Waarom mag het niet?

[Anoniem]

Hoi allemaal,
Ik ben 29 jaar en na een zwangerschapsafbreking(14,5 week)  en daarna nog een miskraam weer een poging aan het wagen elke maand.
Nu dacht ik dat het deze maand wel raak zou zijn maar sinds vanmorgen bruine afscheiding.Ben wel misselijk sóchtends
Ik heb al zoveel verdriet dat ik in december mijn kleine meid moest laten gaan.
Februari nog een miskraam er achteraan.
Hoeveel pech kun je hebben?
Hoop dat ik geen bloed ga verliezen.....
Heb ook nog geen ongi klachten.
Vindt het vervelend dat je elke maand dat je weer ongi wordt teleurgesteld bent en weer last van dipjes hebt!
Hoop doet leven zeggen ze maar ik kan de hoop effe niet vinden.
Wie kan mij een beetje oppeppen?
Liefs pupke

 

[Anoniem]

spannend zeg pupke en wat heb je al veel meegemaakt zeg jeetje....

ik heb januari een miskraam gehad! en nu mn nod vandaag...

ik ga onwijs voor je duimen tis je gegunt hoor (iedereen natuurlijk)

kleutermama

 

[Anoniem]

Hoi,

Wat erg om dat allemaal mee te moeten maken......
Lijkt me echt vreselijk....
Misschien nog wel veel erger dan niet zwanger kunnen worden.....

Ik zit nu in ronde 11, voor 1e kindje, en ben 28 jaar.....
En tot nu toe nog geen enkele positieve zwangerschapstekenen, gehad......
 
Ik hoop dat je er samen met je vriend goed over kan praten....

Sterkte,

Gr Han

 

[Anoniem]

Hoi allemaal,
Ben weer ongesteld geworden niet leuk meer
Maar goed volgende week maar weer klussen.
Ik mis mijn buikje zo het verdriet is wel iets dragelijker maar heb zo vaak een dipje.
Hoop toch dat ik komende maand meer geluk heb.
Wie heeft er ook zoiets gelijk meegemaakt?
En probeert nu zwanger te worden?
Kunnen we elkaar steunen!
Liefs pupke

 

[Anoniem]

ik zelf heb van de week ook een miskraam gehad in de 11 week.
dit was mijn tweede zwangerschap.
we vonden het foetus in de wc terug.
we zijn er erg verdrietig over, het is moeilijk om te verwerken.

 

[Anoniem]

Hey pupke,

allereerst een dikke knuffel!

Wij hebben in september de zwangerschap na 16 wkn afgebroken. En ook ik mis mijn meisje* en mijn buikje. In februari heb ik waarscijnlijk een zeer vroege miskraam gehad bij 4 weken. Nu een cyclus van alweer 40 dagen, en op het wachtbankje. Het wil niet cht meezitten. Du je dipjes herken ik maar al te goed!

Maar ik probeer ook te genieten van het zonnetje, de tuin die weer in bloei komt, een lekker dagje winkelen en iets moois voor mezelf kopen, of lekker op de bank janken me een dikke reep chocolade (mét nootjes!)
Ik weet dat ik wél zwanger kan worden en ik geloof echt dat er voor ons nog een mooi mensje in aantocht is. Maar wanneer? Geduld hebben is alles wat ik kan, maar valt vaak niet mee!

Ook voor jullie komt er vast en zeker weer een mooi mensje in jullie leven! Houdt moed, komt goed!

Liefs!