waarom niet gewoon genieten, maar zo onzeker?

A

Anoniem

Guest
Hoi allemaal,

Ik zal wel en ontzettende zeur zijn mijn ik wil mijn verhaal toch ff kwijt...

Ik ben nu 15 weken (en 1 dag) zwanger van  ons eerste kindje, maar durf nog niet echt van mijn zwangerschap te genieten En dat terwijl  we echt dolblij zijn met deze zwangerschap!

Doordat ik geen last heb van echte zwangerschapskwaaltjes en ook (nog) niets voel maak ik me zo ongerust of alles wel goed gaat!

Iedereen in mijn omgeving vraagt elke keer heel enthousiast hoe het met me

Wie herkent dit en/of heeft tips zodat ik me kan proberen er over heen te zetten???

Liefs Drea (21 jaar)
 
Hoi Drea,

Maak je maar niet ongerust hoor, ga lekker genieten. Van mijn eerste heb ik helemaal geen klachten of kwaaltjes gehad, de hele zwangerschap en bevalling zijn super geweest.

Ik ben nu 10 weken zwanger van de tweede en doe al een paar weken niks anders dan misselijk zijn, overgeven, erg moe en chagrijnig zijn en veel hoofdpijn hebben.

Dit is dus de hele andere kant, ga maar lekker genieten van je zwangerschap, want ook zonder kwaaltjes is gewoon alles goed!1

relax en geniet ervan!

Gr. Melani
 
Hallo,

Begrijp erg goed hoe je je voelt, ben nu bijna 14 wkn. Voordien was ik misselijk  ed, nu voel ik bijna niets meer.. Het is allemaal nog niet echt zichtbaar. Maar van mijn 1ste zwangerschap wist ik al dat ik die onzekerheid bleef houden tot ik het babytje zelf kon voelen. Geloof me dan ga je pas echt genieten! Hopelijk voel je hem/haar erg snel, ik kan niet wachten in ieder geval!

Groetjes Sandra
 
Hoi,

Ik ben ook mijn hele zwangerschap onzeker geweest. (mijn zoontje is nu 8 maanden).
Ik kon het niet los laten was continue bang dat het alsnog fout zou gaan.
Heeft ook 10 jaar geduurd voordat ik zwanger was. Tenminste voordat het bleef zitten want had wel al 4 miskramen gehad.
Ik kon het gewoon niet loslaten dat het nog mis zou gaan of dat er iets mis zou zijn met het kindje. Iedereen zei dat ik moest gaan genieten maar ik kon het niet.
Heb toen ook zo'n doptone gehuurd zodat ik elke dag het hartje kon horen. Als ik m een dag niet goed voelde lag ik wel 10 keer met dat ding op mijn buik.
Elke keer maakte ik mezelf weer gek.
Toen ik ook nog  te veel vruchtwater bleek te hebben en ze dachten dat er toch iets mis was toen had ik het helemaal gehad.
Er ging echt geen dag voorbij zonder dat ik me zorgen maakte.

Achteraf gezien is het echt zonde want ik heb hierdoor helemaal geen leuke zwangerschap gehad en hij duurde voor mijn gevoel jaren.

Hoe moelijk het ook is probeer af en toe toch te genieten want als ik terug kijk heb ik hierdoor echt een vreselijke zwangerschap gehad. Lichamelijk voelde ik me prima en had nergens last van maar geestelijk was het gewoon vreselijk  terwijl een zwangerschap toch iets heel moois is.

Gr. Kim. ( Kai 17-10-05)
 
Lieve Drea,

Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Ik had precies het zelfde!!
maar het wordt beter echt ik ben nu bijna 20 weken zwanger van onze eerste en voel de kleine constant dat maakt het gelijk een stuk werkelijker en weet je natuurlijk ook dat het nog leeft!
Ik begin nu ookpas echt een band te voelen, want voorheen was het er wel maar je merkt er helemaal niets van.
Ik werd op het laatst ook best gek van de andere mensen omdat je je daardoor schuldig gaat voelen dat je onzeker bent.
Ik heb gelukkig een vriendin die maar een week verder is als mij en met haar prate ik er steeds over omdat zij precies hetzelfde voelde.
Wacht maar af als je de kleine straks voor het eerst hebt gevoelt verandert er een heleboel.

Liefs Kirsten
quote: Drea schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('16-06-2006 15:35:44'));


Hoi allemaal,

Ik zal wel en ontzettende zeur zijn mijn ik wil mijn verhaal toch ff kwijt...

Ik ben nu 15 weken (en 1 dag) zwanger van  ons eerste kindje, maar durf nog niet echt van mijn zwangerschap te genieten En dat terwijl  we echt dolblij zijn met deze zwangerschap!

Doordat ik geen last heb van echte zwangerschapskwaaltjes en ook (nog) niets voel maak ik me zo ongerust of alles wel goed gaat!

Iedereen in mijn omgeving vraagt elke keer heel enthousiast hoe het met me

Wie herkent dit en/of heeft tips zodat ik me kan proberen er over heen te zetten???

Liefs Drea (21 jaar)



 
hallo Drea,



helemaal niet vreemd hoor, ben nu ruim 13 weken en kan ook nog niet
genieten. familie om mij heen, zijn er heel o van jippie en leuk, en
ditjes en datjes, en ik reageer een beetje van jeetje doe eens
normaal.   Ik ben best een emotie mens, en heb een hoop meegemaakt
in mijn familie dus ik ben extra voorzichtig (niet met dingen doen
hoor, ben best nog aan het sjouwen en doe normaal) maar met blij zijn
en genieten.   heb vrijdag de nekplooi meting gehad en dat deed een
best sjaggie vrouw, dus ook weer niet bevorderlijk voor mijn humeur.



Maar ja ik sleep me er door heen, ik lees en kijk veel , praten niet zo
want dan krijgen ze weer die jippie stemming. en er komt straks heus
voor mij een tijd dat ik kan genieten. En daar verheug ik me nu weer op.



dus stom en raar zeker niet. komt vanzelf joh.



liefs Dees

 
Terug
Bovenaan