtig. De kleine sliep, dus konden goed kijken en eindelijk heb ik het hartje gehoord. Net toen ik zei dat ie zo rustig was werd hij/zij wakker en heeft nog even heerlijk liggen spartelen. Maagje en de blaas waren goed te zien. Heb een mooie afdruk waar je precies de vingertjes kunt tellen. Ze zitten er allemaal. Over 2 weken ga ik verder onder controle bij de huisarts. Dan krijg ik ook gelijk de uitslagen van het bloedprikken. (Wat weer eens een ramp was) Gelijk maar even op toxoplasmose laten testen.
Wou dat ik het kindje kon voelen, dan zou ik een stuk minder onzeker zijn. Heb eigenlijk geen klachten en mijn buik groeit ook niet meer. Is zelfs minder geworden en ik kan mijn gewone kleren weer dicht krijgen. ( Waarschijnlijk door de 4 kilo die eraf zijn, waar ik normaal blij om zou zijn maar het nu niet echt mee helpt aan het vertrouwen)
Vreemd dat ik me toch zo voel terwijl ik de kleine vanmiddag toch in alle glorie heb gezien.
Zijn er meer met die gemengde gevoelens of spoor ik niet helemaal?
Wou dat ik het kindje kon voelen, dan zou ik een stuk minder onzeker zijn. Heb eigenlijk geen klachten en mijn buik groeit ook niet meer. Is zelfs minder geworden en ik kan mijn gewone kleren weer dicht krijgen. ( Waarschijnlijk door de 4 kilo die eraf zijn, waar ik normaal blij om zou zijn maar het nu niet echt mee helpt aan het vertrouwen)
Vreemd dat ik me toch zo voel terwijl ik de kleine vanmiddag toch in alle glorie heb gezien.
Zijn er meer met die gemengde gevoelens of spoor ik niet helemaal?