Hoi allemaal,
Ik heb al een poosje meegelezen met jullie. Ik heb besloten om mee te gaan schrijven, dan heb ik er weer een uitlaadklep bij.
Ik ben 29 jaar, getrouwd en heb een heerlijke dochter van 5. Ruim 3 jaar geleden wilden we er graag een kindje bij, maar wat er ook gebeurde, zwanger werd ik niet.
Het duurde elke maand langer dat ik ongesteld werd, dus elke maand hoop, telleurstelling. Na een maand of 5 stopte ik met menstrueren. Na een maand of 5 en 4 doktersbezoeken kreeg ik een megabloeding. Doorgestuurd naar de gyn. Die probeerde mijn hormonen weer op de regel te krijgen met clomid. Dat werkte wel. Ik had ook een goeie eisprong met clomid (zonder niet). Na een kuurtje of 6 vond ik het wel welletjes. Ik wilde naar een academisch ziekenhuis, dus doorgestuurd (aug. 2004), nieuwe gyn.
En toen begon het circus. Deze gyn. stelde gelijk pco vast. Ik dacht oke het heeft een naam, we doen er wat aan. Ik moest 10 kilo gaan afvallen. Ondertussen gingen de onderzoeken verder; zaadonderzoek, samenlevingstest, baarmoederfoto, de hele rataplan. Gelukkig is alles verder goed.
Alleen het afvallen valt niet mee! Het ging in het begin goed, na 5 kilo werkten mijn hormonen weer en zou ik dus zwanger moeten kunnen worden. We moeten het een half jaartje proberen en dan mogen we weer terug komen voor de vervolgbehandeling. Het halve jaar is om en aaaah ik ben weer drie kilo aangekomen, dus geen goeie eisprong!
Ondertussen ben ik eens gaan lezen op het internet naar info. over pco. Daar geven ze ook duidlijk aan dat afvallen erg lastig is. Verder heb je (in sommige gevallen) meer kans op baarmoederkanker, hart en vaatziekten en nog meer ellende. Ik werd hier niet zo vrolijk van en ben gelijk gestopt met zoeken naar info.
Een vriendin van mij, heeft ook moeite om zwanger te worden, schrijft op een andere site. Door haar kreeg ik het idee om eens te gaan lezen en eventueel meeschrijven.
Het lijkt me wel leuk om met anderen te praten/ schrijven, die begrijpen hoe je je soms voelt.
Een heel verhaal, maar ja, dan weet je wie je voor je hebt.
Groetjes!
Ik heb al een poosje meegelezen met jullie. Ik heb besloten om mee te gaan schrijven, dan heb ik er weer een uitlaadklep bij.
Ik ben 29 jaar, getrouwd en heb een heerlijke dochter van 5. Ruim 3 jaar geleden wilden we er graag een kindje bij, maar wat er ook gebeurde, zwanger werd ik niet.
Het duurde elke maand langer dat ik ongesteld werd, dus elke maand hoop, telleurstelling. Na een maand of 5 stopte ik met menstrueren. Na een maand of 5 en 4 doktersbezoeken kreeg ik een megabloeding. Doorgestuurd naar de gyn. Die probeerde mijn hormonen weer op de regel te krijgen met clomid. Dat werkte wel. Ik had ook een goeie eisprong met clomid (zonder niet). Na een kuurtje of 6 vond ik het wel welletjes. Ik wilde naar een academisch ziekenhuis, dus doorgestuurd (aug. 2004), nieuwe gyn.
En toen begon het circus. Deze gyn. stelde gelijk pco vast. Ik dacht oke het heeft een naam, we doen er wat aan. Ik moest 10 kilo gaan afvallen. Ondertussen gingen de onderzoeken verder; zaadonderzoek, samenlevingstest, baarmoederfoto, de hele rataplan. Gelukkig is alles verder goed.
Alleen het afvallen valt niet mee! Het ging in het begin goed, na 5 kilo werkten mijn hormonen weer en zou ik dus zwanger moeten kunnen worden. We moeten het een half jaartje proberen en dan mogen we weer terug komen voor de vervolgbehandeling. Het halve jaar is om en aaaah ik ben weer drie kilo aangekomen, dus geen goeie eisprong!
Ondertussen ben ik eens gaan lezen op het internet naar info. over pco. Daar geven ze ook duidlijk aan dat afvallen erg lastig is. Verder heb je (in sommige gevallen) meer kans op baarmoederkanker, hart en vaatziekten en nog meer ellende. Ik werd hier niet zo vrolijk van en ben gelijk gestopt met zoeken naar info.
Een vriendin van mij, heeft ook moeite om zwanger te worden, schrijft op een andere site. Door haar kreeg ik het idee om eens te gaan lezen en eventueel meeschrijven.
Het lijkt me wel leuk om met anderen te praten/ schrijven, die begrijpen hoe je je soms voelt.
Een heel verhaal, maar ja, dan weet je wie je voor je hebt.
Groetjes!