Hoi Meiden
Mijn oudste zoon van 9 heeft al sinds de kleutertijd een vast vriendje. Altijd samen, altijd leuk.
Langzamerhand is nog een jongetje uit de klas daarbij gekomen die ook geregeld met een van de jongens speelt. Ze spelen dan om de beurt, want met zijn drieen gaat het niet.
De ouders van die jongen zijn bevriend met de ouders van Sam zijn vriendje. Dus ze zien elkaar prive ook meer en ook bij de voetbal.
Nu opeens sinds een paar weken spelen ze niet meer met Sam. Waarom? geen idee...
Maar ik heb nu een huilend kind thuis en ook zijn schoolresultaten lopen terug verteld juf.
Heb een gesprek met juf gehad en die heeft gepraat met de drie jongens vandaag.
Ze hadden eigenlijk niet echt iets te zeggen.
ik vind dit zo moeilijk.
Hij moet dit aan de ene kant zelf leren oplossen...maar hij is zo verdrietig.
Ik kan die jongens ook niet dwingen om te spelen, maar na 5 jaar vaste vriendjes is dit wel heel hard.
Normaal belde hij zelfs naar Sam vanaf de vakantie omdat ze elkaar missen
Moeder heb ik er vorige week al over gesproken en die vond het vervelend en zou het bespreken met haar zoon, dat het niet echt aardig is. Maar tot nog toe..geen resultaat.
Hebben jullie nog tips?
Ik wil er ook niet bovenop zitten, maar om niks te doen voelt ook niet helemaal goed.
Pascal
Mijn oudste zoon van 9 heeft al sinds de kleutertijd een vast vriendje. Altijd samen, altijd leuk.
Langzamerhand is nog een jongetje uit de klas daarbij gekomen die ook geregeld met een van de jongens speelt. Ze spelen dan om de beurt, want met zijn drieen gaat het niet.
De ouders van die jongen zijn bevriend met de ouders van Sam zijn vriendje. Dus ze zien elkaar prive ook meer en ook bij de voetbal.
Nu opeens sinds een paar weken spelen ze niet meer met Sam. Waarom? geen idee...
Maar ik heb nu een huilend kind thuis en ook zijn schoolresultaten lopen terug verteld juf.
Heb een gesprek met juf gehad en die heeft gepraat met de drie jongens vandaag.
Ze hadden eigenlijk niet echt iets te zeggen.
ik vind dit zo moeilijk.
Hij moet dit aan de ene kant zelf leren oplossen...maar hij is zo verdrietig.
Ik kan die jongens ook niet dwingen om te spelen, maar na 5 jaar vaste vriendjes is dit wel heel hard.
Normaal belde hij zelfs naar Sam vanaf de vakantie omdat ze elkaar missen
Moeder heb ik er vorige week al over gesproken en die vond het vervelend en zou het bespreken met haar zoon, dat het niet echt aardig is. Maar tot nog toe..geen resultaat.
Hebben jullie nog tips?
Ik wil er ook niet bovenop zitten, maar om niks te doen voelt ook niet helemaal goed.
Pascal