voorstellen....

Heb ik net een bericht geplaatst realiseer ik me dat ik me helemaal niet heb voorgesteld...Sorry!
Mijn naam is dus Karlijn, ben 32 jaar en heb een zoontje van 5 jaar. Wil ( zoals iedereen hier) erg graag zwanger worden na mijn miskraam. De eerste maanden na de miskraam heb ik ontzettend veel last van mijn hormonen gehad en stond mijn hoofd echt niet naar zwanger worden, na een paar maanden was ik er klaar voor maar probeerde ik mezelf in te prenten om er niet te veel mee bezig te zijn, ik ben soms nogal een controlefreak en kan dingen moeilijk los laten. Aan het begin ging dat goed maar nu ik na 6 maanden niet zwanger ben begint het een beetje een obsessie te worden voor me. Eigenlijk wil ik dat niet maar ja, het gaat helaas vanzelf. Ik was vorig jaar in juli gestopt met de pil, ben eind november 5 dagen overtijd geweest daarna ongesteld geworden, wel een test gedaan maar was een heel licht streepje dus daar verwachtte ik toen niet veel van en een maand later gelukkig wel zwanger. Half februari de 12 weken echo en toen bleek het niet goed te zijn, week erna een curretage gehad. Nou ja, en nu zijn we dus bijna september, 3 weken voor mijn uitgerekende datum. Overigens vind ik het ook best moeilijk om er over te praten, zeker omdat sommige mensen gewoon zeggen: ach joh, het was maar een 'paar'weken, wees blij dat je niet verder was etc...Voel me snel bezwaarlijk als ik er over praat en dat is dan ook weer moeilijk...Pfff....valt allemaal niet mee. Ben wel blij dat ik op deze manier van me af kan schrijven...
Liefs, Karlijn
 
Wat die mensen zeggen over die miskramen, van wees blij dat het niet later gebeurde (dat heb ik meegemaakt) maak echt niet uit, ook jij had je toekomst, het kindje zit al in je hart op het moment dat je het weet. Je was er net zo blij mee als dat ik het was ondanks dat het met 24 weken gebeurde, het was ver in de zwangerschap waardoor ik het ook mocht zien en eventjes levend zien, maar onderschat een miskraam niet wat veel mensen doen.

Ik merk in mijn omgeving dat sommige mensen er tegen over mij luchtig over doen, maar al zou ik het nu meemaken zou ik me ook echt slecht voelen.

Gr.
 
Hoi Karlijn,

Lieve mensen lopen hier toch op de aardbol, voelen ook veel aan...sommigen echt niet...

Je bent nog jong en hebt nog alle tijd, leeftijd verschil maakt toch niet kijk maar naar die en die, blijkbaar was er iets mis dan is het beter zo, enz...

Ik weet al die dingen zelf wel, maar die dingen wil je niet horen! Je zoekt troost of wil je verhaal kwijt. Vanaf het moment dat je weet dat je zwanger bent kijk je vooruit en ga je voorzichtig de toekomst invullen...

Liefs Lientje
 
Terug
Bovenaan