waarom hoop ik toch zo?!

[Anoniem]

ik wordt weer helemaal gek van mezelf!!! we hebben pas te horen gekregen dat het waarschijnlijk IUI of IVF gaat worden voor ons, We zitten nu nog te wachten op onderzoeken en  uitslagen en dan is de fertiliteitsafdeling ook nog eens heel de maand juli dicht, dus voorlopig gebeurt er niets.
Er is gezegd dat de kans klein is of nou ja, niet groot, is dat het toch gewoon vanzelf gaat. We moeten ook niet ophouden met proberen dus.
Maar toch hoop ik zo erg dat ik zwanger ben. ik zit inmiddels op dag 55 van mijn cyclus, wat ook voor mijn doen lang is, maar niet abnormaal lang (de langste was 63 dagen)
Ik heb afgelopen donderdag toch maar een test gedaan: negatief.
Maar nu heb ik toch weer hoop, omdat ik het nu nog niet ben en ik voel van alles (pijnlijke tepels) komt dat omdat ik ongesteld ga worden op niet? ik heb dat eigenlijk gewoonlijk niet.
ik ben echt een beetje in de war en wil het gewoon te graag denk ik. Maar als je hoop hebt dan kan het juist tegen vallen. Dus eigenlijk wil ik niet meer hopen. klinkt dat logisch?

Aaaaahhhhh laat me het maar gewoon worden dan is die hoop ook weer weg! morgen ook maar weer eens testen dat helpt ook.

de eerste weken van mijn cyclus hoop ik niet zo erg, maar zodra ik denk dat mijn eisprong geweest is dan begint het weer!!!

Zo heb mijn hart weer gelucht!
liefs Ella

 

[Anoniem]

Hoi Ella,

zo herkenbaar en zo logisch.... je kan ook niet zeggen "nu denk ik er niet meer aan"zo werkt het gewoon niet. En in jouw geval helemaal lastig omdat je zo'n lange cyclus hebt. Dan heb ik het nog makkelijk met m'n 25 -28 dagen. En die vind ik na de eisprong al moeilijk om door te komen.Dus petje af voor je.

Sterkte nog komende tijd, en lucht gewoon je hart als het je teveel wordt.

Groetjes Belle

 

[Anoniem]

Hoi Ella,

Dit is inderdaad zo herkenbaar. Ik heb PCO dus ook altijd te maken met een cyclus van tussen de 40 en de 60 dagen. Zodra die twee weken na de start van je menstruatie is begonnen dan dacht ik daar ook iedere keer, iedere dag en soms elk uur  aan. Ik wilde het ook vergeten, maar iedere keer geeft je lichaam de verschijnselen van een zwangerschap. Moe, pijn in je tepels, soms wat mensturatie klachten etc. Vind je het gek dat we er dan zo vaak aan denken. Ik snap je ook helemaal. Het is zeer frustrerend.

Dit heb ik ruim een jaar volgehouden. Daarna kon ik er niet meer tegen. het ziekenhuis waar ik liep heeft mij toen doorverwezen voor IVF. Middels  zelf injecteren kwam er  vaak geen of in een keer heel veel eitjes vrij. Ik trok het niet meer. constant  het gevoel dat ik  zwanger was. Nu loop ik in het UMC en daar hebben ze toch een hele andere behandelmethode. Hierdoor  heb ik wat meer rust gekregen. Nu heb ik ruim drie weken  bloed laten  prikken om te kijken  of ik  een eisprong heb gehad. Deze had ik niet  tussen dag 11 en dag 16 gekregen.  Ik werd natuurlijk ook niet ongesteld.Ik moest het opwekken. Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat je toch  iedere keer denkt dat je zwanger bent.  Mijn  menstruatie heeft doorgezet en ben nu weer met de volgende behandelmethode Clomid met Metformine bezig.

Succes zorg dat je rust krijgt, misschien dat je  dan ergens anders aan kan denken. Een vakantie helpt ook vaak. En als  je er aan denkt is het ook goed!  Zorg dat het geen obsessie wordt. Dit kan alleen maar in de weg staan  om zwanger te worden.  Mijn mail is niet om iemand de les te lezen, maar gewoon om je  te ondersteunen en je te laten weten dat het niet vreemd is. Dit zijn altijd hele irritante opmerkingen van mensen, dat weet ik maar het komt nu van iemand die in het zelfde schuitje zit.  Ik  denk en dacht er ook zeer vaak aan dus en  zoveel anderen die in  de zelfde situatie zitten. Succes!    

Groetjes Marijn

 

[Anoniem]

gelukkig ben ik de enige niet! dat scheelt weer! Ik ben het nog steeds niet, dus het blijft afwachten. ik hoop het nog steeds en het andere moment ben ik ervan overtuigd dat ik ongesteld ga worden. Ze hebben ook niet gezegd dat het onmogelijk is om zonder hulp zwanger te worden, dus daardoor krijg je nog een beetje meer hoop. maar ja, als ze dachten dat het vanzelf zou gaan dan zouden ze ons geen hulp aanbieden. Of zeggen dat we dat nodig hebben. ach ja......

heb nog niet getest, misschien zaterdag? maar ja eigenlijk voelt dat ook nutteloos, omdat ik  ergens diep in mij denk dat het gewoon niet kan. ik kan me niet voorstellen dat die droom ooit echt uitkomt!   Maar goed, het zal ooit toch eens moeten lukken. Lijkt me geweldig!! maar ach... voorlopig maar geduld hebben!

Liefs, Ella