waar zijn die roze wolken?

Hoi allemaal,

Waar zijn die roze wolken? en komen ze nog? nou bij mij niet hoor! We zijn zo blij dat we zwanger zijn maar vanaf wk 12 loop ik al met bekkeninstabiliteit rond. De laatste 3 weken wordt het echt met de dag erger. Lopen gaat steeds moeilijker. Mijn dag bestaat uit werken en thuiszitten. Langer dan een kwartiertje lopen zit er gewoon niet meer in.
En ik moet nog 9 weken werken!!Ik voel me echt zon zeurkous worden, normaal ben ik zo actief met van alles bezig, maar het lichaam zegt nu gewoon nee!! Mijn lieve vriend staat, naast zijn drukke werkdagen als chefkok, ook nog eens alles te strijken en te poetsen, Dan voel ik me helemaal zon nietsnut, verschrikkelijk!!

Zijn er nog meer zwangere die de roze wolken nog niet hebben ontdekt?
Dit lucht trouwens wel een beetje op. Veel mensen zeggen standaard het is geen ziekte hoor! nee dat is het zeker niet maar je mag toch best eens zeggen dat het niet goed met je gaat? waarom de schijn ophouden als je je zo beroerd voelt.

Groetjes Jacqueline
25 wk 5 dgn
 
Hai,

Tja, het is niet niks een zwangerschap.
Ik had bi vanaf week 15. Zat toen ook helemaal in een dip want ik heb het mijn vorige zwangerschap gehad vanaf 7 maanden, in een erge toestand. Dus ik weet was het is, en wilde echt niet zo tot het eind lopen. Ik ben in therapie gegaan, en werd eerst alleen maar slechter, ik kon me ook niet voorstellen dat het nog beter zou worden. Maar na 5 weken, was het ineens een stuk beter. Waarschijnlijk omdat ik als ik iets gedaan hed, 10 op de bank ging liggen. Met zitten schijnt het te zijn dat je bekken dan niet rusten dus moet je echt even liggen.
Nu hou ik dat zo vol en gaat het ook wel goed. Ik merk het wel goed als ik iets te ver gegaan ben hoor, maar ik doe er alles voor om geen bi meer terug te krijgen.
Mijn vriend doet ook bijna alles in huis, Hij wordt al boos al ik de stofzuiger in handen heb. Ik voelde me ook erg schuldig en slecht omdat ik thuis niks zat te doen. Maar nu het beter gaat kan ik het ook beter accepteren.
Ik merk nu dat het eind nadert het wel zwaar wordt, die dikke buik zit steeds in de weg. kan me zelf niet meer goed bewegen, maar zolang ik gaan bi terug krijg vind ik het best.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik neit zo erg aan het genieten ben van deze zwangerschap. Vind ik wel jammer aangezien het de laatste zal zijn.
Ik kijk gewoon heel erg uit naar januari, dat onds kindje in onze armen zal liggen.

Nou veel succes, en kijk maar uit naar je kindje in je armen.

Ris 30w5d
 
Hoi

Ik geloof niet in roze wolken!!! de mijne zijn altijd wit of grijs....
Ook ik heb tijdens mijn eerste zw.schap(nu ruim 2 jaar geleden) vanaf 28 weken niets meer kunnen doen vanwege een slijmbeursontsteking in mijn heup. Ik kon geen stap meer zetten en was aan het eind van de 38 weken helemaal gek van de pijn, kon geen slaaphouding meer vinden en was helemaal uitgeput en dat terwijl de baby er nog niet eens was! Ook nu voel ik mijn heup alweer op komen...ik ben zo bang dat ik er weer last van ga krijgen alleen nu eerder(ben 17+4) en ik heb nu een dochter van 2 jaar en 3 maanden die aandacht wil en nog te klein is om te begrijpen dat ik weinig meer kan....Vooral de onrust hoe ik dat probleem moet gaan oplossen geeft me veel spanning.
Mijn man werkt zich 10 slagen in de ronte en kan dus niet vrij nemen als ik me niet goed voel. Dus laat mijn wolken nu maar grijs zijn, ik hoop dat ze snel wit worden en dat er geen storm en onweer bij komt!!

groetjes Odette
 
hahaha klinkt bekend in mn oren. roze wolk...pffff die is zeker weg gewaaid.
ik zit helemaal niet op een wolk. heb geen ziekte oid erbij, maar slaap al 3,5 weken heel erg slecht met alle gevolgen van dien. ben niet echt super lief, moet dingen laten ook op mn werk en voel me hierdoor best een beetje....uh gewoon k*t om het maar zo te zeggen. zitten we ook nog midden in een verbouwing met allemaal zooi om me heen en niets gaat goed voor mijn idee. is natuurlijk niet zo, maar ik kan het iniedergeval niet hebben nu. ik trek me alles aan. 1 keer woorden met iemand en 3 weken later voel ik me er nog rot over en dan die stomme vogelgriep en aanslagen en het klimaat. tja ik gooi het maar weer op die eeuwige hormonen en hoop dat dit na de zwangerschap over is, want ik vind er nix an.

mijn lieve arme vriend doet zo zn best voor me, maar hij kan niets goed doen, terwijl hij zooooooooolief is.

nou ja lekker hoor ff zeuren, maar ik weet wel wat je bedoeld.
sterkte dames!

hihi gelukkig nog maar 15 weken te gaan.

oei en dan die bevalling brrrrrrrr.
 
Nou ik kan je vertellen dat ik die mooie roze wolk ook mis hoor. Vanaf
de 6e week heb ik al last van bekkenpijn en ben gelukkig op tijd
begonnen met fysio wat me tot nu toe nog redelijk op de been houd. Merk
wel dat het steeds langer duurt voor de pijn weer wat minder wordt.
Vanaf half september doe ik al aangepast werk, omdat ik mijn werk in de
gehandicaptenzorg niet meer aan kan. Moet zeggen dat het zo wel lang
duurt hoor. Maar ja het is wel voor een heel goed doel. Nou maar hopen
dat die wolk dan komt als de kleine er is. Voel me trouwens ook een
echte zeur hoor de laatste tijd, kan niks doen of ik heb weer overal
pijn en ondanks dat iedereen voor me klaar staat vind ik het nog kei
moeilijk om alles zo uit handen te moeten geven .

Nou weer genoeg geklaagd voor vandaag.

Ben blij dat ik niet de enige ben hoor!



Liefs leeuwtje 25, 2 weken

 
Hoi,
Leuk weer een onderwerp waarbij ik ook weer even mag klagen ! Ik heb de roze wolken ook nog niet gezien hoor. Ik ben in week 6 in de ziektewet gegaan omdat ik zo ontzettend misselijk was. Sinds die tijd elke week wel bij de dokter geweest en een keer bij de gynaecoloog. Ik ben nu in week 19 en ga nu voor het eerst twee halve dagen werken. Ik voel me echter nog steeds misselijk, maar hoef gelukkig niet meer over te geven. Verder heb ik ook regelmatig last van mijn heupen en kan dan slecht slapen. Ben het ook beu dat mensen zeggen het is geen ziekte en je weet waar je het voor doet. Ik denk weleens: als ik dat allemaal had geweten...... Daarnaast maak ik me ook veel zorgen, of alles wel goed gaat met de baby. En ik heb echt niets te klagen over mijn omgeving, mijn man heeft me fantastisch opgevangen, mijn werk stelt zich heel schappelijk op, maar toch...
He dat is er weer even uit !
Groetjes Birgit
 
Hoi!

Voor mij zijn  die wolken  nu echt pikzwart! Ik ben echt sjaggie! Net mijn man per sms de schuld gegeven dat hij niet doorgegeven heeft dat het brood op is. Moest ik dus aan het beschuit. Arme hij met zo'n vrouw met d'r hormoontjes!!!!
En ook ik heb genoeg lichamelijke klachten en weet je wat de huisarts en de fysio zo doodleuk kunnen zeggen????? "Ach, je  doet het voor een goed doel." Daar heb je lekker veel aan!

Gelukkig nog maar tien weekjes. Hopelijk zijn de wolkjes dan echt roze......

groetjes, Karin
 
Terug
Bovenaan