vraagje aan Elke ivm kraamvrouwenkoorts

[Anoniem]

Hallo Elke,

Dank je voor de informatie. Vandaag was het een komen en gaan van bevallingen in het ziekenhuis en ik heb vandaag dan ook geen arts gesproken. Zelfs de ontslagpapieren kreeg ik zonder gesprekje en datzelfde geldt voor de orale antibiotica waarvoor ik niet eens een tijdstip wist wanneer in te nemen, want tot 16.00 uur liep ik nog met een infuus rond. Daar heb ik zelf het ziekenhuis maar weer voor gebeld.

Kortom ik heb mijn vragen niet kunnen stellen. Wellicht weet je man er iets meer van. Ik slik vanaf gisteren geen paracetamol meer (slikte er 8 per dag) en ik verga steeds meer van de buikpijn. Het is een zeurderige pijn door de hele buik en het zijn absoluut geen naweeen. Daarnaast ben ik doodsbang dat de koorts terugkomt. Als die weg is, blijft die dan weg, of kan de bacterie zich nog terugvechten.

MvG,
Leonie

 

[Anoniem]

hoi,

Je vragen zijn erg specifiek. Ik durf daar niet zo goed antwoord op te  geven. Ik vind het altijd maar weer schandalig dat als iemand zo ernstig ziek is geweest met zo weinig info naar huis gestuurd wordt. Mijn man is zoals ik vertelde arts en ik zelf ben dierenasrt en we proberen altijd zo duidelijk mogelijk te zijn naar  patienten. Maar dat houdt dus  in dat we  bijna nooit voor 19.00 uur s avonds klaar zijn met werken. Dat  is de keerzijde en waarschijnlijk niet vol te houden.
Maar om terug te komen op  je vraag: Ik denk niet dat het normaal is dat je zo;n buikpijn hebt, maar ik weet natuurlijk niet hoe je bevalling is verlopen en of je placenta vanzelf losgekomen is enz.
Heb je geen poli-controle deze week? anders zou ik als ik jou was de huisarts bellen. uitleggen dat je je onzeker en onwetend voelt en zeker je buik na laten voelen, desnoods komt de huisarts maar bij je thuis. Hij kan voelen of het je baarmoeder  is die pijnlijk is of iets anders.
Verder een paar keer per dag je temperatuur opnemen (rectaal, zo;n oording is vaak niet te vertrouwen)  en op een briefje schrijven en laten zien.
Wees zeker niet  terughoudend in zulke dingen want het is belangrijk genoeg,
groeten Elke

 

 

[Anoniem]

hallo,
Ik haal dit onderwerp weer even boven  op de lijst, want ik heb helemaal niks meer gehoord van Leonie. Weet iemadn hier iets van?? Ik ben best nieuwsgierig of alles in orde is.
groeten Elke

 

[Anoniem]

Hallo Elke,

Ik zag gisteren je berichtje staan, maar kon niet inloggen. Vandaag lukte het  zowaar wel. Het gaat gelukkig beter met me. De buikpijn is een stuk minder en ook met plassen zit ik niet meer tegen het plafond. De verloskundige kwam maandag nog op bezoek en volgens haar kwam de buikpijn met name door de mogelijkheid dat ik zoutkristallen moest uitplassen. Ik heb namelijk ook continu aan een zoutinfuus gezeten naast de antibiotica. Ik heb er vervolgens een en ander over gelezen en dat kwam aardig overeen met mijn klachten. Ondertussen ben ik bijna pijnvrij. Nu krijg ik echter andere klachten haha.

Ik hou heel veel lucht vast in mijn maag na de antibioticapillen en dat zorgt voor een moeizame ademhaling (had ik ook al met het infuus). Ik moet dus goed opletten met doorademen anders ga ik hyperventileren. Nog drie dagen en dan ben ik van die krengen af. Pepijn zit ondertussen ook onder de rode uitslag en dat stemt eveneens tot ontevredenheid. Ik zit er dus over te denken toch maar weer het ziekenhuis te bellen, want de uitslag van Pepijn zit me niet lekker ook al staat de mogelijkheid in de bijsluiter. Goed kan het nooit zijn voor hem.

Onze middelste zoon (Sander van twee) heeft met 8 maanden in hetzelfde ziekenhuis gelegen met een ernstige variant van het Rotavirus. Hij  is 48 uur in levensgevaar geweest en toen was ik een stuk agressiever, dan ik voor mezelf ben. Ik heb toen ik ernstig twijfelde aan de zorg en vooral de informatie die wij als ouders kregen gezegd dat ik gespecialiseerd was in letselschade en dat ging echt als een lopend vuurtje en serieus er stonden binnen een uur drie artsen aan zijn bed en we werden tot in detail op de hoogte gehouden.

Ik vind het echter heel erg van dat soort praktijken gebruik te moeten maken. Het zat niet ver van de waarheid, want mijn man en ik hebben beiden rechten gestudeerd, maar mijn man is advocaat in een overnamepraktijk en mijn specialisatie was op dat moment arbeidsrecht (ik zit nu in het selectieproces van de RAIO om OvJ of rechter-commissaris te worden).

Ik begrijp heel goed dat zaken voor de artsen en het verplegend personeel routine kunnen zijn, maar ze zijn dat nooit voor de patient, dat bedenk ik mezelf ook altijd als ik met een client spreek. Ik ben heel blij te lezen dat jij en je man er ook zo over denken en ik ben niet onredelijk, want  ik heb uiteraard begrip voor de hoge werkdruk.

Nogmaals heel erg bedankt voor de achtergrondinformatie, want ik was behoorlijk blanco. Mocht je ooit een juridische vraag hebben, schroom niet!

Groet,
Leonie

 

[Anoniem]

he! Bedankt voor je reactie. Mijn man zat net mee te lezen en die riep lachend: ''nou, die moet je te vriend houden!" Ik zit namelijk op dit moment in een akelig arbeidsconflict en ik voel me echt zo ontzettend oneerlijk behandeld. Maar daar zal ik je niet mee lastig vallen hoor! Je zit immers in je zwangerschapsverlof! En daarbij is het nu weekend en wil ik er zelf even niet meer aan denken.
Prettig weekend en veel verdere beterschap voor jou en je baby!

groeten Elke