vraagje... even helemaal iets anders

A

Anoniem

Guest
hallo allemaal,

ik heb een vraagje dat eigenlijk niets met zwanger worden te maken heeft, maar ik vind het fijn om het hier 'anoniem' te kunnen stellen:

mijn oma wordt woensdag begraven en ik twijfel of ik mijn dochtertje (3) zal meenemen.

Mijn oma was 92 en rustig gestorven dus ik verwacht geen groot drama op de begrafenis. Mijn dochter was dol op haar en heeft haar ook tot vorige week bezocht.

De begrafenis is in familiekring (maar die familie is wel erg groot) en het is op z'n Indonesisch dus met veel zingen etc. Ze zal wel het enige kleintje zijn behalve een baby van mijn nicht.

Mijn vader en man zeggen doen, de familie vindt het ook heel normaal. Alleen mijn moeder is mordicus tegen (sorry voor het woord). Zij denkt dat het angsten en nachtmerries zal opleveren en dat een kind niet op een begrafenis hoort.

Ik zit ertussenin. Aan de ene kant lijkt het me normaal dat ze erbij is. Anderzijds wil ik haar niet de stuipen op het lijf jagen.

Mijn oma woont ver weg, dus het is of mee, of de hele dag bij de oppas. Het is misschien een vreemde vraag maar ik was toch benieuwd hoe jullie erover denken?

Alvast bedankt!
 
Ik zou haar meenemen. Je zegt al dat ze dol op haar is, dus afscheid nemen hoort er ook bij.
Misschien brengt het meer verwarring bij haar als ze niet mee gaat en toch ineens niet meer naar oma kan.

En voor jou gecondoleerd. Neem de tijd om het te verwerken en overhaast niets!

Liefs Daisy
 
ik zou idd haar ook meenemen
gecondoleerd en heel veel sterkte met jullie verlies

lfs Lisette
 
gecondoleerd en heel veel sterkte in deze moelijke tijd.

ook ik zou haar zeker meenemen. ook zij moet de gelegenheid krijgen afscheid te nemen van haar oma..
ik denk dat jij zelf ook wel t beste kan aanvoelen of zij t aan kan. .en ook al zou t even teveel worden trek je jezelf even terug met je kindje..en tuurlijk zal t indruk maken maar echt t besef van wat er gebeurt heeft ze nu nog niet..t rare van alles is dat zij t mis zelf wel heel erg mooi zal vinden...zij voelt nu niet wat de dood zelf inhoud..

heel veel sterkte
liefs kimona
 
allereerst gecondollerd! hoe oud mensen ook zijn het is altijd een gemis.
ik denk dat ik ze ook mee zou nemen. wij hadden laatst ook een begravenis van een jonge vrouw, toen hebben we besloten om het niet te doen. maar voor je eigen bloedverwand zou ik het wel doen. ook met het oog op een volgende begravenins. mischien wordt die wel heel erg heftig. (bv jong iemand) nu kun je haar rustig uitleggen wat er gaat gebeuren ed.
lijkt mij in deze situatie beter dan in een heftig geval.
begrijp me niet verkkerd hoor. ook nu kan het heftig zijn. maar op zo'n leeftijd valt het te verwachten. hoe treurig soms ook!!
sterkte!!! ook met je beslissing!
kus famke
 
Wij hebben onze zoontjes van toen 5 en 3 niet meegenomen. Al die huilende mensen en t was ook een lange dienst in de kerk. Voor hun te lang en wij hadden geen zin dat ze dan zouden gaan muiten ofzo.
Zijn de week daarna naar t graf gegaan met allebei een ballon gevuld met helium en een tekening daaraan. Die hebben ze los gelaten en naar opa in de hemel gestuurd.
Op die manier hebben ze toch nog afscheid genomen.

Wat je ook kiest. Sterkte met dit verdriet (ondanks dat je oma oud was toch zielig en nooit leuk).
 
toen mijn schoonmoeder overleed waren de kinderen er gewoon bij waren toen 2 en 4 jaar oud heben ook nog afsheid genomen toen ze opgebaard lag hebben nergens geen last van ook geen nachtmerrie's of zo ik zou haar gewoon meenemen
 
Hoi meiden,

Bedankt voor jullie reacties! Een hele opluchting want het bevestigt eigenlijk wat ik zelf in gedachten had, namelijk: meenemen. De dood hoort tenslotte ook bij het leven, vind ik.
Gelukkig hebben we morgen een eerste herdenking waar ik alleen naartoe ga. Dan kan ik eens polsen hoe iedereen zich houdt.

Nogmaals bedankt en veel succes voor iedereen!
xxx
 
Terug
Bovenaan