Ik heb in overleg met huisarts en de gynaecoloog besloten het nog heel rustig aan te doen. Mijn zwangerschapsverlof liep de 23ste af en was er al weken tegen aan het hikken. Mijn lijf wilt echt niet. Heb nog veel last flinke krampen en bekkeninstabiliteit. Had verwacht dat dit laatste allang over zou zijn omdat ik zoveel ben afgevallen maar helaas. Ook ben ik nog teveel in mijn hoofd bezig met verwerken van alles. Ik geniet wel weer volop van Emi. Merk zelfs dat ik haar liefst dicht in mijn buurt heb ben vanavond voor het eerst sinds Emi er is alleen op pad geweest aan de ene kant heerlijk maar was wel blij dat ik weer thuis was.Ik vind het nog allemaal erg dubbel wil weer onder andere mensen zijn maar kan Emi echt niet alleen laten merk ik.
Dus ergens ook blij dat ik mezelf helemaal op de rit mag krijgen voor ik uberhaupt aan werken hoef te gaan denken. IK heb samen met mijn man besloten om onze wondertjes te laten vereeuwigen op ons lichaam. Nu nog samen een ontwerp bedenken en hoop dat we hierdoor ook alles een plek kunnen gaan geven. Emi komt ook bij mij klein ergens te staan en daarom heen wil ik iets van de andere kleintjes verwerken. Zo ga eindelijk eens proberen te slapen.
Dus ergens ook blij dat ik mezelf helemaal op de rit mag krijgen voor ik uberhaupt aan werken hoef te gaan denken. IK heb samen met mijn man besloten om onze wondertjes te laten vereeuwigen op ons lichaam. Nu nog samen een ontwerp bedenken en hoop dat we hierdoor ook alles een plek kunnen gaan geven. Emi komt ook bij mij klein ergens te staan en daarom heen wil ik iets van de andere kleintjes verwerken. Zo ga eindelijk eens proberen te slapen.
