Voorstellen...

A

Anoniem

Guest
Hallo iedereen,

ik ben al trotse mama van 2 mooie, lieve en gezonde kindjes. Samen met mijn super partner wonen we met z'n viertjes in ons droomhuis. Zo lijkt het plaatje, met ook nog 2 huisdieren, aardig compleet. Het punt is... zo voel ik me niet. Ik zou nog zo graag 1 kindje krijgen om mijn liefde mee te delen. Het lijkt me heerlijk om nog eens zwanger te mogen zijn en zo'n klein hummeltje in en later op mijn buik te hebben. Alleen is mijn partner er (nog) niet aan toe. Ondertussen ben ik niet aan de anti-conceptie en doen we regelmatig aan coïtus interruptus, waarmee ik eigenlijk elke keer hoop op een wondertje. Mijn partner blijft bij zijn punt. Dit is best wel balen en ik weet dat we de onzekerheid makkelijk kunnen verhelpen, maar van alle hormonen die ik anders slik/inbreng word ik ook niet goed.
Wat denken jullie?

Groetjes
 
Ohja, we bezitten natuurlijk een family-pack condooms die soms ook de pret mogen verstoren.
Ik snap dat er vrouwen zijn die moeilijkheden hebben met zwanger worden en/of blijven en die misschien denken 'mens waar heb je het over en wees blij met wat je hebt'. Dat ben ik absoluut en houd ontzettend van mijn gezin, alleen hoopt mijn hart op nog één baby.

Respect voor alle dames die zwanger proberen te worden. Ik hoop voor jullie dat dit een hele positieve maand mag zijn!!
 
Welkom!!!
Ondanks dat je 2 mooie kindjes hebt kan ik mij indenken dat je gevoelens naar een 3e wondertje toch nog om het hoekje komt kijken. Het is ook iets wonderbaarlijks, ti's eigenlijk jammer dat mannen het niet een keer mee kunnen maken ;-).. De leuke en de niet leuke momenten eens een keer te voelen.
Dit gevoel wat jij bij je draagt kun je niet zo maar uitschakelen, en dat hoeft ook niet.
Het is alleen heel jammer dat je partner er anders in staat, dat maakt het voor jou ook heel moeilijk.
Ik vind het altijd heel belangrijk dat je er wel beide achter moet staan. Mijn vriend en ik willen graag een tweede. Onze dochter word bijna 5.
Hier staan wij nu beide achter..
Twijfeld je partner nog of wil hij het beslist niet?
Heb je het er al eens met hem over gehad wat hem weerhoud???

Liefs

Noeltje
 
Hoi hoi,
Welkom hier!

Inderdaad wat Noeltje zegt, een kind krijg je met z'n tweetjes. Jammer dat je partner (nog) niet wilt. Heeft het een reden?

Tuurlijk kan ik zeggen "wees blij met wat je hebt", wij zijn zelf al meer dan 2 jaar bezig voor ons eerste kindje, maar wie ben ik om dat te zeggen? Je bent baas over je eigen leven en lichaam. Ik gun het iedereen, hoelang wij er zelf ook mee bezig zijn.

Tot spreeks!
Xx
 
Hoi hoi,

Wij hebben een beetje dezelfde situatie. Ook gelukkig met twee kids, leuk huis en een kat. Picture perfect. Alleen mijn droom was altijd drie. De eerste twee vielen best zwaar (slapeloze nachten, veel ziek) dat we er een tijd echt niet aan moeten denken. Maar nu kriebelt t dus heel erg.
Mijn vriend staat er iets anders in. Die vindt het leuk als er nog een derde komt maar vindt het ook goed als het zo blijft. Dus de bal ligt min of meer bij mij (terwijl ik wel vind dat je er samen voor moet gaan).
Anyway, wij gebruiken al twee jaar geen anticonceptie meer omdat ik allerlei bijwerkingen had van de mirena spiraal. Die heb ik laten verwijderen en sindsdien condooms. We hebben altijd t idee gehad dat we heel voorzichtig moesten zijn omdat ik nogal makkelijk zwanger raak.
Deze zomer (in juni) bleek ik ook ineens onverwacht zwanger....oeps dat was ff schrikken. Uiteindelijk werd ik toch ongesteld dus eerste wel soort opluchting v maar sindsdien kriebelt t dus enorm.
Afgelopen maand bewust risico genomen en dacht weer dat t gelijk raak was maar helaas ....toch niet...balen.
Hoop dat t deze maand wel lukt maar hebben onszelf wel voorgenomen dat we t een tijdje gaan proberen maar mocht t niet lukken dat we dan ook stoppen en onze 'blessings counten'.

Maar om even op jou terug te komen. Vind dat je man wel erg veel risico loopt door ondanks dat ie t (nog) niet wil. Is hij misschien bang om de knoop door te hakken. Dat hij t makkelijker vindt om t 'per ongeluk' te laten gebeuren?

Nou ja lang verhaal. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen.
Lijkt me leuk om te horen hoe t verder gaat.
Meer meiden die voor een derde gaan altijd goed want ik vind het rete spannend!

Groetjes mama3007
 
wat houdt hem tegen?
uiteraard moeten jullie samen een beslissing maken.

misschien wil hij nog even wachten?

succes..
 
Ik zou inderdaad er over praten misschien ligt het wel allemaal heel anders..
Ik dacht eerder dat me kerel niet wou in iedergeval nu niet..
Na lang gesprek bleek het heel anders in elkaar te zitten en dachten we van rlkaar dat we niet wouden..
Onderhand is anderhalve maand me spiraal er uit gegaan(eerder dan gepland maar we wouden niet meer wachtrn) en dit ik nu een paar dagen voor me nod met grote vermoedens dat het raak is
 
Voor een kind kiezen doe je absoluut samen. Het is inderdaad erg jammer dat mannen niet een keer kunnen voelen hoe geweldig het is om zwanger te zijn enz.
We hebben het er wel over gehad natuurlijk. Hij wil het nu niet omdat hij geen zin heeft in een baby. Hij vond de eerste babymaanden nou niet echt geweldig, niet zoals ik dat wel heerlijk vond. Hij sluit een derde ook niet uit, gelukkig.
Ik moet maar gewoon geduld hebben en uitkijken naar het moment dat hij er voor wil gaan.
Hiernaast hoop ik dus elke maand dat er iets ' tussendoor glipt' . Aan de andere kant ook weer niet omdat hij er dan niet klaar voor is. Eigenlijk zouden we dus weer aan de hormonen moeten of in ieder geval condooms gebruiken. Om onzekerheid en hoop weg te nemen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan