vriendin wil dat ik vroeg naar bed ga: wat is redelijk/eerlijk?

<p>Hallo,</p><p> </p><p>Mijn vriendin gaat met onze kleine (4 maanden) meestal rond 20:30 naar onze slaapkamer (waar ook zijn bedje staat) en komt daarna niet meer beneden. Dit is iets dat zij ook van mij verwacht, wat er in de praktijk op neerkomt dat ik meestal rond 21:00 slaap.</p><p>Ik ben meestal rond 18:15 terug van werk (ik werk 3.5 dagen, mijn vriendin is met verlengd verlof) en help dan tot die tijd (ca. 20:30 dus) mee met luiers, flesjes, voeden of koken. </p><p>Daarna zou ik graag nog wat us-time (vriendin en ik) of me-time op de bank hebben om te ontspannen. Maar als ik deze behoeftt uit wordt mijn vriendin vaak kwaad en krijg ik te horen dat ik mijn aandeel niet doe.</p><p>Hoe doen jullie dit? Houdt de dag voor alle verse ouders op als de baby gaat slapen?</p><p>Wat is hier redelijk/eerlijk?</p><p> </p><p>gast</p>
 
Voor ons begint de avond als de kleine op bed ligt. Ik snap dat je daar behoefte aan hebt. Heb je het al eens geprobeerd met een positieve insteek te zeggen? Dat je het zo fijn vindt om even samen bij te kletsen en dat je het gezellig wil maken, bijvoorbeeld. Doet je vriendin alle nachtvoedingen? Het zou kunnen dat ze daar erg moe van is en dat ze de rust echt nodig heeft.
 
Hoi hoi
moet eerlijk zeggen dat ik iedere avond wel beetje onredelijk vind. Waarom moet jij ook slapen alsof je tijdens het slapen merkt van elkaar dat je er bent. Ik begrijp heel goed dat je igg me time wilt. Bespreek het gewoon en geef aan dat je dat nodig hebt misschien kunnen jullie af en toe om en om met de baby naar bed gaan. En ook eens een dag samen nog beneden blijven. Ik ging op dat tijdstip weer terug naar beneden of ik moest erg moe zijn. 
Sterkte ermee! 
 
Elke avond om 21:00 samen naar bed gaan lijkt mij erg overdreven. Vooral omdat jij pas om 18:15 uur thuis bent en dan nog moet eten. Het lijkt me logisch dat je dan nog even wilt relaxen/ontspannen.
 Onze zoon is bijna 6 weken en vind het soms ook fijn om rond 21:00 uur naar bed te gaan maar blijf soms ook op tot na de laatste voeding om 23:00 uur. 
Als jullie elkaar een beetje tegemoet komen lijkt me dat een mooie oplossing in plaats van afspraken er over maken. Jij zo nu en dan met vriendin mee naar boven om 20:30 uur en soms samen wat later naar bed of gewoon elk op eigen tijdstip.
Moet wel zeggen ik het nodig vind  regelmatig samen op het zelfde tijdstip naar bed te gaan (ook al merk je dat niet als je slaapt). Maar lekker even in elkaars armen liggen, even kletsen en relaxen. Misschien mist je vriendin dat? Je kan eventueel naar beneden gaan als ze slaapt. Doet mijn partner ook wel eens als hij nog niet toe is aan slapen.
 
Ik ken natuurlijk jullie exacte situatie niet, maar ik heb het er destijds met mijn man wel over gehad vanaf wanneer onze zoon op zijn eigen kamer ging slapen. Toen hij circa 4 maanden was, kwam hij of 1 keer per nacht of niet. Dit was voor ons het punt, dat hij op zijn eigen kamer ging slapen en wij dus ook onze "us-time" weer terug hadden. Ik heb van mijn man nooit verlangd dat hij tegelijkertijd met mij naar bed zou gaan, maar wel dat hij er 's ochtends ook uit komt om te helpen met de kleine. Mijn man heeft nou eenmaal duidelijk minder slaap nodig dan ik (was ook zo voor onze zoon in aantocht was).
Ik ben nu zwanger van de 2e en ga ook veel eerder naar bed dan mijn man. Zodra onze zoon in bed ligt (ca 19.30) dan hebben wij eerst onze "us-time" en daarna duik ik het bed in en heeft mijn man nog wat tijd voor zich zelf. Voor ons is dat zo een prima oplossing, maar ook wij hebben hier wel even over gepraat hoor. Je moet samen een oplossing vinden die voor jullie allebei past (met de nadruk op "allebei"!). Al eens gevraagd waarom je vriendin exact wil dat jij ook al zo vroeg naar bed gaat?
Succes in ieder geval!
 
Wat een verwachtingen! Belangrijk is natuurlijk wel dat je niet van elkaar vervreemd raakt.  Dit is ook maar een periode.  Als de nacht eraf is en je kleine dit slaapt krijg je wel meer rust.  Misschien zit er een reden achter dat ze dit verlangt van je. Ik zou wel goed blijven praten met elkaar dat win je veel onduidelijkheden mee. En vul het vooral niet voor elkaar in!  Ik had er moeite mee op een gegeven moment om die nachtvoedingen alleen te moeten doen.  Mijn vriend moest vroeg op en ik had verlof dus vond het eerlijk om hem dan te laten slapen. Ik ging er langzaam kapot aan.  Ik heb gevraagd of hij onze dochter een schone luier wilde doen en haar aan mij geven dan deed ik haar de borst en legde ik haar weer terug. Eerst vond hij het maar belachelijk want dan zijn we allebei wakker en die gedachtengang begreep ik wel maar ik kon mezelf er bijna niet meer toe zetten onze dochter op te halen want alles bij elkaar was ik zo een uur bezig. En dat als je steeds in je diepe slaap zit... vervolgens kwam hij er achter dat het een zwaardere opgave was voor mij dan hij had gedacht en het nu wel begreep.  In die tijd hebben we het zo gedaan en ik knapte ook weer op.  Je moet elkaar goed steunen.  Maar ieder heeft ook zijn  ontspanning nodig. Als je elkaar dat gunt ben je allebei beter te pas.  Praten en ieder zijn ontspanning hebben is superbelangrijk vind ik.  
 
Ik snap wel dat je werkt en laat thuis bent.. wie maakt bijv het avondeten en wie ruimt dat op? Als je van 18.15 tot een uur of 20.30 uur je met jullie baby bezig houdt, en je vriendin doet de kleine naar bed, dan vind ik wel dat je vriendin het zwaar heeft want het komt er dus op neer dat ze maar zo’n 2 uur iets anders kan doen. Waarschijnlijk doet zij ook de nachtvoedingen, voor zover jullie baby ‘s nachts nog komt. 
Waarom doe jij niet het avondritueel/doe jij de kleine niet naar bed? 
Ik vond het altijd een verademing als mijn man thuiskwam en de kleine in bad deed en daarna naar bed, ik nam dan even afstand om bijv op te ruimen beneden of even te chillen, mezelf te verzorgen want daar kwam ik overdag echt niet aan toe.. ik gaf ook bv en kolfde daarnaast, mijn man ging er vaak ‘s nachts uit zichzelf uit voor de voedingen terwijl hij de volgende ochtend om 6 uur eruit moest.. 
Ik weet natuurlijk niet hoe bij jullie de taken exact verdeeld zijn, maar zoals ik het lees heeft je vriendin niet veel aan je. Besef je wel dat als zij instort, jij straks echt met een groot probleem zit? Ook sneu voor jullie baby.. Als je vriendin happy is, dan zal ze positieve energie uitstralen naar jou en jullie baby, onderschat dit niet. 
Als je wil weten hoe zwaar het is, stuur haar dan een keer van ‘s ochtends tot een uur of 18 weg om iets voor d’r zelf te doen en probeer het eens een hele dag met jullie baby :) 
 
Terug
Bovenaan