Hallo meiden,
Nou inmiddels weer terug van wederom een enerverend bezoekje aan de gyn...! Zo rustig als ik vanochtend was, zo gespannen raakte ik natuurlijk vanaf het moment dat ik in de auto stapte!
Het spreekuur liep flink uit, na bijna een uur (!) konden we pas terecht. Ik werd gehoplen door de gyn die me ook heeft gecurreteerd. Gelukkig zag hij dat ik ook erg zenuwachtig was en zijn we gelijk begonnen met de echo. Hij waarschuwde me wel gelijk dat we nu erg weinig zouden kunnen zien, omdat ik nog erg vroeg ben en het vruchtje nog maar heel klein was...En dat duurde maar..... en ik zag niks!!! Dus ik vroeg hem of hij iets zag, en hij gaf aan dat hij niet zag wat hij moest zien. Ik schrok me dus een ongeluk. Wel zag hij een vruchtzakje, welke hij heeft opgemeten en hij gaf ook aan hoe groot het vruchtje volgens de lengte van de zwangerschap moet zijn. Maar hij bleef nog even doorzoeken en uiteindelijk zei hij, hier zie je de vruchtzak, hier zie je het vruchtje en als je heel goed kijkt kun je hier een hartje zien kloppen: en dat hebben we gezien!!! Volgens de meting was het nog maar 6 weken en 1 dag, maar daar kan een week speling tussen zitten zei de gyn. Ik ben volgens de telling vandaag 6 weken en 6 dagen (met een regelmatige cyclus). Ik heb de gyn gevraagd of hij tevreden was met wat hij heeft gezien en dat was hij. Hij zei, we hebben een aantal dingen geconstateerd: je bent zwanger; er is een vruchtzakje; er groeit een kindje en er klopt een hartje. Hij feliciteerde me heel voorzichtig, maar hield wel een slag(je) om de arm: hij wilde me graag 1,5 á 2 weken later weer zien, dan kon hij er meer over vertellen. Maar goed, hij was wel tevreden. En ik ben allang blij dat die bloedingen dus niet betekenden dat het vruchtje moest afkomen. Verder vroeg hij of ik zwangerschapsverschijnselen heb, maar hij ging er verder niet echt diep op in.
M.b.t. de bloedingen vertelde hij dat dat nooit goed is, daar zijn ze nooit blij mee. Maar het kan wel voorkomen, door innestelling of een bloedvat, en ik hoefde me er verder niet zo heel veel zorgen over te maken omdat het zo snel weer stopte. (alleen niet in bad gaan of in open water zwemmen als het gebeurt).
Nou meiden, ik probeer dan ook maar heel voorzichtig positief te worden! Ik heb over deze zwangerschap wel een ander gevoel dan de vorige keer, toen heb ik vanaf dag 1 een gereserveerd gevoel gehad. Nu moet het toch goed gaan! Vond het alleen heel eng dat ie zei dat ie niet zag wat ie moest zien en dat het zo ontzettend klein is. Maar 14 september mogen we weer (konden niet eerder terecht, is daar zo druk!) en als het dan goed is kan ik gewoon naar de verloskundige. Met de volgende echo krijgen we trouwens niet de gyn, want dan duurde het nog veel langer om een afspraak te maken. Zo weer bijgesproken..........
Liefs Solleke
Nou inmiddels weer terug van wederom een enerverend bezoekje aan de gyn...! Zo rustig als ik vanochtend was, zo gespannen raakte ik natuurlijk vanaf het moment dat ik in de auto stapte!
Het spreekuur liep flink uit, na bijna een uur (!) konden we pas terecht. Ik werd gehoplen door de gyn die me ook heeft gecurreteerd. Gelukkig zag hij dat ik ook erg zenuwachtig was en zijn we gelijk begonnen met de echo. Hij waarschuwde me wel gelijk dat we nu erg weinig zouden kunnen zien, omdat ik nog erg vroeg ben en het vruchtje nog maar heel klein was...En dat duurde maar..... en ik zag niks!!! Dus ik vroeg hem of hij iets zag, en hij gaf aan dat hij niet zag wat hij moest zien. Ik schrok me dus een ongeluk. Wel zag hij een vruchtzakje, welke hij heeft opgemeten en hij gaf ook aan hoe groot het vruchtje volgens de lengte van de zwangerschap moet zijn. Maar hij bleef nog even doorzoeken en uiteindelijk zei hij, hier zie je de vruchtzak, hier zie je het vruchtje en als je heel goed kijkt kun je hier een hartje zien kloppen: en dat hebben we gezien!!! Volgens de meting was het nog maar 6 weken en 1 dag, maar daar kan een week speling tussen zitten zei de gyn. Ik ben volgens de telling vandaag 6 weken en 6 dagen (met een regelmatige cyclus). Ik heb de gyn gevraagd of hij tevreden was met wat hij heeft gezien en dat was hij. Hij zei, we hebben een aantal dingen geconstateerd: je bent zwanger; er is een vruchtzakje; er groeit een kindje en er klopt een hartje. Hij feliciteerde me heel voorzichtig, maar hield wel een slag(je) om de arm: hij wilde me graag 1,5 á 2 weken later weer zien, dan kon hij er meer over vertellen. Maar goed, hij was wel tevreden. En ik ben allang blij dat die bloedingen dus niet betekenden dat het vruchtje moest afkomen. Verder vroeg hij of ik zwangerschapsverschijnselen heb, maar hij ging er verder niet echt diep op in.
M.b.t. de bloedingen vertelde hij dat dat nooit goed is, daar zijn ze nooit blij mee. Maar het kan wel voorkomen, door innestelling of een bloedvat, en ik hoefde me er verder niet zo heel veel zorgen over te maken omdat het zo snel weer stopte. (alleen niet in bad gaan of in open water zwemmen als het gebeurt).
Nou meiden, ik probeer dan ook maar heel voorzichtig positief te worden! Ik heb over deze zwangerschap wel een ander gevoel dan de vorige keer, toen heb ik vanaf dag 1 een gereserveerd gevoel gehad. Nu moet het toch goed gaan! Vond het alleen heel eng dat ie zei dat ie niet zag wat ie moest zien en dat het zo ontzettend klein is. Maar 14 september mogen we weer (konden niet eerder terecht, is daar zo druk!) en als het dan goed is kan ik gewoon naar de verloskundige. Met de volgende echo krijgen we trouwens niet de gyn, want dan duurde het nog veel langer om een afspraak te maken. Zo weer bijgesproken..........
Liefs Solleke