waarom luisteren ze niet??

hey hey

even een vraagje waarom is het voor andere mensen zou moeilijk om te doen wat ik ze vraag?mij dochtertje is nu 3 maanden oud en ze huilt heel veel.soms dan als je haar oppakt dan is ze gelijk stil hoor maar heel vaak blijft ze door huilen.nou heb ik ook wel het idee dat ze eraan gaat wennen als ze iedere keer wordt opgepakt en dan stil wordt.maar ik zit iedere dag met haar thuis en ik kan niet heel de dag met haar opschoot gaan zitten .maar laast zei ik het tegen me schoonmoeder en ze negeerde me gewoon,ze draaide   gewoon haar hoofd om.ik werd dus boos op haar en zei zegt gewoon..ohhh dat had ik echt niet door hoor,ik ben ook maar oma!!! ze doet opeens alsof ze gek is en niks gehoord heeft.en zo is het vaker als ik ergens ben en ze huilt wilt iedereen dat ik van alles met haar doe maar het heeft geen zin dat weet ik ja soms wordt ze wel gelijk rustig als ik haar vasthoudt.maar ik weet op ene gegeven moment ook niet meer wat ik moet doen.en ik kan er ook echt niet tegen dat iedereen constant loopt te zeggen ja doe je wel dit en doe je wel dat ohhhhhh dat is veel te warm hoor wat ze aan heeft........ligt dat aan mij of wordt dat ook zo vaak tegen jullie gezegd.ik zeg wel wat ik er van vind en dat ik toch doe wat ik zelf wil maar dan zitten ze je gelijk met een boos gezicht aan te kijken.het is toch mijn kind denk ik dan.ik weet ook wel dat iedereen het alemaal goed bedoelt maar k vind het zo irritant worden en ze is nu pas 4 maanden hoelang gaat dat nog door???ligt het nou aan mij dat ik daar zo slecht tegen kan of komt dit wel bekend voor?ik ben ook gestopt met werken en ben er dus altijd voor mijn dochtertje.ik vind het dus ook niet nodig om haar bij oma of iemand achter te laten.ik ben toch zelf voor haar gestopt maar ja ik krijg nou wel van dat ze nooit met oma aleen mag zijn en waneer mag oma haar nou is meenemen??alemaal dat soort dingen,maar moet ik me dan thuis gaan vervelen en me kind ergens anders brengen?ik vind dat gewoon echt niet nodig maar ja dat heb je natuurlijk wel weer scheve gezichten.wat moet ik daar nou mee?of ligt het aan mij en moet ik haar maar is ergens achter   laten?hebben hier ervaring mee of ookz oiets meegemaakt ik hoor graag verhalen van anderen misschien kan ik er wat van leren!!alvast heel erg bedankt groetjes tesje.
 
Hoi Tesje,

Ik ben mama van Senn, hij is bijna 8 maanden en ik herken wel een beetje wat je schrijft.
Ik kan er soms ook erg moe van worden dat anderen allerlei goedbedoelde adviezen hebben (zelfs de nieuwe vrouw van mijn schoonvader die niet eens kinderen heeft!!!) gelukkig zie ik die troela niet al te vaak, want dan zou het flink gaan botsen tussen ons. Mijn moeder die 2 dagen per wek oppast is gelukkig niet zo. Zij doet alles hoe ik het wil en dat gaan prima.
Senn is heel lief en huilt weinig dus dat maakt het voor mij denk ik ook iets makkelijker. Hij heeft wel een paar keer bij de kinderopvang van de sportschool erg gehuild en dan moesten ze mij uit de sportles halen... en het irritante was dan dat die andere vrouwen die aan het sporten waren ook allemaal van die stomme (oke goedbedoelde) opmerkingen maakten... zo van "o je, wat rot voor je heb je een huilbaby? Misschien is ie moe? Te warm aangekleed" etc Ik wilde dan het liefste uitschreeuwen dat het helemaal geen huilbaby is en dat ze zich niet moeten bemoeien met wat hij aanheeft en wanneer hij moe is, maar uiteindelijk lachte ik maar aardig en zei ik niets (waar ik dan ook weer over kan balen).
Ik weet niet wat je kan doen om er midner last van te hebben... wat mij helpt om me er niet zo druk over te maken is te denken dat die mensen het met goede bedoelingen zeggen of doen. Ze willen juist helpen (maar ze zijn juist irritant hihi!). Het helpt misschien ook om rustig duidelijk te maken dat jij de moeder bent en dat je graag wil dat anderen met je kindje omgaan op jouw manier, zonder daarbij boos te worden... Jij kent je kleintje het beste toch!?
Hou vol en niet te druk maken hoor!

Rita en Senn
 
O ja... nog iets: Toen ik studeerde hadden wij altijd de spreuk:

"doe wat je wilt, want geluld wordt er toch...!"

Daar hou ik me nu ook nog aan! Wanneer er scheve gezichten zijn in mijn omgeving denk ik jammer dan, het is mijn kindje! Doe de dingen waar JIJ je goed bij voelt en ga geen dingen doen om anderen te plezieren (en waar je jezelf niet goed bij voelt).
 
Hoi Tesje,

het is jouw kind, dus je moet doen wat je doetdunkt! Anderen kunnen advies geven, maar jij bent mama, jij kent je kindje het beste, dus jij weet wel of je haar op moet pakken of niet.  

Snap je wel, allemaal adviezen, goedbedoeld soms, maar komen er niet zo leuk uit.
Ik had mijn schoonmoeder een tijdje op bezoek (ze komt uit het buitenland) en die heeft me ook meedere malen het bloed onder de nagels vandaag gehaald. Was ik met de kleine boven om en te laten slapen, huilen huilen etc, stond ze ineens naast me.  Wilde ze hem oppakken! Nou ja, wat was ik kwaad en heb hem niet overgedragen zeg maar. En zo nog wel een paar verhaaltjes. Maar ja, ze bedoelde het allemaal goed en was helemaal gek met mijn zoontje......maar af en toe

En als jij je kindje niet achter wil laten bij oma, doe je dat dus niet. Mijn zoontje heb ik ook nog niet bij  anderen achtergelaten (behalve toen het echt moest.....). Maar dat is meer omdat ik weet dat hij dan redelijk van slag is......wellicht als ik het vanaf het begin had gedaan was hij niet zo eenkennig nu....

Maar soms is het wel fijn om even iets voor jezelf te doen, dus dan komt oma misschien goed van pas .

Duidelijk zijn, voet bij stuk houden, en laat ze verder allemaal maar. Dan zijn ze maar boos! En af en toe even je hart luchten op het forum, helpt ook!!!
   
Succes,
Judith
 
Hoi Tesje,

Ik ben Marian, en mama van Dries (10/03/2004) en Mare (19/12/2005). En naar mijn ervaring gaan die bemoeienissen van anderen nooit over, of dat is toch in ieder geval hier nog niet verleden tijd. Toen Dries geboren werd, begon het al. Dries was een prematuurtje, en iedereen dacht wel beter te weten hoe hij vastgehouden, gevoed en verzorgd moest worden dan ik. Nu inderdaad, ik wist het ook niet, Dries was mijn eerste kindje en dan ook nog te klein en zo, dus dat maakte het wel extra moeilijk. Maar dat anderen (die dan nog niet eens kinderen hadden en al helemaal geen ervaring hadden met prematuurtjes) het toch nog beter wisten, dat kon ik toch maar moeilijk geloven. En nu met Mare gaat het eigenlijk precies hetzelfde: iedereen meent het beter te weten. Huilt ze, dan krijg je al opmerkingen gaande van 'ze heeft honger' over ' is het niet te warm/koud voor haar?' tot 'ze heeft krampjes'. Terwijl ze dan meestal gewoon moe is of zo... En ook over Dries krijg ik nog steeds dat soort opmerkingen. Die zit nu in een moeilijke periode (2 jaar en alles is 'nee') maar dan is hij volgens anderen moe, ziek, hongerig... Ach ja, en als ze 16 zijn en in de puberteit zitten dan zullen er zich wel een hoop mensen komen bemoeien let opmerkingen als 'ik denk dat hij drugs gebruikt/spijbelt/slechte vrienden heeft/...'
Ik weet dat al die adviezen en opmerkingen vervelend zijn, ik maak het zelf ook iedere dag mee. Maar laat ze gewoon praten! Makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het, maar uiteindelijk weet je het écht zelf het beste. Van je moeder of schoonmoeder kan je het nog als tips zien. Die herkennen misschien bepaalde dingen van toen jij of je man zo'n babytjes waren. Maar voor de rest: knik maar gewoon en doe je eigen zin.

Groetjes,
Marian
 
Erg herkenbaar inderdaad. Hier weet iedereen het ook altijd beter en af
en toe drijft dat je behoorlijk tot waanzin. De bekendste hier is "oh
ze heeft krampjes". Mijn dochter heeft nooit echt last gehad van
krampjes (behalve de eerste paar nachten) en nu, met 16 maanden,
terwijl ze ALLES eet, heeft ze ÉCHT geen last van krampjes hoor!



Ook "te koud/te warm" hoor je hier heel vaak. Mijn dochter loopt bijna
altijd op blote voeten, want sokken trekt ze gewoonweg uit. Maar dan
krijgt ze koude voetjes volgens iedereen. Nou... Ik loop zelf ook op
blote voeten, en ze zijn er nog niet afgevallen.



Mijn moeder heeft altijd de neiging meteen op te springen bij het
eerste geluidje wat ze hoort als mijn dochter slaapt, of wakker wordt
in dat geval, om haar eruit te halen. Ik laat haar altijd even liggen
tot ik zéker weet dat ze wakker is, want soms duurt het nog een half
uur.



Ook vind mijn moeder het ónzin dat ik mijn dochter tot 11 uur uit laat
slapen. Tja... Als ze dat lekker vindt, dan slaapt ze toch lekker
door... Ze zal het wel nodig hebben! Ze loopt en speelt en staat de
hele dag, en overdag slaapt ze vrij kort, dus niet zo gek dat   ze
veel nachtrust hebben wil (en voor mama is het uitslapen natuurlijk ook
wel eens lekker).



Tja... Al met al... Er zijn altijd wel mensen die het beter weten, en
daar moet je gewoon niet naar luisteren. Zeg tegen je schoonmoeder dat
als je je kleintje een keer kwijt moet, je écht wel daar als eerste aan
zou kloppen hoor... Maar waarom zou je je kind ergens brengen als je
zelf tóch thuis bent! Dat doe ik ook mooi niet!

 
hallo,

Ook hier heb ik van die mensen rondlopen die alles beter weten. Het grappig is vooral dat het moeders zijn waarvan hun kinderen net een maand of 2,3 schelen van mijn kind. Maar ze weten het allemaal beter.
Schoonmoeder!!!!!!!!!!!!!!!!!...oh breek me de bek niet open.
Continue krijg ik naar mijn hoofd geslingerd : "hij heeft te dik aan, schoenen zijn niet goed, shirt is te strak, hij moet dit, hij moet dat"

Ik zeg er ook gewoon wat van hoor. Zij hebben hun eigen kinderen dus laten zij zich daar meebezig houden
Tegen schoonmoeder zeg ik dat ze advies mag geven, maar als ik er niets mee wil doen is het altijd mijn zaak. Was ze ook niet blij mee, maar daar heb ik geen boodschap aan.

Het is jouw kind!!!!!!!!!!

groetjes
 
Hoi Tesje.

En ja hoor, hier nog iemand met een schoonzus die het veel beter weet dan ik.

Mijn dochtertje Sam heeft een poosje een hele grote zuigbehoefte gehad.
Toen ze een keertje bleef huilen (nadat ze zich wild geschrokken was van alle vreemde gezichten (mijn schoonfamilie die allemaal vreemden voor haar zijn, maar haar wel willen vasthouden op een feestje!), vroeg mijn schoonzus of ik haar speentje niet bij had.
Ik zei dat Sam geen speen wilde, maar duimde.
Toen mijn vriend zijn duim (vind ik ook niks eerlijk gezegd) in haar mondje stopte, zei die schoonzus (express) heel hard, zodat iedereen het kon horen: "Zie je nou wel, Angelique, ze moet iets in haar mond hebben!"
Grrrrrr, wat een misselijk mens! En dan zelf niet eens een kind opgevoed heeft, daar ze het te druk met haar zaak had om voor haar kind te zorgen.
Bah!

Ik hoef ze ook echt net meer te zien voorlopig!

En zo nog wat dingen, maar hier stoorde ik me het meest aan.

Ik vind het heel moeilijk om naast me neer te leggen, maar inderdaad, het gebeurt overal. Daar moet ik maar aan denken.

Groetjes Angelique
 
Terug
Bovenaan