Waarom lukt het niet meer!

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo iedereen,

Ik ben al heeel erg lang niet geweest. In december 2003 kreeg ik een miskraam na 12 weken. Ik ben er erg kapot van geweest.
Nu sinds begin 2006 slik of gebruik ik geen anticonceptie meer maar het wil maar niet meer lukken. Er zijn maanden geweest dat ik het even los kon laten, maar nu eigenlijk al mijn vriendinnen zwanger zijn of een kindje hebben ben ik toch wel erg verdrietig dat het bij mij niet lukt. Bij 1 is het zelfs ongepland gegaan!!

Ik zou misschien eens naar de huisarts moeten gaan, maar ik ben zo bang dat ik iets hoor wat ik niet wil horen! Stom he!?

Omdat dus 2 vriendinnen zwanger zijn de 1 17weken en de ander  net 5 ben ik er toch wel mee bezig. En vind het erg leuk voor hen en ben blij dat ik het zo mee mag maken met hen, maar toch ben ik wel verdrietig dat het bij mij nog niet zo mag zijn. Ik heb het hen wel verteld, maar verder wil ik hen hiermee niet lastig vallen.
Daarom wilde ik hier mijn verhaal kwijt en rustig aan weer meekletsen en wie weet dat ik binnenkort ook eens goed nieuws zal mogen hebben.

Verder heb ik mijn miskraam wel een plekje gegeven, maar ik heb het idee dat ik er nooit meer helemaal overheen kom. Wat jullie?

Groetjes Norah.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Norah,
Helemaal niet stom dat je denkt dat er iets mis is!
Ik zal me voorstellen, ik ben Shanaz (naam uit een spel dat m’n vriend speelt). Ik ben 26 jaar en ik woon in Brabant. In april heb ik een missed abortion gehad met 16 weken van een vruchtje van 12 weken. Gelijk daarna weer zwanger, maar met 6 weken een miskraam.


Gelukkig heb je de miskraam als verwerkt, daar ben ik nu eigenlijk nog een deel mee bezig.
Ik begrijp heel goed dat jouw kinderwens nog sterker wordt als je dichtbij allemaal kindjes of zwangere vrouwen om je heen ziet. Bij mij is dat ook zo.
Ik snap ook heel goed dat als je naar de dokter gaat je bang bent voor iets dat je niet wilt horen. Zelf vond ik het al moeilijk om naar de ha. te gaan voor m’n onregelmatige cyclus.
Misschien is het ondanks je angst beter om wel te doen, die angst kan toch ook omslaan in iets positiefs, als de ha je kan helpen. Daar zijn dokters nu eenmaal voor.

Je hebt gelijk als je zegt dat je niet meer over de miskraam heen komt, ook al kun je het een plekje geven. Je bent hoe dan ook de droom op een kindje en je kindje (hoe klein ook) verloren.

Succes!

Shanaz