vreselijk: het oktober 2005 forum

Af en toe kijk ik op mijn oude forum, even spieken op het oktoberforum even lezen wie een dochter en wie een zoon heeft gekregen.

Het oktoberforum heeft geen geluk gehad, naast enkele miskramen en mijn vroeggeboorte met 18 weken, is Niem een dochtertje verloren met 26 weken, omdat ze zwanger was van een tweeling moest ze nog aardig wat weken door en is ze uiteindelijk bevallen van een gezonde dochter. En nu las ik net het verhaal van Laura, bevallen van haar dochtertje dat twee dagen voor de bevalling is overleden. Een paar dagen voor de uitgerekende datum. Ik heb het koud, de tranen kan ik niet eens meer inhouden, en bedenk dan wat een "geluk" ik heb gehad dat ik niet mijn zwangerschap heb voldragen, om dan alsnog afstand te moeten doen van mijn kindje.

Een miskraam is altijd vreselijk, maar dit is niet met woorden te omschrijven.

Sorry ik moest het even kwijt, het heeft me erg geraakt.

Miep
 
wat een beroerde berichten allemaal. een mens hoeft geeneens last van hormonen te hebben om het hier te kwaad bij te krijgen. Zoveel verdriet daar zijn geen woorden voor
 
Ik zal er wel overheen kijken, maar ik kan haar en haar meisje niet eens op de lijst terugvinden. Maar ja ik heb niks op het oktoberforum te zoeken, maar het lijkt mij dat ze toch gewoon op de lijst hoort
 
Ze staat er wel op hoor. Ze heet Laura, ze staat bij de uitgerekende datum 13 oktober. Haar meisje heet Rochelle.

Niem staat onder september.

Ik ben er nog behoorlijk van onder de indruk.
 
je hebt gelijk, ik heb in de schrik niet goed gekeken. Vreselijk is het, eerst gisteren dat verhaal op ons KDV en nu lees je dit weer. Zo oneerlijk voor die mensen
 
Hoi Miep,

vaak lijkt het zo vanzelfsprekend om een gezonde zwangerschap te hebben en een gezond kindje te baren.. maar o zo vaak loopt het net een beetje anders en heb je in plaats van het allergrootste geluk, een intens diep verdriet..

Het zijn verhalen die altijd in de verte gebeuren en nooit jou zullen treffen.. tot ineens de dag dat ook jij merkt dat het niet altijd over rozen gaat..

Ik zou willen dat niemand ook zo'n verdriet zou hoeven dragen, maar helaas heeft de natuur het nog altijd in eigen hand en moeten mensen leren leven met een groot gemis. Voor jou moeten dergelijke berichten ook vast veel emoties losmaken.

Gelukkig gaat het met jou en MiniMiep hartstikke prima! Laten we dat zo houden!!

Groetjes, Harma

 
Terug
Bovenaan