Hoi,
voel me nog altijd even elendig, heb vorig weekend hevige buikpijn gekregen en bloed verlies.
Mijn man was niet thuis, alleen ik en onze 3 jaar oude zoon.
Was kompleet in paniek en kon op dat moment niemand berijken.
Ben uiteindelijk samen met mijn zus naar de dienst spoed gegaan, maar daar konden ze niets voor mij doen, ik moest rusten werd er mij verteld.
Mijn zoon was bij mijn schoon- ouders dus ik mee met mijn zus, de gyn zou nog wel bellen(maar deed dat niet)
Mijn man kon ik eerst niet berijken, die was op oud-leidingsweekend met de chiro(is maar 1x om de drie jaar) dus weer een tegenvaller.
Heb de eerste 2 dagen van mijn mk alleen moeten verwerken, wat niet meeviel.
Het ergste is dat we al 3 jaar proberen om zwanger te geraken, deze keer was het raak met een vruchtje uit de vriezer.
Kon het eerst niet goed geloven, maar na de derde bloedtest, begon ons geloof er in toe te nemen.
Het mocht dus niet zijn, iemand die dit niet mee heeft gemaakt, kan het verdriet maar moeilijk begrijpen.
Ze troosten je dan met de woorden, er zal wel iets mis mee geweest zijn.
Toen ik maandag belde naar de specialist in Leuven, mochten we direkt komen, en na een echo zag ik het, het vruchtje dat er donderdag nog was, was nu verdwenen.
Dat gevoel was onbeschrijfelijk.
Ben deze week nog niet gaan werken, mijn collega's waren van alles op de hoogte, ik kon er niks over kwijt.
Had nooit gedacht dat het mij zo diep zou raken.
Hopelijk gaat het volgende keer wel goed.
Groetjes
Draakje
voel me nog altijd even elendig, heb vorig weekend hevige buikpijn gekregen en bloed verlies.
Mijn man was niet thuis, alleen ik en onze 3 jaar oude zoon.
Was kompleet in paniek en kon op dat moment niemand berijken.
Ben uiteindelijk samen met mijn zus naar de dienst spoed gegaan, maar daar konden ze niets voor mij doen, ik moest rusten werd er mij verteld.
Mijn zoon was bij mijn schoon- ouders dus ik mee met mijn zus, de gyn zou nog wel bellen(maar deed dat niet)
Mijn man kon ik eerst niet berijken, die was op oud-leidingsweekend met de chiro(is maar 1x om de drie jaar) dus weer een tegenvaller.
Heb de eerste 2 dagen van mijn mk alleen moeten verwerken, wat niet meeviel.
Het ergste is dat we al 3 jaar proberen om zwanger te geraken, deze keer was het raak met een vruchtje uit de vriezer.
Kon het eerst niet goed geloven, maar na de derde bloedtest, begon ons geloof er in toe te nemen.
Het mocht dus niet zijn, iemand die dit niet mee heeft gemaakt, kan het verdriet maar moeilijk begrijpen.
Ze troosten je dan met de woorden, er zal wel iets mis mee geweest zijn.
Toen ik maandag belde naar de specialist in Leuven, mochten we direkt komen, en na een echo zag ik het, het vruchtje dat er donderdag nog was, was nu verdwenen.
Dat gevoel was onbeschrijfelijk.
Ben deze week nog niet gaan werken, mijn collega's waren van alles op de hoogte, ik kon er niks over kwijt.
Had nooit gedacht dat het mij zo diep zou raken.
Hopelijk gaat het volgende keer wel goed.
Groetjes
Draakje