Hoi allemaal,
Ook ik word mama van mijn eerste kind en ben daar super blij om. Ik ben inmiddels 16 weken zwanger. Het was niet gepland maar het is zeer zeker gewenst door mij en mijn vriend.
Ik wil iets kwijt over een situatie met een vriendin rondom mijn zwangerschap. Het is een goede vriendin die ik al enige jaren ken. Toen ik achter mijn zwangerschap kwam, had ik het haar verteld, ook mijn ouders, zus en vriend (niet in die volgorde) maar ik had toen twijfels omdat ik nog bezig ben met mijn opleiding, mijn vriend en ik wonen niet samen, etc. uiteindelijk had ik al deze stomme twijfels weggewerkt, en heb ik het met mijn vriend, moeder en zus gehad dat ik het wilde houden. Mijn vriendin die wist het toen niet, en ze sprak een keer mijn zusje en kwam er achter, waarachter zij erg boos werd en zelfs moest nog nadenken of we nog vriendinnen konden blijven. Dat vond ik heel erg overdreven, ik gaf haar de tijd. Uiteindelijk ben ik met haar gaan praten en kwam het goed.
Nou vertelde ik laatst ook dat mijn vriend en ik gaan samen wonen en daar stond ze versteld van. En dit vond ik raar. Want t lijkt mij een logische stap als je een vriend heb en je besluit samen een gezin te stichten. Daarnaast zei ze hierbij dat ze nu niet meer vaak bij mij op bezoek zou kunnen komen. En laatst vertelde ik dat ik binnenkort een 20 weken echo heb, en ik legde haar ook uit waar dit voor was. Waarnaar zij zei, dat ik haar nooit uitnodigt voor een echo en zij vond dat zij erbij moest zijn. Ik vertelde haar dat dit iets was wat ik graag met mijn vriend deelt. Maar zij vind dat zij bij een eerst volgende bezoek aanwezig moet zijn.
Ik wil niemand kwetsen en ik waardeer enorm dat zij zo betrokken wilt zijn. Alleen krijg ik zo nu en dan negatieve vibes en heb ook vaak het gevoel, dat ik haar boven mijn vriend en zelf familie (moeder en zusje) moet zetten. Ik deel graag dingen met haar, maar ik vind dit echt iets wat ik samen met mijn vriend moet delen.
Maar soms denk ik dat ik mij aanstel, en dus zit ik er erg mee. Of misschien hoort dit gewoon zo en betrek ik haar er niet genoeg bij. Het is wel zo dat zij nooit een vriend heeft gehad, en soms denk ik dat ze bepaalde dingen niet begrijpt. Ik weet het niet.
Lange teksts, maar wilde dit graag kwijt. Ik wil niet een keertje bij haar ontploffen of met bekenden hier teveel over praten. Straks krijgt ze het gevoel dat ik over haar roddel of iets dergelijks.
Ook ik word mama van mijn eerste kind en ben daar super blij om. Ik ben inmiddels 16 weken zwanger. Het was niet gepland maar het is zeer zeker gewenst door mij en mijn vriend.
Ik wil iets kwijt over een situatie met een vriendin rondom mijn zwangerschap. Het is een goede vriendin die ik al enige jaren ken. Toen ik achter mijn zwangerschap kwam, had ik het haar verteld, ook mijn ouders, zus en vriend (niet in die volgorde) maar ik had toen twijfels omdat ik nog bezig ben met mijn opleiding, mijn vriend en ik wonen niet samen, etc. uiteindelijk had ik al deze stomme twijfels weggewerkt, en heb ik het met mijn vriend, moeder en zus gehad dat ik het wilde houden. Mijn vriendin die wist het toen niet, en ze sprak een keer mijn zusje en kwam er achter, waarachter zij erg boos werd en zelfs moest nog nadenken of we nog vriendinnen konden blijven. Dat vond ik heel erg overdreven, ik gaf haar de tijd. Uiteindelijk ben ik met haar gaan praten en kwam het goed.
Nou vertelde ik laatst ook dat mijn vriend en ik gaan samen wonen en daar stond ze versteld van. En dit vond ik raar. Want t lijkt mij een logische stap als je een vriend heb en je besluit samen een gezin te stichten. Daarnaast zei ze hierbij dat ze nu niet meer vaak bij mij op bezoek zou kunnen komen. En laatst vertelde ik dat ik binnenkort een 20 weken echo heb, en ik legde haar ook uit waar dit voor was. Waarnaar zij zei, dat ik haar nooit uitnodigt voor een echo en zij vond dat zij erbij moest zijn. Ik vertelde haar dat dit iets was wat ik graag met mijn vriend deelt. Maar zij vind dat zij bij een eerst volgende bezoek aanwezig moet zijn.
Ik wil niemand kwetsen en ik waardeer enorm dat zij zo betrokken wilt zijn. Alleen krijg ik zo nu en dan negatieve vibes en heb ook vaak het gevoel, dat ik haar boven mijn vriend en zelf familie (moeder en zusje) moet zetten. Ik deel graag dingen met haar, maar ik vind dit echt iets wat ik samen met mijn vriend moet delen.
Maar soms denk ik dat ik mij aanstel, en dus zit ik er erg mee. Of misschien hoort dit gewoon zo en betrek ik haar er niet genoeg bij. Het is wel zo dat zij nooit een vriend heeft gehad, en soms denk ik dat ze bepaalde dingen niet begrijpt. Ik weet het niet.
Lange teksts, maar wilde dit graag kwijt. Ik wil niet een keertje bij haar ontploffen of met bekenden hier teveel over praten. Straks krijgt ze het gevoel dat ik over haar roddel of iets dergelijks.
