Hoi Dames,
Ik begin even om mezelf voor te stellen.
Mijn naam is Mandy en ben 20 jaar,
23 december 2011 ben ik bevallen van onze zoon Johnny! ( eerste kindje ) ik heb in de zwanger mama club wel eens wat gepost ( 2 a 3 keer ofzo ) maar wel altijd mee gelezen tot ik moest bevallen en ben nu eigenlijk voor het eerst weer online.
mijn bevalling is behoorlijk raar verlopen,
heb een nacht voorweeen gehad en had toen 1 cm ontsluiting.. de volgende dag heb ik nergens last van gehad tot ik 's avonds ineens hoge koorts kreeg ( 40,6 ) en van de vk meteen naar het ziekenhuis moest.. verder dus nergens last van behalve de koorts.. we hadden de spullen gepakt ( dit moest omdat ik waarschijnlijk ingeleid zou worden ) en we stapten in de auto.. en toen gebeurde het.. ik kwam (bleek achteraf) in een gigantische weeen storm terecht en voelde het in me buik, rug en benen.. wat is dat PIJNLIJK! wij dus snel naar het ziekenhuis ( 10 minuten rijden ) en toen we daar aan kwamen om 22.30 uur moesten we naar de afdeling en deden ze een inwendig onderzoek.. 5 cm ontsluiting?!? dat ging dus goed.. ik moest toen aan het ctg apparaat ( wat is dat vervelend als je weeen hebt ) zo ging het een paar uur verder en toen viel het stil.. helemaal niks meer.. geen weeen oid, heb toen weeen opwekkers gekregen en het schoot nog niet op.. het hartslagje van johnny viel ook behoorlijk vaak weg.. ik was ondertussen behoorlijk overstuur van het hele gebeuren en de gyn kwam erbij, ze merkte aan mij dat ik het onbewust tegenhield, dit geloofde ik dus ABSOLUUT niet want wou echt graag dat hij eruit kwam haha! maargoed, ze besloten om mij een spuit te geven met spul erin waarvan ik kalmeerde.. achteraf bleek dit een soort sterk kalmerings middel te zijn geweest.. het werkte behoorlijk snel en binnen no time was ik ergens ver weg en aan het neuriën en kwam het gelukkig op gang.. 's morgens om 10.15 mocht ik dan eindelijk persen en 10.26 uur is onze zoon geboren en hij bleek de navelstreng om zijn nek te hebben.. gelukkig maakt hij het nu hartstikke goed..
achteraf gezien ben ik behoorlijk boos over het feit dat ik kalmerings middelen heb gekregen want heb zo een heel groot stuk niet bewust mee gekregen en vind dit heel jammer.. en dan nog niet eens over de eventuele bijwerkingen gesproken.. gelukkig is alles goed gegaan..
Ik begin even om mezelf voor te stellen.
Mijn naam is Mandy en ben 20 jaar,
23 december 2011 ben ik bevallen van onze zoon Johnny! ( eerste kindje ) ik heb in de zwanger mama club wel eens wat gepost ( 2 a 3 keer ofzo ) maar wel altijd mee gelezen tot ik moest bevallen en ben nu eigenlijk voor het eerst weer online.
mijn bevalling is behoorlijk raar verlopen,
heb een nacht voorweeen gehad en had toen 1 cm ontsluiting.. de volgende dag heb ik nergens last van gehad tot ik 's avonds ineens hoge koorts kreeg ( 40,6 ) en van de vk meteen naar het ziekenhuis moest.. verder dus nergens last van behalve de koorts.. we hadden de spullen gepakt ( dit moest omdat ik waarschijnlijk ingeleid zou worden ) en we stapten in de auto.. en toen gebeurde het.. ik kwam (bleek achteraf) in een gigantische weeen storm terecht en voelde het in me buik, rug en benen.. wat is dat PIJNLIJK! wij dus snel naar het ziekenhuis ( 10 minuten rijden ) en toen we daar aan kwamen om 22.30 uur moesten we naar de afdeling en deden ze een inwendig onderzoek.. 5 cm ontsluiting?!? dat ging dus goed.. ik moest toen aan het ctg apparaat ( wat is dat vervelend als je weeen hebt ) zo ging het een paar uur verder en toen viel het stil.. helemaal niks meer.. geen weeen oid, heb toen weeen opwekkers gekregen en het schoot nog niet op.. het hartslagje van johnny viel ook behoorlijk vaak weg.. ik was ondertussen behoorlijk overstuur van het hele gebeuren en de gyn kwam erbij, ze merkte aan mij dat ik het onbewust tegenhield, dit geloofde ik dus ABSOLUUT niet want wou echt graag dat hij eruit kwam haha! maargoed, ze besloten om mij een spuit te geven met spul erin waarvan ik kalmeerde.. achteraf bleek dit een soort sterk kalmerings middel te zijn geweest.. het werkte behoorlijk snel en binnen no time was ik ergens ver weg en aan het neuriën en kwam het gelukkig op gang.. 's morgens om 10.15 mocht ik dan eindelijk persen en 10.26 uur is onze zoon geboren en hij bleek de navelstreng om zijn nek te hebben.. gelukkig maakt hij het nu hartstikke goed..
achteraf gezien ben ik behoorlijk boos over het feit dat ik kalmerings middelen heb gekregen want heb zo een heel groot stuk niet bewust mee gekregen en vind dit heel jammer.. en dan nog niet eens over de eventuele bijwerkingen gesproken.. gelukkig is alles goed gegaan..