Vraagje

Dag Meiden,
Kunnen jullie me helpen?

Na ruim een jaar proberen ben ik nu in verwachting. Heb voorafgaand aan deze zwangerschap ook op dit forum meegelezen en gezien/gemerkt dat je hier altijd je verhaal/ervaringen kwijt kan, en dat er altijd een luisterend oor is. De ervaring is dat dat al een hele steun is.

Nu ik in verwachting ben is er het volgende aan de hand. Naast mij is er nog een collega in verwachting, en we zijn beide op dezelfde dat uitgerekend! We wisten dat niet van elkaar tot ik de middag dat ik op het werk kwam, en het zou gaan vertellen ik hoorde dat zij ook in verwachting is. Je kunt wel nagaan dat dit een hoop rumoer bij ons op kantoor gaf.

Op zich allemaal hartstikke leuk natuurlijk! Maar nu het volgende, en daar gaat het eigenlijk ook om. Gedurende de middag werd het een van mijn collega's allemaal te veel. Ik had eerder al wel in de gaten dat zij ook aan kinderen toe is en zelf had ik ook het idee dat ze al in de MMM zit. Die bevestiging kreeg ik ook aan het begin van mijn zwangerschap, alleen niet van haar. Ik weet dus niet rechtstreeks van haar dat ze graag kinderen willen, of dat ze er al geruime tijd mee bezig zijn. Misschien dat jullie me kunnen helpen door te laten weten wat jullie in deze situatie als prettig zouden ervaren, dus van mijn kant. Daarbij wil ik natuurlijk niet het vertrouwen dat zij in anderen heeft gesteld (door te vertellen dat ze in de MMM zit) te schaden. Ik ken het gevoel dat je ontzettend baalt als er weer iemand je voorgaat, en nu zelfs 2 tegelijk.

Zou ik in dit geval iets voor haar kunnen doen?

Een lastige vraag, maar misschien kunnen jullie me een tip geven.

Alvast bedankt, en ik vind dat jullie het allemaal verdienen om ook in verwachting te raken. En onthoud dat dat ook gaat gebeuren, helaas loopt het alleen niet altijd zoals jij in gedachten hebt. Dit geldt ook voor mijn collega, ook haar gun ik het van harte en weet ook dat het voor haar ook weggelegd is.

Groetjes Isa
 
Hoi Isa,

Ik vind het errug lief van je dat je zo met anderen meeleeft.
Natuurlijk wil je voor zoiemand de pijn verzachten, maar je voelt je zo machteloos heh...

Misschien kun je proberen om een gesprek op gang te krijgen met haar, maar ik zou het initiatief toch bij haar laten liggen. Ik heb mijn kinderwens ook pas later met mensen besproken, je moet daar zelf aan toe zijn, het helpt wel als je vertrouwen hebt in iemand om je heen, maar die band kun je niet forceren. Geef haar de ruimte en praat met haar, dan zal ze zelf wel over de brug komen als ze er aan toe is.

Veel liefs, Lill
 
voelt het fijn om je in deze situatie onder controle te voelen?

Ik vind je een beetje doorslaan, alsof je medelijden hebt en dat is het laatste wat ze nodig heeft: voorzichtigheid.

Ik zou allergies zijn voor een collega als jij. Gewoon normaal doen.
 
Let maar niet op die ano hierboven, die kan waarschijnlijk zelf geen kinderen krijgen en probeert dat nu hier af te reageren (sorry misschien wat grof, maar wat die doet kan gewoon niet!)

Maar goed, Hoi Isa, lijkt wel of ik mijn verhaal hoor. Ik zit zelf al 2 jaar in de MMM en inderdaad 2 van mijn collega's zijn zwanger. De een al 7 maanden en van de ander hoorde ik afgelopen week dat ze 3 maanden is.
Nou daar zit je inderdaad dan met je kinderwens. Bij mij op kantoor weten ze ervan en ze hebben het eerst mij verteld voordat ze de rest informeerden. Erg lief. Ik begrijp van jou dat je het zelf niet officieel van haar hebt gehoord. De tip die ik je wil geven is... begin er dan ook niet over.
Ik heb meegemaakt dat een zwangere vriendin een "vermoeden had" en dan zo half gaat informeren hoe het nou zit, dat kan vervelend zijn. Doe alsof er niets aan de hand is, praat normaal over je zwangerschap, als zij eraan toe is zal ze het vast wel vertellen. Ik weet het, het is allemaal zo dubbel, want je wilt haar ook troosten. Eerlijk gezegd is dat niet jouw probleem.... jij hoort lekker zwanger te zijn en dat het voor haar moeilijk is is logisch, maar daar moet zij mee leren omgaan hoe moeilijk dat ook is.
Ik hoop dat je een beetje begrijpt wat ik bedoel en het niet allemaal heel bot neerzet, het is gewoon een moeilijkekwestie.
Ik hoop in ieder geval dat je iets aan mijn antwoord/mening hebt.
Groetjes Nic
 
Hoi Isa,ik ben het met Nic eens,let maar niet op Ano hierboven,ik vind het nl ontzettend lief dat je zo begaan bent met haar terwijl je zelf zwanger bent!
meestal zie je het andersom en daar stoor ik me ontzettend aan,dus als iemand zwanger is lijkt het alsof er ineens geen andere zaken meer belangrijk zijn of bestaan in de wereld.
Maar ik zou inderdaad er gewoon in een 1 op 1 gesprek over praten met haar(als ze daar open voor staat)en dan ook zeker aan haar vragen wat zij wel of niet aankan omtrent jouw zwangerschap(bv wel of niet veel over praten)Het is dan denk ik gewoon goed dat zoiemand in ieder geval al weet dat er rekening met haar wordt gehouiden en dat ze haar eventuele verdriet niet weg hoeft te stoppen.

Ik vind het nogmaals erg knap van je dat je zo meeleeft,heel veel succes met je zwangerschap en geniet ervan!
Liefs
Snoop
 
Meiden, bedankt voor jullie reactie. Ik zal dit inderdaad aan haar over moeten laten, en wanneer ze er klaar voor is zal ik dat wel merken. Als ze er niet met mij over wil praten is dat natuurlijk ook goed, maar kan niet anders dan afwachten. Bedankt voor jullie lieve reacties.
Groetjes Isa
 
Terug
Bovenaan