waarom is alles een gevecht??

Hoi medemama's,

Mijn zoon is van 2010 en nu ruim 1,5.
Ik word er helemaal gek van dat alles een gevecht is met hem, een schone luier aandoen, aankleden, jas aan, in de buggy zitten, op z'n stoeltje blijven zitten met eten enzenz.
Alles waar hij op dat moment geen zin in heeft is "knokken" op zijn manier.
Is dit herkenbaar en kan ik het anders aanpakken, wie heeft er tips???
Ik ben 8,5 mnd zwanger van de 3de en ben erg moe en heb weinig energie, al is dit gedrag niet van de laatste paar weken, pfffff wie weet raad???

Groetjes Miranda
 
Klinkt heel herkenbaar. Weet precies hoe je je voelt.
Zelf ben ik 10 weken geleden bevallen van de vierde.
Er zijn geen "gouden tips"volgens mij. Het is soms gewoon zwaar. Zwanger zijn en nog andere kinderen erbij. De laatste loodjes zijn zwaar en vreten energie.
Voor je zoontje is het warschijnlijk ook niet altijd even makkelijk. Hij ziet/voelt de veranderingen en dat zal misschien ook wennen zijn voor hem. Misschien veklaart dat ook een gedeelte van zn gedrag.
Daar heb je helemaal niks aan maar misschien helpt dat om wat makkelijker ermee om te gaan.
Vooral geduldig proberen te blijven. Hoe meer je gaat stressen hoe meer hij tegen gaat werken (is mijn ervaring in elk geval) Het is gelukkig een fase en het gaat over. Ik neem aan dat je dingen als afleiden, spelletje van maken, belonen etc allemaal al gedaan hebt. Ik heb dus geen echt tip voor je.
Wilde je alleen even sterkte wensen en laten weten dat je dus zeker niet de enige bent. Ik herken het helemaal. Zorg goed voor jezelf!
Veel succes met de laatste loodjes en een goede bevalling gewenst!
groetjes Hanneke
 
hier is het ook wel een manier van aandacht vragen, onze zoon is 2,4 jaar. Ik merk nu ik elke dag tijd maak om echt iets met hem te doen, samen spelen....Hij even echt dat moment aandacht krijgt zijn gedrag ook een stuk beter is..En als hij niet goed heeft geslapen/moe is is het op z'n ergst.
 
Hey,

hier ook 1 lastige peuterpuber. Ik ben 7 maanden zwanger van de 3e en Thomas (3) is echt heel moeilijk op het moment. Als het niet zo gaat als hij wil zet hij het op een gillen of spartelen en zelfs slaan. Heb geen energie voor dat gedoe. "Waarom?" is ook een veelgestelde vraag soms wel 4x achter elkaar.

Toen ik van Hanna zwanger was (Thomas was toen 1,5) had hij ook zo'n moeite ermee. Ik kon eigenlijk niet veel meer doen, toen heb ik een vriendin gevraagt of ze op de dagen dat ik vrij ben 1 uurtje met hem naar buiten wilde gaan. Dat was voor Thomas echt een feest, even wat tijd om uit te waaien en wat energie kwijt te raken plus wat rust voor mij.
Hanna van 1 is gelukkig nog niet in die fases, die snapt van alles niets en is nog druk bezig met ontdekken en ontwikkelen.

Hij vraagt elke dag wanneer de baby komt. We hebben gister een kalender voor hem gemaakt tot de baby komt, daar mag hij elke dag een vakje kleuren. En alle bijzondere gebeurtenissen tot die tijd staan er ook op.
 
Dank dames!!
Gelukkig doet mijn oudste van 3 niet zo moeilijk, heeft ook wel haar momentjes, maar niet zo erg als de jongste, ik ben blij dat het zo herkenbaar is, dat hoopte ik al, haha.
Het is gewoon even volhouden en ach over 4 jaar hebben we weer andere problemen denk ik zo!!
In ieder geval bedankt voor jullie reacties!!
 
Terug
Bovenaan