Vroeg wakker....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ohw ons oudste meisje is de laatste weken echt aan het spoken.
Ze gaat steeds minder slapen.
Tussen de middag mogen we blij zijn dat ze 2 uur slaapt maar vaak is het veel minder.
Terwijl ze haar slaap echt wel nodig heeft.

Dan denk je s avonds zal ze wel goed slapen maar dat is ook niet het geval..vaak is ze nog een uur aan het roepen/ huilen/ krijsen totdat ze zich eindelijk over geeft om vervolgens om 5 uur s ochtends weer wakker wordt en niks anders wil dan naar beneden....pff..
Alle hebben we al geprobeerd, ook s ochtends nog bij ons in bed...laten liggen...ect ect..

Maar het helpt niet..ze is vreselijk cagie overdag gewoon omdat ze niet genoeg slaap heeft...


Herkenning?? tips?
Ze wordt de 11de , 2 jaar...

 
Hoihoi,

Wij hadden hetzelfde probleem voor we Julia verhuisden naar haar peuterbed. Nu slaapt ze beter (nou ja, overdag niet altijd...), en als ze wakker is kan ze zelf uit bed en spelen in haar kamertje. Dat heeft hier een stuk rust gecreeerd.

Liefs
 
Thanks, maar ons meise ligt al ruim een half jaar in een groot bed maar komt er echt niet uit zonder dat wij haar gaan halen.
Ook donkere gordijnen hebben we in haar kamertje.

Ze is sinds de komst van haar zusj al heel vroeg wakker had verwacht dat het wel over zou waaen maar dat blijkt dus niet zo te zijn.
En denkend dat ze s middags weinig slaapt, s avonds wel goed zal slapen heeft ook geen zin.
Juist flink moe maken voor het slapen of juist niet..ook dat helpt niet.
Op een matras erbij gaan liggen, in haar bed erbij gaan liggen, bij ons gaan liggen...

Noem het maar op we hebben het geprobeerd maar heeft gewoon geen zin.
Dus ga dan zonder teveel strijd maar gewoon naar beneden anders maakt ze het hele huis wakker...

Hopelijk is het een fase en slaapt ze weer iets langer s ochtends.
Of in ieder geval beter zonder dat ze chagerijnig is...
 
Hi Sens,

Wat je beschrijft komt mij -helaas- heeeel bekend voor.. Nu heeft Warren zijn hele leven misschien 10x doorgeslapen, dus we zijn wel wat gewend...

's middags doodmoe naar bed, minstens een uur-anderhalf uur in bed 'spelen' voordat hij eindelijk slaapt en dan maar max 2 uurtjes slapen. Chagerijnig uit bed, en dan 's avonds precies hetzelfde alleen 's avonds mét huilen, roepen etc. Om gek van te worden, hij maakt het zichzelf zo moeilijk.

Maar, uit het niks; sinds gisteren ineens weer de meest voorbeeldige slaper!
Nu herhalen mijn man en ik regelmatig tegen elkaar als Warren weer eens een tijdje slecht eet/slaapt/'luistert' etc.
"Alles is een fase, adem in, adem uit..."
Bleek nu dus ook te kloppen.

Dus de gouden formule heb ik niet, hooguit 'heb geduld'.

Sterkte!
X
Evje
 
Hier ook herkenbaar, wij laten Diederik nu 's middags hooguit 1,5 tot 2 uur slapen want hij is 's avonds anders gewoon niet moe genoeg. Heel vervelend, duurt ook een uur voor hij slaapt en hij wordt tegenwoordig ook 's nachts nog een keer wakker. Terwijl hij eigenlijk altijd probleemloos geslapen heeft. Ik denk dat hij enerzijds meer te verwerken krijgt (hij leer op het moment zo ontzettend veel tegelijk) en anderzijds is het ook een kleine opportunist: het is altijd de moeite waard om te proberen of je uit bed mag komen door heel hard te huilen en te roepen. Dus ik merk wel dat het alleen maar lastiger wordt als ik daar eenmaal aan toegeef. Maar ja, dat lost ook niets op. Wij zeggen ook vaak: geduld, het gaat vast vanzelf over...

Diederik ligt overigens nog in zijn ledikant (blij toe) want ik denk niet dat hij braaf in zijn bed blijft liggen als hij er zelf uit kan...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan