Hoi!
Ik weet sinds twee weken dat ik zwanger ben en ik ben nu precies 6 weken. Mijn buik zwelt al zo erg op door de hormonen dat mijn "oude" broeken nu al zeer doen.
Daarom wilde ik een nieuwe zwangerschapsbroek gaan halen omdat ik ook op vakantie was en geen andere broeken bij mij had.
Ik zei dit tegen mijn vriend en hij werd hier boos om. Omdat hij het te vroeg vond en omdat hij bang is dat we niet rondkomen want de broeken zijn nogal prijzig. Terwijl meneer vrolijk door rookt etc. en hij is ook nog van plan om 19 augustus een festival te pakken.
Uiteindelijk toch de broek gekocht. Was echt nodig!
Vandaag als vakantieafsluiter in de stad mocht ik ook geen zwangerschaps t-shirtjes halen van €10,-.
Terwijl dit ook alles van mijn eigen rekening komt.
Hij maakte dit kenbaar midden in de winkel en stond daar met een lang gezicht toen ik vroeg aan een medewerker of ze positiekleding hadden. Toen ik dat zag wilde ik naar huis. Had helemaal geen zin meer in de dag die we voor ons tweeen hadden gepland.
Ik vind dit zo enorm ego van hem en ben verschrikkelijk uit mn slof geschoten en lig nu huilend in bed.
Ligt dit aan mn hormonen dat ik zo reageer?
Liefs S.
Ik weet sinds twee weken dat ik zwanger ben en ik ben nu precies 6 weken. Mijn buik zwelt al zo erg op door de hormonen dat mijn "oude" broeken nu al zeer doen.
Daarom wilde ik een nieuwe zwangerschapsbroek gaan halen omdat ik ook op vakantie was en geen andere broeken bij mij had.
Ik zei dit tegen mijn vriend en hij werd hier boos om. Omdat hij het te vroeg vond en omdat hij bang is dat we niet rondkomen want de broeken zijn nogal prijzig. Terwijl meneer vrolijk door rookt etc. en hij is ook nog van plan om 19 augustus een festival te pakken.
Uiteindelijk toch de broek gekocht. Was echt nodig!
Vandaag als vakantieafsluiter in de stad mocht ik ook geen zwangerschaps t-shirtjes halen van €10,-.
Terwijl dit ook alles van mijn eigen rekening komt.
Hij maakte dit kenbaar midden in de winkel en stond daar met een lang gezicht toen ik vroeg aan een medewerker of ze positiekleding hadden. Toen ik dat zag wilde ik naar huis. Had helemaal geen zin meer in de dag die we voor ons tweeen hadden gepland.
Ik vind dit zo enorm ego van hem en ben verschrikkelijk uit mn slof geschoten en lig nu huilend in bed.
Ligt dit aan mn hormonen dat ik zo reageer?
Liefs S.