Hallo allemaal,
Mijn dochter van nu bijna 3 jaar is een erg verlegen meisje. Dat is o.a. ook de reden waarom ze sinds 1 jaar naar de creche toegaat. Het gaat nu al iets beter, maar in grote groepen of bij aandacht van een onbekende (of juist een bekende) wordt ze verlegen en gaat ze soms zelfs gillen. Thuis en soms wanneer ik het helemaal niet verwacht bij vreemden komt ze helemaal los en is ze supervrolijk en praat ze honderduit. Volgens de creche is ze 1 op 1 helemaal zichzelf, supervrolijk en praat ze volle zinnen, in de groep staat ze vaak aan de kant of speelt ze alleen. Ik heb het hier erg moeilijk mee gehad maar accepteer steeds meer dat dit mijn dochter is. Soms denk ik weleens dat ze de mensen waar ik gewoon normaal en beleefd mee omga maar eigenlijk niet zo mag eruit pikt.......dat zijn nl. meestal de mensen waar ze niks van wil hebben.
Nu de vraag, thuis speelt ze veel met "vriendinnetjes". Bij deze meiden voelt ze zich helemaal thuis, 1 is 5, de ander is 7 en nog 1 is 8 jaar oud. De leeftijden verschillen nogal met die van haar en soms vraag ik me wel eens af of dat wel goed is. Ze zegt nu soms woorden, en doet uitspraken die niet bij haar leeftijd horen. Maar ik ben allang blij dat ze zichzelf zo kan laten gaan. Mijn grootste zorg is dat er de laatste tijd nog een meisje uit de straat meekomt. Deze is erg jaloers en niemand mag aan haar "peuter" komen. Ofterwijl alleen zij mag met mijn dochter spelen en niemand van de andere kinderen. Dit meisje kan erg agressieve taal uitspreken, wat in mijn inziens veel uit haar eigen omgeving komt, en het gevolg is dat ik hier 4 meiden heb welke ruzie hebben en dat er telkens 1 huilend wegrent met mijn dochter kijkend aan de zijkant. Het liefste zeg ik dat dat meisje niet meer mag komen, maar vind dat ook weer zielig. Vooral omdat ik het idee heb dat ze in haar eigen omgeving niet helemaal begrepen wordt, haar moeder is overleden en sinds haar vader een nieuwe vrouw heeft is thuis alles anders. Maar is ze er niet bij dan kunnen die meiden met z'n allen de hele dag zo leuk spelen............ik vind het erg moeilijk wat ik ermee aan moet. Persoonlijk vind ik dat kinderen ruzietjes onderling moeten oplossen, maar ik erger me er zo aan........met haar ouders praten lijkt mij niet zo'n goed idee want ik denk niet dat ze daar open voor staan........met haar praten helpt ook niet want dat heb ik geprobeerd en dat begrijpt ze niet waarna ze vervolgens dreigt nooit meer te komen maar ondertussen blijft ze wel staan en wil niet weg......HELLUP!!!!!
Nou alvast bedankt voor eventuele reacties!!!!!!
Mijn dochter van nu bijna 3 jaar is een erg verlegen meisje. Dat is o.a. ook de reden waarom ze sinds 1 jaar naar de creche toegaat. Het gaat nu al iets beter, maar in grote groepen of bij aandacht van een onbekende (of juist een bekende) wordt ze verlegen en gaat ze soms zelfs gillen. Thuis en soms wanneer ik het helemaal niet verwacht bij vreemden komt ze helemaal los en is ze supervrolijk en praat ze honderduit. Volgens de creche is ze 1 op 1 helemaal zichzelf, supervrolijk en praat ze volle zinnen, in de groep staat ze vaak aan de kant of speelt ze alleen. Ik heb het hier erg moeilijk mee gehad maar accepteer steeds meer dat dit mijn dochter is. Soms denk ik weleens dat ze de mensen waar ik gewoon normaal en beleefd mee omga maar eigenlijk niet zo mag eruit pikt.......dat zijn nl. meestal de mensen waar ze niks van wil hebben.
Nu de vraag, thuis speelt ze veel met "vriendinnetjes". Bij deze meiden voelt ze zich helemaal thuis, 1 is 5, de ander is 7 en nog 1 is 8 jaar oud. De leeftijden verschillen nogal met die van haar en soms vraag ik me wel eens af of dat wel goed is. Ze zegt nu soms woorden, en doet uitspraken die niet bij haar leeftijd horen. Maar ik ben allang blij dat ze zichzelf zo kan laten gaan. Mijn grootste zorg is dat er de laatste tijd nog een meisje uit de straat meekomt. Deze is erg jaloers en niemand mag aan haar "peuter" komen. Ofterwijl alleen zij mag met mijn dochter spelen en niemand van de andere kinderen. Dit meisje kan erg agressieve taal uitspreken, wat in mijn inziens veel uit haar eigen omgeving komt, en het gevolg is dat ik hier 4 meiden heb welke ruzie hebben en dat er telkens 1 huilend wegrent met mijn dochter kijkend aan de zijkant. Het liefste zeg ik dat dat meisje niet meer mag komen, maar vind dat ook weer zielig. Vooral omdat ik het idee heb dat ze in haar eigen omgeving niet helemaal begrepen wordt, haar moeder is overleden en sinds haar vader een nieuwe vrouw heeft is thuis alles anders. Maar is ze er niet bij dan kunnen die meiden met z'n allen de hele dag zo leuk spelen............ik vind het erg moeilijk wat ik ermee aan moet. Persoonlijk vind ik dat kinderen ruzietjes onderling moeten oplossen, maar ik erger me er zo aan........met haar ouders praten lijkt mij niet zo'n goed idee want ik denk niet dat ze daar open voor staan........met haar praten helpt ook niet want dat heb ik geprobeerd en dat begrijpt ze niet waarna ze vervolgens dreigt nooit meer te komen maar ondertussen blijft ze wel staan en wil niet weg......HELLUP!!!!!
Nou alvast bedankt voor eventuele reacties!!!!!!