Vrije tijd

[Oktobermama]

Mijn dochter word in oktober 2 jaar. Wij hebben een kinderloos stel, hele goede vrienden, die we voor de komst van dochter wel bijna om het weekend zagen. Zij hebben een volle agenda, plannen nu al voor 4 weekenden vooruit. Ik niet. Kan niet zo goed plannen, kijk liever op de dag zelf/paar dagen van te voren hoe ik me voel en hoe het gaat met dochter. Dat maakt afspreken nu lastig. Ook werken man en ik af en toe in het weekend.
Nu hebben zij ons uitgenodigd om mee te gaan naar een festival in een andere stad. Ik heb daar eigenlijk niet zo veel behoefte aan. Ben blij om lekker samen met dochter te zijn na een week werken en kdv dus wil haar niet naar een oppas doen. Meenemen, stelde zij voor. Voelt voor mij niet fijn, vind dochter daar veel te klein voor. Ik heb veel slaap nodig en dochter is nog wel eens wakker in de avond/nacht waar ik vaak alleen voor sta (man nachtdienst), zo ook na dat festival. Kreeg ik de opmerking dat we nooit meer leuke dingen doen… andere nemen baby (9 maand) ook mee. Man wilt niet zonder mij maar is het met opmerking eens.
Tja, ik ben al over mijn grenzen gegaan om naar een drukke kermis te gaan tijdje geleden. Vind het gewoon allemaal niet zo nodig voor dochter en te druk/veel prikkels voor mij.
Wat wil ik hiermee? Geen idee. Van me af schrijven, herkenning?

 

[MommyFaye]

Ik zou bij je standpunt blijven, ben het namelijk helemaal met jou eens. Goed je grenzen blijven aangeven. Vrienden komen en gaan, wellicht groeien jullie uit elkaar omdat jullie 2 totaal verschillende levens hebben, jij moet rekening houden met jullie kleintje wat je gelukkig heel goed doet.

Hopelijk zorgt het niet voor teveel wrijving tussen jou en je man

 

[Roefs]

Ik begrijp je volledig.. lastig hè, als ‘iedereen’ dan weer anders zegt, zelfs je man..
Kies gerust voor wat bij jou past, weggaan komt vanzelf wel weer!

 

[Essil]

Ik begrijp beide kanten. Het is voor iemand zonder kinderen moeilijk te bevatten, hoeveel impact een kind kan hebben op je leven. ( Tuurlijk zijn er ook moeders met zelf makkelijke kinderen of niet ouders met opvallend veel inlevingsvermogen.)
Maar het is absoluut normaal je kind voorop te stellen.
Misschien eens een tegenvoorstel doen, wat beter in jullie situatie past?