vriend begrijpt me niet

<p>hoi! <br /><br />ik zal proberen het kort te houden. </p><p>m'n vriend en ik zijn nog niet zo lang samen en vrij jong. door omstandigheden lukte het pas om ongeveer een maand voor de uitgerekende datum te gaan samenwonen. </p><p>inmiddels is ons kindje een week oud maar lijkt onze relatie redelijk naar de klote...</p><p>hij begrijpt absoluut niks van alle dingen waar ik last van heb.. emoties, lichamelijke ongemakken, extreme vermoeidheid, kraamtranen. ik voel me zo ontzettend onbegrepen. hij irriteert zich er aan dat ik elke dag een van m'n ouders of zusje laat langs komen. (ook al is hij op die momenten vaak zelf niet thuis.)<br />hij vindt het vreselijk dat ik de hele dag maar 'niks' doe. (los van het feit dat ik zo'n 9 uur per dag bezig ben met voeden, kolven, aanleggen, weer voeden etc.)</p><p> </p><p>heeft iemand tips of hetzelfde meegemaakt? </p><p>ik durf/wil m'n directe omgeving het niet te vertellen omdat ik niet wil dat ze zich zorgen gaan maken...</p><p> </p><p>liefs </p><p> </p><p> </p>
 
Hoi,
allereerst gefeliciteerd! 
Wat rot dat je je zo onbegrepen voelt.mannen beleven dit alles totaal anders is mijn ervaring, en door die rot hormonen lijkt voor jou alles 6x zo dramatisch. Had ik ook, we gingen ook bijna uit elkaar binnen de eerste 3 maanden. Ik was zo vreselijk emotioneel en boos dat men niet begreep waarom ik het zo moeilijk vond.
anyway, het is heel belangrijk dat je hem probeert te bereiken, dat hij naar je luistert en dat hij je de ruimte geeft. 
Vertel dat je voorlopig even niet jezelf bent, maar dat dat vanzelf weer goed komt. Leg uit waarom jij je zus etc uitnodigt. Je hebt hun hulp keihard nodig. Vraag of hij een dag goed kijkt wat jij allemaal doet om voor de baby te zorgen. Mannen hebben echt geen idee.... het is megaveel werk. En zeg vooral dat jullie het aan je kleintje verplicht zijn om te proberen om samen een goede relatie te houden. In het begin is dat erg moeilijk, het eist zijn tol.
wat mij erg hielp om weer mezelf te worden en mijn vriend te bereiken: denk goed terug aan wie je was toen hij verliefd op je werd. Wat vond hij zo geweldig aan je? Vertrouw op jezelf dat je die vrouw nog steeds bent en vertel hem dat ook, dat jij keihard werkt om weer die toffe meid te worden.
pleeeease praat met elkaar. En stel voor om regelmatig een avondje samen weg te gaan als je oppas kunt regelen.
heel veel sterkte en succes. Komt echt goed!
 
Gefeliciteerd! 
Wat vervelend dat je vriend je niet begrijpt. 
Als hij jeniet serieus neemt kan je hem vragen wat te lezen over de kraamweek? En als je kraamzorg er nog is zou ik vragen of zij het anders aan je vriend uit kan leggen. Deze tijd staat in het teken van jouw herstel! Soms helpt het als ze het van een ander horen.. 
Ik ben 7 weken geleden bevallen en ik vond het enorm zwaar die eerste weken. gelukkig was mijn vriend wel behulpzaam, maar voelde zich ook wel eens buiten spel gezet. Het draait ineens allemaal om moeder en kind, niemand die vroeg hoe het met hem ging, terwijl zijn leven ook in 1 dag was veranderd. Het is voor je vriend natuurlijk ook enorm wennen. misschien komt daar de onvrede vandaan...?
Een kind krijgen is topsport en je hebt officieel 6 weken nodig voor je herstel. Ik begrijp uit je verhaal dat je borstvoeding geeft. Dat kost ook een hoop energie. Dat je ‘niks’ doet, behalve voeden en rusten is volkomen normaal. Daar is deze tijd ook voor bedoeld en dat is al zwaar genoeg. Hoog tijd dat je vriend zich dat gaat realiseren. 
 
Van harte gefeliciteerd met jullie baby’tje.
Wat rot zeg dat het zo moet gaan voor je het is allemaal niet niks en zeker die eerste weken niet.
Ik heb een dochtertje van bijna 13 weken en soms nog vind ik het moeilijk het leventje veranderd zo erg van alle vrijheid naar opeens een aan huis vast zit leventje maar geloof mij ook dat word steeds makkelijker.
Ik zou hem misschien ook het 1 en ander laten lezen waardoor hij je misschien iets meer zal gaan begrijpen.
Je hebt hem juist hard nodig in deze periode en het is ook meer dan normaal dat je hulp van je moeder en zus krijgt. Probeer hem ook goed uit te leggen hoe je je voelt en dat ook veel met die stomme rot hormonen te maken heeft die jezelf dus niet in de hand hebt en soms de overhand nemen!!
Mag ik vragen hoe oud jullie zijn?
Is je kraamhulp er nog of de verloskundige die op huisbezoek komt
?
 
bedankt voor jullie lieve reacties dames. kraamhulp is gister voor het laatst geweest, maar ik ben van plan de verloskundige te vragen of zij m'n vriend wil bellen. 
gewoon hem even vragen hoe hij het vindt dat nu alles om mij en de baby draait oid. 
ik ben 23 en hij 25. 
hij houdt niet van lezen en vindt forums/ info pagina dingen maar onzin. 
z'n ouders vragen om hem dit duidelijk te maken gaat denk ik niet werken..
 
Ja is je afsluit gesprek met de verloskundige al geweest?
Anders vraag je of ze daarin het er even over wilt hebben.
Tja en jullie zijn wel jong maar ook niet enorm jong dus het moet goed komen!
Doe je de nachten allemaal zelf ?
 
ik voed s'nachts, ja. m'n vriend doet wel de meeste nachtelijke luiers. zodat ik ff 10 minuten kan plassen, wat drinken, etc. 


nee, we zijn gelukkig geen 18 meer, haha!
 
Terug
Bovenaan