Hallo,
Ik wilde me even voorstellen. Ik ben Anita, 33 jaar en mijn man en ik hebben een zoontje van bijna 3 jaar.
Direct na de geboorte van mijn zoontje wilden we een 2e kindje. Geen probleem dachten we, want nummer 1 was er zo.
Na 1,5 jaar toch maar de medische molen in. Niks te vinden, dus gewoon domme pech. Nu de 1e IUI met hormonen spuiten bleek ik zwanger. Geweldig! Helaas, na 9 weken bleek het hartje niet meer te kloppen.
Inmiddels aan het afwachten voor de 5e IUI, maar zie het somber in.We blijven uiteraard hopen, maar echt geloven doe ik er niet meer in.
Ik hoop via dit forum een beetje steun te vinden in dit proces, want ik merk dat mijn omgeving al snel weer vergeet dat je constant bezig bent met het spuiten van hormonen, echo's, inseminaties enz. En dat eigenlijk ons leven nu wordt bepaald door al dat medische gedoe.
Ik wilde me even voorstellen. Ik ben Anita, 33 jaar en mijn man en ik hebben een zoontje van bijna 3 jaar.
Direct na de geboorte van mijn zoontje wilden we een 2e kindje. Geen probleem dachten we, want nummer 1 was er zo.
Na 1,5 jaar toch maar de medische molen in. Niks te vinden, dus gewoon domme pech. Nu de 1e IUI met hormonen spuiten bleek ik zwanger. Geweldig! Helaas, na 9 weken bleek het hartje niet meer te kloppen.
Inmiddels aan het afwachten voor de 5e IUI, maar zie het somber in.We blijven uiteraard hopen, maar echt geloven doe ik er niet meer in.
Ik hoop via dit forum een beetje steun te vinden in dit proces, want ik merk dat mijn omgeving al snel weer vergeet dat je constant bezig bent met het spuiten van hormonen, echo's, inseminaties enz. En dat eigenlijk ons leven nu wordt bepaald door al dat medische gedoe.