Ik moet effe m'n frustraties kwijt! Waarom lijkt iedereen om me heen wel zwanger of loopt net achter de kinderwagen? Het lijkt wel of de hele wereld tegelijk zwanger is, behalve ik! Als ik in de stad loop, zie ik zoveel leeftijdgenoten (en jonger) met kids, dat is af en toe wel moeilijk om mee om te gaan. Het liefst bleef ik in huis totdat ik zwanger ben, dan vermijd ik al die moeilijke momenten. Natuurlijk kan dat niet, en moet ik een manier vinden om er mee om te gaan. Maar die biologische klok van mij hoor ik niet eens meer tikken; de alarmbellen gaan af! Ik ben 35 en weet best dat het nog goed kan, maar ik wil het nu!!!! Nou ja, ik heb weer even wat van me afgeschreven en maar weer kop op; gewoon doorgaan met de IUI's.
Waarschijnlijk is mijn verhaal herkenbaar voor veel van jullie. Wie heeft er tips hoe we hier beter mee om kunnen gaan?
Waarschijnlijk is mijn verhaal herkenbaar voor veel van jullie. Wie heeft er tips hoe we hier beter mee om kunnen gaan?